ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ:ΤΟ ΣΧΟΛΑΡΧΕΙΟ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΣΧΟΛΑΡΧΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΟΣ

Σχολαρχείο Αγίου Βλασίου και σχολάρχης Ιωάννης Κούρος

Σημαντική η συμβολή τους στην καλλιέργεια της Παιδείας σε Αιτωλοακαρνανία και Ευρυτανία...

«Χωρίς ελληνομάθεια δεν υπάρχει Παιδεία»

Λέων Τολστόι

του Δρ. Ιωάννη Χρ. Ιακωβίδη

Επιστημονικού συνεργάτη στο Κέντρο Ανατολικών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου.

Κυκλοφορεί ήδη το βιβλίο του Ιωάννη Τσαλάκου Ιστορικά ντοκουμέντα και άλλα δημοσιεύματα (Αγρίνιο, 2015), το οποίο αφιερώνει στην ιερή μνήμη των ηρώων και μαρτύρων του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Κυπρίων Αυξεντίου, Καραολή, Δημητρίου και Παλληκαρίδη. Στην εισαγωγή περιλαμβάνονται αυτοβιογραφικό σημείωμα του συγγραφέα και μια σκιαγράφηση της προσωπικότητάς του από τον λογοτέχνη Θ. Μ. Πολίτη.

Ο Ιωάννης Τσαλάκος γεννήθηκε στον Άγιο Βλάσιο Αγρινίου το 1924. Περάτωσε τις γυμνασιακές του σπουδές το 1943 και εντάχθηκε στην αντιστασιακή οργάνωση του ΕΔΕΣ. Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας (1945) εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Κατόπιν εξετάσεων εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εν συνεχεία άσκησε τη δικηγορία στην Αθήνα. Τον Μάρτιο του 1965 διορίστηκε έμμισθος δικηγόρος στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος. Ο σχολάρχης Ιωάννης Κούρος υπήρξε παππούς του εκ μητρός.

Το δεύτερο μέρος του βιβλίου, που τιτλοφορείται «Ομιλίες Ιωάννου Τσαλάκου», αναφέρεται στο σχολαρχείο του Αγίου Βλασίου και τον σχολάρχη Ιωάννη Κούρο. Επισημαίνεται ότι η Πανευρυτανική Ένωση και τα Γενικά Αρχεία του Κράτους (ΓΑΚ) Νομών Αιτωλοακαρνανίας και Ευρυτανίας παρουσίασαν το βιβλίο Ο θεσμός των σχολαρχείων στην Αιτωλοακαρνανία και την Ευρυτανία – Ο Σχολάρχης Ιωάννης Κούρος (1854-1912) 100 χρόνια μετά (Πρακτικά Ημερίδας) στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής στις 3 Φεβρουαρίου 2013. Πρόκειται για τον καρπό επιστημονικής ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στον Άγιο Βλάσιο στις 25 Ιουνίου 2012.

Στα Πρακτικά –πέραν των σχολαρχείων– σκιαγραφείται από τους εισηγητές μια γενικότερη εικόνα των ελληνοδιδασκάλων που υπηρέτησαν σε αυτά τόσο στην Αιτωλοακαρνανία όσο και στην Ευρυτανία. Κατά την παρουσίασή τους είχαν λάβει τον λόγο ο συντονιστής Αθανάσιος Σταμάτης, φιλόλογος και αντιπρόεδρος της Πανευρυτανικής Ένωσης, και προσφώνησαν τους παρισταμένους ο πρόεδρός της, Κώστας Παπαδόπουλος, και άλλοι επίσημοι.

Εν συνεχεία παρουσίασαν τις εισηγήσεις τους η διευθύντρια των ΓΑΚ Μαριέττα Μινώτου και οι ομότιμοι καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτης Κοντός, του Γεωπονικού Αθηνών Γεώργιος Παπαδόπουλος και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Αθανάσιος Παλιούρας. Ο χορηγός και συνταξιούχος δικηγόρος Ιωάννης Τσαλάκος ευχαρίστησε τους διοργανωτές και τους εισηγητές της εκδήλωσης.

Ιστορική αναδρομή

Το 1904 ιδρύθηκε για πρώτη φορά και λειτούργησε σχολαρχείο [σ.σ.: το σχολαρχείο, όπως διαβάζουμε Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Κέντρο Λεξικολογίας ΕΠΕ), αποτελεί «παλαιότερη βαθμίδα της ελληνικής εκπαίδευσης που διαρκούσε τρία χρόνια ανάμεσα στο δημοτικό που ολοκληρωνόταν στην τετάρτη τάξη και το γυμνάσιο. Λεγόταν και “ελληνικό σχολείο”»] στον Άγιο Βλάσιο, έδρα του ορεινού Δήμου Παρακαμπυλίων Ευρυτανίας (σημερινή Δημοτική Ενότητα Παρακαμπυλίων Δήμου Αγρινίου). Απέκτησαν έτσι τη δυνατότητα οι απόφοιτοι των δημοτικών σχολείων της περιοχής να συνεχίσουν σπουδές μέσης εκπαίδευσης στον ίδιο τους τον τόπο. Το Σχολαρχείο Αγίου Βλασίου είχε στεγαστεί στη διώροφη και ευρύχωρη οικία του εμπόρου Λουκά Σκιαδά στο κέντρο της κωμόπολης. Επρόκειτο για κτίσμα του 1894, σύμφωνα με την υπάρχουσα μέχρι σήμερα πλάκα στην πρόσοψή του. Ο επάνω όροφος με τα τρία δωμάτιά του χρησιμοποιήθηκε για τις διδακτικές και λοιπές λειτουργικές ανάγκες του. Το ισόγειο χρησιμοποιείτο από τον ιδιοκτήτη.

Τα διδασκόμενα μαθήματα ήταν Θρησκευτικά και Ελληνικά, Μαθηματικά και Ιστορία, Γεωγραφία, Φυσική - Φυσική Ιστορία και Καλλιγραφία και, επιπλέον, στις τάξεις Β’ και Γ’ Λατινικά και Γαλλικά. Κατά το πρώτο έτος λειτουργίας του, το 1904-1905, λειτούργησε με μόνη την Α’ τάξη, η οποία απαρτιζόταν από 21 μαθητές. Το τρίτο έτος, 1906-1907, είχε δύο τάξεις: την Α’ με 9 μαθητές και τη Β’ με 23. Το τέταρτο έτος, 1907-1908, κατέστη πλήρες τριτάξιο σχολείο. Το έκτο και τελευταίο έτος, 1909-1910, λειτούργησε με 14 μόνο μαθητές, 8 στην Α’ τάξη, 2 στη Β’ και 4 στην Γ’. Κατά την εξαετή λειτουργία του σχολαρχείου φοίτησαν σε αυτό 74 μαθητές. Εξ αυτών μόνον οι 29 κατόρθωσαν να λάβουν απολυτήριο.

Την περίοδο της γερμανικής Κατοχής το οικοδόμημα υπέστη μεγάλη καταστροφή από εμπρησμό εκ μέρους των κατακτητών, αλλά αργότερα ανακαινίστηκε και διατηρείται με το αρχικό του σχέδιο έως σήμερα. Μετά από παρέλευση μισού αιώνα, αφότου είχε φιλοξενήσει το σχολαρχείο, η οικία του Λουκά Σκιαδά, ιδιοκτησία εν συνεχεία του γιου του Δημητρίου, διατηρούσε ακόμα την πνευματική του ακτινοβολία στην τοπική κοινωνία. Γι’ αυτό οι Αγιοβλασίτες το 1963 στέγασαν στο οίκημα το νεοσυσταθέν γυμνάσιο, μέχρις ότου το τελευταίο απέκτησε τη δική του δημόσια στέγη.

Ο φιλόλογος Ιωάννης Κούρος υπήρξε ο ιδρυτής και η «ψυχή» του σχολαρχείου. Είχε γεννηθεί στον Άγιο Βλάσιο το 1854 (κατά τον υπηρεσιακό του φάκελο) ή το 1858 (κατά τα στοιχεία εγγραφής του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών). Αφού τελείωσε το Δημοτικό Αγίου Βλασίου, φοίτησε στο Ελληνικό Σχολείο (Σχολαρχείο) Αγρινίου και ακολούθως στο Γυμνάσιο Μεσολογγίου. Το 1878 αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Πατρών, κατόπιν μετεγγραφής κατά την τελευταία χρονιά των γυμνασιακών του σπουδών. Το ίδιο έτος κατέστη φοιτητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ως ελληνοδιδάσκαλος δίδαξε επί σειρά ετών για βιοποριστικούς λόγους, όπως επέτρεπε τότε ο νόμος για τους κατόχους απολυτηρίου Γυμνασίου, στο Μαρτίνο Λοκρίδος, στο Κεράσοβο Αγραίων και στον Προυσό Ευρυτανίας, στο Αγρίνιο Τριχωνίας, στο Καρπενήσι και στη Βετολίστα Ναυπακτίας. Παράλληλα με το διδακτικό του έργο στην επαρχία, αγωνίστηκε και για την πραγμάτωση του μεγάλου του πόθου να λάβει το πτυχίο της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ.

Το 1891, ως πτυχιούχος, αναβαθμίστηκε σε Σχολάρχη του Ελληνικού Σχολείου Προυσού Ευρυτανίας. Ύστερα υπηρέτησε για μικρό διάστημα ως σχολάρχης στο Αγρίνιο (31 Αυγούστου 1892 μέχρι 19 Σεπτεμβρίου 1892). Εν συνεχεία επανήλθε στον Προυσό, όπου υπηρέτησε ως σχολάρχης για επτά χρόνια (1892-1899). Μετατέθηκε στον Πλάτανο Ναυπακτίας (1899-1901) και πάλι στον Προυσό (1902-1904). Τον Οκτώβριο του 1904 ανέλαβε τα καθήκοντά του ως σχολάρχη του νεοσύστατου Σχολαρχείου Αγίου Βλασίου μέχρι το 1910, οπότε και έκλεισε λόγω της συρρίκνωσης του μαθητικού του δυναμικού, ενώ ο ίδιος συνταξιοδοτήθηκε.

Το διδακτικό έργο του σχολάρχη Κούρου δεν περιοριζόταν στην αίθουσα διδασκαλίας, αλλά προσφερόταν και έξω από αυτή. Όπως προκύπτει από υπηρεσιακή έκθεσή του με ημερομηνία 8 Μαΐου 1910, σε εκδρομή του σχολείου του στις 29 Απριλίου 1910 του δόθηκε η ευκαιρία να μυήσει τους μαθητές του στα οφέλη των δασών και στην ανάγκη προστασίας τους. Ο Ιωάννης Κούρος πέθανε το 1912 αιφνιδίως, καταλείποντας έξι τέκνα, εκ των οποίων τα πέντε ανήλικα.

Ενδεικτική βιβλιογραφία

• www.epoxi.gr/Themata/themata47.htm. «Το σχολαρχείο Αγίου Βλασίου και ο Ιωάννης Κούρος» - Νέα Εποχή.
• Ο θεσμός των σχολαρχείων στην Αιτωλοακαρνανία και την Ευρυτανία – Ο Σχολάρχης Ιωάννης Κούρος (1854-1912) 100 χρόνια μετά (Πρακτικά Ημερίδας). Επιμέλεια: Χρυσούλα Σπυρέλη. Εισηγήσεις: Ιωάννης Τσαλάκος, Αθανάσιος Παλιούρας, Φώτιος Ι. Μάλαινος, Μαρία Μπακαδήμα, Μαρία Παναγιωτοπούλου, Χρυσούλα Σπυρέλη, Ιωάννης Νεραντζής, εκδόσεις Πασχέντη, Αγρίνιο, 2012. Βιβλιοπαρουσίασή του στην περιοδική έκδοση της Αιτωλικής Πολιτιστικής Εταιρείας (ΑΙΠΟΕ) Τα Αιτωλικά, τεύχος 21ο, Ιούλιος - Δεκέμβριος 2013, Αθήνα.
• «Ο θεσμός των σχολαρχείων σε Αιτωλοακαρνανία και Ευρυτανία». www.agrafiotis.gr.
• Σπυρέλη Χρυσούλα, Ιωάννης Τσαλάκος και ο σχολάρχης Ιωάννης Κούρος (1854-1912), εκδόσεις Πασχέντη, Αγρίνιο, 2012.
• Τσαλάκος Ιωάννης, Ιστορικά ντοκουμέντα και άλλα δημοσιεύματα, εκδόσεις Πασχέντη, Αγρίνιο, 2015.
• epikaira.gr

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΡΩΑΣ ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ

Νικηταράς: Ο ήρωας που κατέληξε επαίτης στον Πειραιά

Ο αγωνιστής που χάρισε το λάφυρο που του προσφέρθηκε -ένα αδαμαντοστόλιστο σπαθί- στην ελληνική κυβέρνηση, πέθανε τυφλός, πάμπτωχος «με άδεια επαιτείας».

Ο βίος και η πολιτεία του ανδρός, που με μόλις 200 άνδρες αναχαίτισε τον Μάιο του 1821, τους 6.000 πεζούς και ιππείς στρατιώτες του Μουσταφάμπεη στη Μάχη του Βαλτεστίου, είναι η περίπτωση που ο ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος είχε συνοψίσει σε πρόσφατη συνέντευξη του: «Οι σωτήρες της Ελλάδας πέθαναν ή στη φυλακή ή στην εξορία».

Το χέρι που «μαρμάρωσε» κρατώντας το σπαθί

Ο Νικήτας Σταματελόπουλος, γνωστός ως Νικηταράς, ο αγωνιστής που συνετέλεσε στην υποχώρηση του Δράμαλη και σύμφωνα με ιστορικές πηγές, έσπασε τρεις πάλες (σπαθί σαν δρεπάνι) με τη δύναμη με την οποία χτυπούσε, ενώ στο τέλος της μάχης, το χέρι του «μαρμάρωσε» και δεν μπορούσε να αφήσει την πάλα, πέρασε από δίκη, φυλακίστηκε, κατέληξε τυφλός και πάμπτωχος να επαιτεί -με επίσημη «άδεια επαιτείας»- κάθε Παρασκευή, στο σημείο όπου βρίσκεται η εκκλησία της Ευαγγελίστριας στον Πειραιά (τότε δεν είχε ακόμη ανεγερθεί)
.

Ο Νικηταράς ορκιζόταν στο σπαθί του: Να με φάει το σπαθί του Νικηταρά αν λέω ψέματα... Ο Κολοκοτρώνης τον έλεγε Αρχάγγελο Μιχαήλ και Άγιο Γεώργιο.

Γεννήθηκε στο χωριό Μεγάλη Αναστασίτσα Αρκαδίας και όχι στοΤουρκολέκα από όπου η καταγωγή του.Ο πατέρας του Σταματέλλος Τουρκολέκας ήταν αρματωλός στο Λιοντάρι. Είχε παντρευτεί την κόρη του προεστού στο Άκοβο, η οποία ήταν αδελφή της γυναίκας του Θόδωρου Κολοκοτρώνη. Ήταν ανιψιός του Γέρου του Μοριά.

Στα 1805, μετά την εκτέλεση του πατέρα και του αδελφού του, κατέφυγε στα Επτάνησα κυνηγημένος από τους Τούρκους. Θέλησε να πολεμήσει με τους Ρώσους εναντίον του Ναπολέοντα, αλλά ο Κολοκοτρώνης τον απέτρεψε. Έφτασε στη Νάπολη, όμως δεν έλαβε μέρος στις μάχες -ο Ναπολέων είχε νικήσει τους εχθρούς του στο Αούστερλιτς.

Παντρεύτηκε όταν γύρισε πίσω την κόρη του κλεφτοκαπετάνιου Ζαχαριά, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, έναν γιο και δύο κόρες.

Ο Κολοκοτρώνης τον έλεγε Αρχάγγελο Μιχαήλ

Πρωταγωνίστησε σε μάχες μεγάλες και νικηφόρες:Βαλτέτσι, Δολιανά, Τριπολιτσά, Δερβενάκια, Αγιονόρος, Άγιος-Σώστης.

Οι στιγμές όμως που ανέδειξαν την πολεμική αρετή και τον ηρωϊσμό του Νικηταρά, και που συγχρόνως στάθηκαν αποφασιστικές για την επανάσταση, ήταν οι νηκηφόρες μάχες στα Δολιανά (18 Μαΐου Ι821) και στα Δερβενάκια (26 Ιουλίου 1822).

Κατά τις εμφύλιες διαμάχες που άρχισαν το 1823 τάχθηκε με το μέρος του Κολοκοτρώνη, εναντίον της κυβέρνησης Κουντουριώτη -ήταν ο μόνος από την «πλευρά Κολοκοτρώνη» που οι «αντίπαλοι» προσέγγισαν επιχειρώντας να τον πάρουν «μαζί τους».

Ωστόσο επέδειξε συνετή στάση, αποφεύγοντας να πάρει μέρος στις μάχες και κάνοντας πολλές συμφιλιωτικές παρεμβάσεις. Μετά την οριστική επικράτηση των κυβερνητικών κατέφυγε στο Μεσολόγγι, όπου, κλείστηκε στην πολιορκημένη πόλη και πολέμησε κατά του Κιουταχή στη δεύτερη πολιορκία.

Ο Νικηταράς ορκιζόταν στο σπαθί του: Να με φάει το σπαθί του Νικηταρά αν λέω ψέματα, έλεγε ...

Ο Κολοκοτρώνης τον αποκαλούσε Αρχάγγελο Μιχαήλ και Άγιο Γεώργιο.

Χειμώνα του 1836, «υπαγορεύει», στην πραγματικότητα, αφηγείται τη ζωή του, τα απομνημονεύματα του στον Γεώργιο Τερτσέτη, τον ζακυνθινό ποιητή και μετέπειτα δικαστή στην περιβόητη δίκη των Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και Δ. Πλαπούτα, τον Μάιο του 1834.

Αντίθετος με τους Βαυαρούς

Μετά την απελευθέρωση διορίζεται υπασπιστής του Καποδίστρια. Επί Όθωνα κατηγορείται για συνωμοσία κατά του βασιλιά -«πληρώνει» την αντίθεση του στους Βαυαρούς και τον φόβο τους ότι μία ομάδα, η γνωστή ως «Φιλορθόδοξη Εταιρεία», στοχεύει στην άνοδο Ρώσου στον ελληνικό θρόνο.

Στη δίκη του μάλιστα, λόγω αδυναμίας, προσήχθη καθιστός.

Ο Νικηταράς φυλακίζεται στην Αίγινα το 1839. Ήταν μεταξύ εκείνων οι οποίοι «κυνηγήθηκαν» μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια.

Άλλωστε, το κατηγορητήριο αφορούσε και στον αδελφό του πρώτου Κυβερνήτη, Γεώργιο Καποδίστρια. 

Κατόπιν της «απειλητικής επέμβασης του Μακρυγιάννη» ο Νικηταράς αποφυλακίζεται μετά από σχεδόν δύο χρόνια. Είναι όμως τυφλός -έπασχε από διαβήτη, χωρίς να το γνωρίζει, η υγεία του κλονίστηκε ανεπανόρθωτα κατά τη φυλάκιση- και λησμονημένος. Λέγεται ότι η μία του κόρη τρελάθηκε από θλίψη με τον εκτοπισμό και εγκλεισμό του πατέρα της. Ήταν γνωστό ότι στη φυλακή υπέστη βασανισμούς και εξευτελισμούς από τους δεσμοφύλακες. 

Λησμονημένος και επαίτης

Το 1843, όταν ο Όθωνας αναγκάζεται να δώσει σύνταγμα στην Ελλάδα, του απονέμεται ο βαθμός του υποστράτηγου μαζί με μία πενιχρή σύνταξη.

Το μοναδικό λάφυρο του από τον πόλεμο, ένα αδαμαντοστόλιστο, δαμασκηνό σπαθί -που συναγωνιστές του τον έπεισαν να πάρει- το είχε προσφέρει σε έρανο που είχε κάνει η προσωρινή κυβέρνηση της Ύδρας για να αρματώσει τον ελληνικό στόλο.

Χωρίς περιουσία στην Αρκαδία και στην Αργολίδα, όπου έζησε κάποια χρόνια (στους Μύλους), καταλήγει πάμπτωχος σε ένα ταπεινό σπίτι στην Καστέλλα. Μάλιστα, του δίνεται «άδεια επαιτείας» - ένα είδος ανταμοιβής της ευγνωμονούσας Ελλάδας.

Πεθαίνει σε ηλικία 67 ετών. Ο Νικηταράς τάφηκε πλάι στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη -όπως ήταν η επιθυμία του- στο Α Κοιμητήριο Αθηνών. Τον επικήδειο εκφώνησε ο Νεόφυτος Βάμβας, τον δε επιτάφιο ο Παναγιώτης Σούτσος.

Προτομή του Νικηταρά υπάρχει στο Πεδίον τους Άρεως, στη Λεωφόρο των Ηρώων, όπως και στην Καλαμάτα, στην πλατεία 23ης Μαρτίου.

Τσάμικος, στίχοι Νίκος Γκάτσος, μουσική Μάνος Χατζιδάκις

Στα κακοτράχαλα τα βουνά
με το σουράβλι και το ζουρνά
πάνω στην πέτρα την αγιασμένη
χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι.
Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής
κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.

Δική τους είναι μια φλούδα γης
μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς
για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα
απ’ το τσακάλι και την αρκούδα.
Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς
κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.

Από την Ήπειρο στο Μοριά
κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια
στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός
και δραγουμάνος του ο λαός.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΤΩΧΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΟΡΕΙΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ

Η ενίσχυση δίνεται τα τελευταία χρόνια προκειμένου να στηριχθούν οικογένειες με εισοδήματα αρκετά κάτω από το όριο της φτώχειας και για να αποτραπεί ο κίνδυνος να ερημωθούν ολόκληρα χωριά που βρίσκονται σε ορεινές ή μειονεκτικές περιοχές της χώρας. 
Βασική προϋπόθεση, το ύψος του ετησίου εισοδήματος δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσό των 4.700,00€. Η εισοδηματική ενίσχυση των 300 και 600€ ανάλογα με το ετήσιο εισόδημα του δικαιούχου, καταβάλλεται εφάπαξ από την 1η Σεπτεμβρίου κάθε έτους, με την υποβολή συγκεκριμένων δικαιολογητικών που φέτος θα συγκεντρώνονται στις αρμόδιες υπηρεσίες της Αποκεντρωμένης Διοίκησης  μέσω των ΚΕΠ. 
Οι ενδιαφερόμενοι πολίτες μπορούν να υποβάλλουν τις αιτήσεις τους, το συντομότερο δυνατό:

• Στα κατά τόπους ΚΕΝΤΡΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ των Δήμων τους.
•  Στη ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ⇒ 
• Στα ΤΜΗΜΑΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. 

Σημειώνεται ότι τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών συνδράμουν μόνο ως προς την υποδοχή των αιτήσεων και τον δικαιολογητικών και την αποστολή τους στις αρμόδιες υπηρεσίες της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, οι οποίες έχουν και την ευθύνη για τον τελικό  έλεγχο της πληρότητάς τους και την προώθησή τους στις κατά τόπους αρμόδιες ΥΔΕ (ανά Περιφερειακή Ενότητα) για την έκδοση του σχετικού χρηματικού εντάλματος στο όνομα κάθε δικαιούχου.
 Δικαιούχοι
 Δικαιούχοι της εισοδηματικής ενίσχυσης είναι οικογένειες, συμπεριλαμβανομένων και των μονογονεϊκών, Ελλήνων υπηκόων κρατών-μελών της Ε.Ε., των οποίων τα μέλη κατοικούν μόνιμα σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές
. 
Συγκεκριμένα το ύψος της εισοδηματικής ενίσχυσης ανέρχεται: Α) 600 ευρώ ετησίως, εφόσον το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα, των δικαιούχων δεν υπερβαίνει το ποσό των 3.000,00 € ετησίως και Β) 300 ευρώ ετησίως, εφόσον το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα των δικαιούχων κυμαίνεται μεταξύ του ποσού των 3.000,00 € και του ποσού των 4.700,00 €.

 Τα δικαιολογητικά που απαιτούνται να καταθέσουν οι δικαιούχοι με σχετική αίτησή τους στο Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) του Δήμου τους είναι:

1.  Βεβαίωση του Δημάρχου του τόπου κατοικίας του δικαιούχου, από την οποία να προκύπτει η επί διετία, τουλάχιστον, συνεχής διαμονή του σε συγκεκριμένη ορεινή και μειονεκτική περιοχή. Αντίγραφο του εκκαθαριστικού του οικονομικού έτους 2014. 
2. Υπεύθυνη δήλωση του δικαιούχου, περί της μη είσπραξης της οικονομικής ενίσχυσης άλλη φορά για την ίδια οικογένεια, για το έτος 2014. ⇔Φωτοαντίγραφο αστυνομικού δελτίου ταυτότητας κα
3.  Φωτοαντίγραφο της 1ης σελίδας βιβλιαρίου τραπέζης

http://www.e-ea.gr/

Δ.ΑΓΡΙΝΙΟΥ: ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΑΚΧ.ΔΙΑΒΗΤΗ! ΣΤΙΣ 25-9-2015 ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΤΑΜΟΥΛΑ!

22-09-2015, Πρόληψη Σακχαρώδη Διαβήτη με Δωρεάν Εξετάσεις στο Γενικό Πληθυσμό του Δήμου Αγρινίου

Η Δ/νση Κοινωνικής Προστασίας και Δημόσιας Υγείας στα πλαίσια υλοποίησης δράσεων για την προστασία και προαγωγή της Δημόσια Υγείας, σε συνεργασία με το Ελληνικό Διαδημοτικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων υλοποιεί πρόγραμμα με θέμα: «Πρόληψη Σακχαρώδη Διαβήτη με Δωρεάν Εξετάσεις στο Γενικό Πληθυσμό». 

Το Πρόγραμμα έχει ως στόχο την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση της νόσου μέσω της μέτρησης του γενικού πληθυσμού, καθώς ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μια από τις κυριότερες αιτίες αυξημένης νοσηρότητας και πρόωρης θνησιμότητας.

 Οι εξετάσεις θα πραγματοποιούνται από 23 έως 30 Σεπτεμβρίου καθημερινά, εκτός Σαββάτου και Κυριακής χωρίς ραντεβού.

Συγκεκριμένα όσοι επιθυμούν να εξεταστούν θα μπορούν να προσέλθουν νηστικοί από8.00π.μ.-11 π.μ.

• Τετάρτη 23 /9/2015  στο Κοινωνικού Ιατρείου (Παλαμά 20) του Δήμου μας 
• Πέμπτη 24 /9/2015 στην τοπική κοινότητα Μεγάλης Χώρας στο Αγροτικό Ιατρείο
• Παρασκευή 25 /9/ 2015 στην τοπική κοινότητα Παραβόλας στο πρώην Δημοτικό Κατάστημα
• Δευτέρα 28/9/2015 στην τοπική κοινότητα Ποταμούλας στο πρώην Κοινοτικό Κατάστημα
• Τρίτη 29 /9/2015 στη τοπική κοινότητα Στράτου στο Αγροτικό Ιατρείο
• Τετάρτη 30/9/2015 στη τοπική κοινότητα Ματαράγκα στο Αγροτικό Ιατρείο

Για περισσότερες πηροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε στα εξής τηλέφωνα: 2641363410

Δ.ΑΓΡΙΝΙΟΥ:ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΤΙΜΟ Η ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ ΝΕΡΟΥ

23-09-2015, Χωρίς πρόστιμο όσοι υποβάλλουν αίτηση για άδεια χρήσης νερού μέχρι 30 Σεπτεμβρίου
Σύμφωνα με την ΚΥΑ οικ. 101123/17.06.2015 (ΦΕΚ 1435/10.07.2015 τεύχος Β’) στις περιπτώσεις υφιστάμενων σημείων υδροληψίας και για τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα τα οποία μέχρι τις 30-4-2015 δεν έχουν υποβάλλει την προβλεπόμενη αίτηση για χορήγηση άδειας χρήσης ύδατος( γεωτρήσεις. πηγάδια, άρδευση από λίμνες-ποτάμια κ.τ.λ) δεν καταβάλλεται πρόστιμο εάν η εν λόγω αίτηση υποβληθεί μέχρι τις 30-9-2015. Μετά την ημερομηνία αυτή ο παραβάτης τιμωρείται ως εξής: με πρόστιμο πενήντα (50) ευρώ από 1-10-2015 μέχρι 31-12-2015, για κάθε μήνα καθυστέρησης και με πρόστιμο 1.000 μέχρι 2.000 ευρώ από 1-1-2016. Για το λόγο αυτό καλούνται όλοι οι χρήστες υφιστάμενων σημείων υδροληψίας που δεν έχουν αδειοδοτηθεί να μεριμνήσουν για την έγκαιρη υποβολή στο Δήμο μας της προβλεπόμενης αίτησης αδειοδότησης. Αφορά και όσους έχουν καταθέσει αίτηση για εγγραφή στο Ε.Μ.Σ.Υ. αλλά δεν έχουν προβεί στην κατάθεση φακέλου για την αδειοδότηση της χρήσης.Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στο τμήμα Περιβάλλοντος και Πολιτικής Προστασίας και στα τηλ. 2641053063 / 2641022523
http://www.cityofagrinio.gr/

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΝΦΙΑ..ΤΙ ΘΑ ΙΣΧΥΣΕΙ ΑΠΟ ΦΕΤΟΣ

Τέλος στο «εμπάργκο» που είχε επιβληθεί λόγω προεκλογικής περιόδου στην αποστολή «λογαριασμών» στους φορολογούμενους, με το υπουργείο Οικονομικών να ετοιμάζει «πρεμιέρα» με τα νέα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες «τρέχουν» και βάζουν στο φουλ τις «μηχανές» για να αρχίσουν να ταχυδρομούν από τις αρχές Οκτωβρίου τα νέα ειδοποιητήρια του φετινού ΕΝΦΙΑ στους ιδιοκτήτες ακινήτων, που καλούνται και πάλι να καταβάλουν συνολικά 2,65 δισ. ευρώ, ώστε να έχουν τουλάχιστον τη δυνατότητα να εξοφλήσουν τον φόρο σε πέντε δόσεις, με αρχή φυσικά από τον επόμενο μήνα έως και τον Φεβρουάριο του 2016.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο φετινός ΕΝΦΙΑ δεν έχει καμία σημαντική αλλαγή σε σχέση με τα όσα ίσχυαν πέρυσι, ενδεχομένως πολύ μικρές παρεμβάσεις για άρση εξόφθαλμων αδικιών που δεν έχουν διορθωθεί, ενώ από το επόμενο έτος είτε ο ΕΝΦΙΑ παραμείνει, είτε αντικατασταθεί με νέο Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ), αναμένονται βελτιώσεις που θα αφορούν κυρίως τους μικροϊδιοκτήτες.

Εκπτώσεις και απαλλαγές

Μέχρι σήμερα, πάντως, οι εκπτώσεις και απαλλαγές που χορηγούνται και για φέτος είναι ίδιες με αυτές που ίσχυαν και το 2014 και οι οποίες είναι οι εξής:

Εκπτωση φόρου 50% δικαιούνται όσοι πληρούν ταυτόχρονα τα ακόλουθα κριτήρια: το οικογενειακό εισόδημα να μην ξεπερνάει τις 9.000 ευρώ για τον άγαμο, ενώ προστίθενται 1.000 ευρώ για κάθε παιδί. Η αξία των ακινήτων να μην υπερβαίνει τις 85.000 ευρώ για τον άγαμο, τις 150.000 ευρώ για τον παντρεμένο και τις 200.000 ευρώ για τον παντρεμένο με δύο παιδιά.

Η επιφάνεια των κτισμάτων να μην ξεπερνά τα 150 τετραγωνικά μέτρα.

Εκπτωση φόρου 100% δικαιούνται όσοι πληρούν τα ακόλουθα κριτήρια: το οικογενειακό εισόδημα να μην ξεπερνά τα 12.000 ευρώ. Δεν υπάρχει περιουσιακό κριτήριο.

Η επιφάνεια των ακινήτων να μην ξεπερνά τα 150 τετραγωνικά μέτρα. Ο φορολογούμενος να είναι ή πολύτεκνος, ή άτομο με αναπηρία με ποσοστό μεγαλύτερο ή ίσο του 80%. Ο φόρος εμφανίζεται μειωμένος στο σύνολο του ποσού και όχι ανά δικαίωμα.

Υπενθυμίζεται, πάντως, ότι ειδικά για φέτος και χωρίς να θιγεί ο εισπρακτικός στόχος των 2,65 δισ. ευρώ, εκτός από τις ανωτέρω εκπτώσεις, στο τραπέζι των στελεχών του υπουργείου Οικονομικών είχαν πέσει και οι κατωτέρω βελτιώσεις που όμως δεν είναι εφικτό να εφαρμοστούν, με αποτέλεσμα ορισμένες από αυτές να μετατίθενται για το επόμενο έτος:

Θέσπιση ειδικού αφορολόγητου ορίου για τα πρώτα 40 ή 50 τετραγωνικά μέτρα επιφάνειας για τους ιδιοκτήτες που έχουν στην κατοχή τους μόνο μία κατοικία, η οποία, επιπλέον, βρίσκεται σε περιοχή με χαμηλή τιμή ζώνης (π.χ. κάτω των 1.000 ευρώ ανά τετραγωνικό).

Μείωση των συντελεστών υπολογισμού του φόρου για τα κατώτερα κλιμάκια (π.χ. κάτω των 1.000 ευρώ ανά τετραγωνικό που σήμερα είναι 2,3 έως 3 ευρώ ανά μέτρο) και αύξηση των συντελεστών στα υψηλότερα κλιμάκια (π.χ. για τα ακίνητα που βρίσκονται σε περιοχές με τιμή ζώνης άνω των 1.750 ευρώ).

Αύξηση των συντελεστών του συμπληρωματικού φόρου και μείωση του αφορολόγητου ορίου. Σήμερα ο συμπληρωτικός ΕΝΦΙΑ ενεργοποιείται για συνολική αξία περιουσίας άνω των 300.000 ευρώ και οι συντελεστές του κυμαίνονται από 0,1% έως 1%. Στο πλαίσιο αυτό, για παράδειγμα, το αφορολόγητο όριο μπορεί να μειωθεί στις 250.000 ευρώ ή στις 200.000 ευρώ και οι συντελεστές να ξεκινούν από το 0,3% και να φθάνουν ακόμη και στο 2% για πολύ μεγάλες ακίνητες περιουσίες.

Θα πρέπει, πάντως, να αναφερθεί ότι ο μνημονιακός εισπρακτικός στόχος που έχει τεθεί παραμένει ίδιος και για το 2016, οπότε και πάλι στα δημόσια ταμεία θα πρέπει να εισρεύσουν 2,65 δισ. ευρώ, ανεξάρτητα από τις όποιες αυξομειώσεις υπάρξουν στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων που θα αναπροσαρμοστούν ώστε να επιτευχθεί η πολυπόθητη εξομοίωσή τους με τις τιμές της αγοράς.

Οι παρεμβάσεις που σχεδιάζονται για τον ΕΝΦΙΑ του 2016 θα έχουν στόχο, όπως έχει ήδη επισημάνει η «Ναυτεμπορική», την ελάφρυνση των μικροϊδιοκτητών και γενικότερα όσων έχουν χαμηλά εισοδήματα, είτε με τη θέσπιση εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων, είτε στην περίπτωση που υιοθετηθεί ο νέος ΦΜΑΠ με τη θέσπιση ειδικής κλίμακας και αφορολογήτου ορίου που εξετάζεται να κυμαίνεται περίπου στις 200.000 ευρώ, ενώ θα προβλέπεται η εξαίρεση της πρώτης κατοικίας αλλά με κριτήρια επιφάνειας, ώστε να μην γλιτώσουν οι πολυτελείς κατασκευές.

http://www.aftodioikisi.gr/

ΔΥΟ ΖΩΕΣ.....

Γροθιά στην ρωγμή του χρόνου,μπας και κλέψουμε δευτερόλεπτα της νιότης μας είναι τούτες οι συναντήσεις..Και σαν το καταφέρεις,αφού ματώσεις το χέρι σου, και ανοίξεις τον μικρο φεγγίτη που βλέπει στο παρελθόν. τότε. είναι σαν ν' αντικρίζεις μιαν άλλη ζωή..απόμακρη σαν τ όνειρο της πρώτης αυγής,στημένη θαρρείς πάνω σε μαγικό σύννεφο.
Κι είναι κι αυτή η ριμάδα η θαμπάδα που δεν σ αφήνει να ξεδιαλύνεις όλα αυτά που θέλεις και που μοιάζουν σαν το πρωτοξύπνημα, που θυμάσαι τι είδες από τα νυχτιάτικα παιχνιδίσματα του νου. μα όχι τις λεπτομέρειες..
Και μετά κάτι σε πιάνει.. και ψάχνεις να βρεις τους δύο κρίκους που ενώνουν τους δύο κόσμους..Μα τούτο δεν γίνεται καλοπίχερα..Και τότε αναζητάς το μόνο που που μπορεί να μείνει άφθαρτο απ τον χρόνο..
Αυτό που σ αφήνει  να κρυφοκοιτάξεις απ το μεσοστράτι της ζωής σου την φλόγα και την ορμή της χαμένης εφηβείας.. Και τούτο δεν το βρίσκεις πουθενά αλλού πάρα μόνο στο βλέμμα ..
Κι αναβλύζουν τα συναισθήματα,αγνά και όμορφα που ανεβάζουν στις παρυφές των βλεφάρων δάκρυα μα που δεν σ αφήνει η ωριμότητα των χρόνων σου να τα φανερώσεις κι οι κρίκοι τότε αρχίζουν να δένονται ένας μετά τον άλλον,,
Κι ακούς το γέλιο σου δυνατό σαν τότε..,αλλάζουν τα πρόσωπα με
μιας..φεύγουν οι χαρακιές του χρόνου χάνεσαι για λίγο στην δίνη του..να νοιώσεις όλα αυτά που έδωσες και πήρες..

 ..... Σε όσους συνάντησαν χαμένους  φιλους  της εφηβείας...
Σπυρέλης Πετρος

ΠΩΣ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ Δ. ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΠΑΡΑΚΑΜΠΥΛΙΩΝ

Τότε στα καφενεία...

Τα "γλυκά τα κουταλιού " ή "οι κουταλιές",όπως λέγονταν τότε, αποτελούσαν και αποτελούν ένα ξεχωριστό και ιδιαίτερο ελληνικό γλύκισμα που ακόμα καλά κρατεί, ειδικά στα χωριά, αν και φαίνεται να απαξιώνεται λίγο από τη νεολαία. Κάθε είδος φρούτου (κεράσια, νεράντζια, πορτοκάλια, περγαμόντο, βύσσινα, καρπούζια, σύκα, κυδώνια, καρύδια κλπ )και πολλά είδη λαχανικών (καρότα, μελιτζάνα, κολοκύθι κλπ) καταφέραμε να τα μετατρέψουμε σε ένα έδεσμα  γεμάτο γλύκα και αρώματα που πλέον μπορούμε να το συνοδέψουμε με παγωτά, κέικ, παντεσπάνι κλπ  . Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ στο πατρικό σπίτι τη  γιαγιά να εμφανίζει απο το πουθενά ένα βαζάκι με γλυκό του κουταλιού και να "τρατάρει" τους επισκέπτες και τους συγγενείς σε ένα μικρό πιατελάκι με το κουταλάκι του και εννοείτε στολισμένο με το σεμεδάκι!

 Με λίγο ψάξιμο μαθαίνουμε οτι τα "Γλυκά του κουταλιού" είχαν κάνει την εμφάνισή τους και στα ελληνικά καφενεία και πραγματικά σημείωναν θραύση. Αυτό φέρεται να συνέβη πριν εκατό χρόνια στις αρχές της δεκαετίας του 1910, όταν ο παραδοσιακός εργολάβος, που μέχρι τότε ήταν το δημοφιλέστερο ελληνικό γλυκό, εκτοπίσθηκε από τα γλυκά του κουταλιού.

Τουλάχιστον, αυτό είναι το συμπέρασμα που βγάζει κανείς διαβάζοντας το σχετικό χρονογράφημα, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Εμπρός" στις 24 Ιουλίου 1917. Μέχρι τότε, οι "κουταλιές" αποτελούσαν ξεχωριστά, τελείως ιδιωτικά γλυκά, που -τουλάχιστον- οι κάτοικοι της Αθήνας τα απολάμβαναν μόνο στα σπίτια τους και μόνο σε συγκεκριμένες γιορτές.

ΓΛΥΚΟ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ Ή ΚΟΥΤΑΛΙΑ

Το ελληνικό καφενείο έχει μια ευγένεια: Την κουταλιά γλυκό. Καθαρό σκέρτσο της ευώδους, της καρποφόρου Ανατολής. Το σερμπέτι των Τούρκων εξαθηναϊσμένο. Επί πολύ καιρό το ελληνικό καφενείο αγνοούσε την ηδονή αυτή. Μέχρι εσχάτων, εκεί βασίλευε ο ένδοξος εργολάβος. Αλλά προ πέντε ετών, κάποιος από τους μεγαλοφυείς ανθρώπους, οι οποίοι λέγονται μικροί εφευρέτες, ποιος ξέρεις σε ποια αρωματώδη ώρα αργίας και ρέμβης ανακάλυψε την κουταλιά. Δεν ήταν πελάτης, αλλά μάλλον καφετζής. Μετέφερε το βάζο του γλυκού από το σπίτι του στο καφενείο. Επανάσταση! Το γλυκό εισερχόταν στο δημόσιο βίο. Το ντελίτσιο αυτό, το οποίο μετά φόβου Θεού εξαγόταν από τον μπουφέ στις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης, φερόμενο στα χείλη από τους επισκέπτες του σπιτιού μετά πάσης επισημότητας και συνοδευόμενο από ευχές μακροημέρευσης και πολυτεκνίας, ήταν πλέον κοινότατη απόλαυση δεκαπέντε λεπτών. Μέγα τραύμα κατά των πατρίων. Αλλά μεγάλη ευεργεσία για τους ανθρώπους των καφενείων, πάρα πολλή ωραιότητα - μια κουταλιά ρουμπίνι ή σμαράγδι της φύσης με ένα μεγάλο ποτήρι ασημένιο νερό - και τέλος υγεία. Διότι η κουταλιά χτύπησε τον καφέ, το ισχυρό αυτό δηλητήριο, το οποίο αποτελειώνει μια ράτσα νευρική, όπως εμείς οι Έλληνες. Η κουταλιά είναι μια λύση.  Με τη λύση αυτή, οποιοσδήποτε μπορεί να καθίσει στο καφενείο. Ο αραβικός καφές υποχωρεί, ο κήπος με τα αρώματά του και τα χρώματά του καταλαμβάνει τα εδάφη του πρώτου. Τέλος, δίνεται μια ώθηση σπουδαία στη φρουτοπαραγωγή, κλάδος της παραγωγής μας απαίσια περιφρονημένο στην Ελλάδα. 

Η κουταλιά είναι ελληνική. Τόσο ελληνική, ώστε θα γνωρίζετε το πάθημα αθηναϊκής οικογένειας, που δέχθηκε ξαφνικά επίσκεψη ξένων αρχαιολόγων. Στους ξένους αυτούς προσέφερε γλυκό. Ο πρώτος που πήρε, ο οποίος πρώτη φορά στην ζωή του έβλεπε όμοιο τραταμέντο... έφαγε όλο το περιεχόμενο της κούπας.

 http://www.proiontaghs.gr/

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΡΑΧΘΟ:ΣΤΟ "ΖΕΥΚΙ" ΚΑΙ ΣΤΟ "ΑΡΑΧΘΟΣ ΧΑΓΙΑΤΙ" ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ!!

Χιλιοτραγουδισμένα είναι τα Τζουμέρκα και όχι άδικα!Μια μικρή βόλτα στο Δ.Κεντρικών Τζουμέρκων μας εντυπωσίασε.Δεν ήταν μόνο το φυσικό κάλος της περιοχής,η άγρια ομορφιά της φύσης .Δεν μας εντυπωσίασαν  μόνο τα άγρια βουνά και τα ποτάμια.

Μαγευτικό τοπίο ωραίοι άνθρωποι στην μέση του πουθενά..ο ιδανικός τόπος για απόδραση!!

Μας γοήτευσαν οι κάτοικοι, γνήσιοι και περήφανοι όπως το λέει ακριβώς το δημοτικό μας τραγούδι.. Συναντήσαμε ανθρώπους χαμογελαστούς, φιλόξενους,ήρεμους και καλαμπουρτζήδες..
Ανθρώπους με μόνιμο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο στόμα θαρρείς.και  μεράκι για την ζωή,γνήσιους  Έλληνες!!Η διαδρομή εύκολη!Φτάσαμε στην Άρτα και λίγο πιο έξω στο θρυλικό γεφύρι στρίψαμε προς τα πάνω, φτάσαμε στα Πιστιανά ,Ροδαυγή Σκούπα και από κει κατηφορίσαμε στον οικισμό Βαθύκαμπο κοντά στον ποταμό Άραχθο.

Η ΦΑΡΜΑ "ΖΕΥΚΙ" ΣΤΟΝ ΟΙΚΙΣΜΟ ΒΑΘΥΚΑΜΠΟ ΑΡΤΑΣ!

Στις 4 παρά κάτι το μεσημέρι, σταματήσαμε στη μοναδική ταβέρνα της περιοχής με την προσδοκία να βρούμε ένα μπουκαλάκι  νερό για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας.

Μπαίνοντας στον περίβολο ακούσαμε μουσική, ούτε δυνατή αλλά ούτε και σιγανή..Τούτοι οι άνθρωποι δεν κοιμούνται και δεν  βαριούνται  σίγουρα είπαμε.
Περάσαμε την όμορφη αυλή κάτω απ την ταμπέλα "ΖΕΥΚΙ" με πλακόστρωτο  δρομάκι  και φυσικό χορτάρι. Αριστερά μας είδαμε  σπιτικό κήπο με ,ντοματιές κολοκυθιές και άλλα  ζαρζαβατικά .

 Λίγο πιο μέσα σ ένα όμορφο λιθόκτιστο σπίτι διακρίναμε την ταμπέλα οινοποιείο κι αμέσως μπροστά μας μια πέτρινη παραδοσιακή ταβέρνα.

Τίποτα δεν ήταν γύρω μας κάτι που να μην έδενε με την φύση. 

Χειροποίητη μπύρα "ζευκι"

Ίχνος πλαστικού και αλουμινίου!Κορμοί δέντρων και μεγάλες πέτρες για για τραπέζια, πάγκοι και ψάθινες καρέκλες..

Προτού μπούμε μας καλωσόρισε  ένας χαμογελαστός νεαρός.
-Καθίστε να σας προσφέρουμε μας είπε με πλατύ  χαμόγελο!

Σε λίγο μας υποδέχτηκε ο ιδιοκτήτης του καταστήματος ο Κώστας Βασιλείου,φορώντας ένα πλατύγυρο ψάθινο καπέλο.Με την βαθιά του χειραψία και με το πλατύ του χαμόγελο μας κέρδισε αμέσως!

-Πρώτα απ όλα είπε θα πιείτε από την δική μου χειροποίητη μπύρα,και μετά πάρτε ότι θέτε  ..Σε χρόνο ρεκόρ,ήρθαν μεζέδες παραδοσιακοί,συνοδευτικά της μπύρας..Λαχανοψωμο ,παραδοσιακές τσιγαρίδες και ντόπιο κατίκι..

Τσαλαφούτι είναι μην μπερδεύεστε  μας ειπε γελώντας ο Κώστας Βασιλείου..Εδώ όλα γίνονται παραδοσιακά. Ότι χρησιμοποιούμε είναι πρώτα παραγωγή του χωριού κι αν δεν φτάνει τότε παραγγέλνουμε απ αλλού..

Κοιτάξαμε γύρω μας ..Μια ταβέρνα στην μέση του πουθενά ,κι όμως ήταν έτοιμη να δεχτεί πάνω από 50 άτομα κόσμο..H μουσική συνέχιζε να παίζει με ακούσματα όλων των ειδών: λαϊκά έντεχνα δημοτικά..

Πίνοντας αυθεντική βαρελίσια μπύρα στην αυλή στο Ζεύκι..

Ζεύκι: Από τον κήπο κατευθείαν στο τηγάνι...

-Έρχονται από παντού μας είπε προλαβαίνοντας την απορία μας..πριν λίγο είχα κόσμο από Θεσσαλονίκη..Τακτικά οργανώνουμε διάφορες εκδηλώσεις δω στο Ζεύκι ..Να τις προάλλες είχαμε έκθεση αυθεντικών σπόρων για καλλιέργεια από τις γύρω περιοχές..Απίστευτη ήταν η συμμετοχή καθώς και μεγάλος ο αριθμός των σπόρων..Για το κέφι μας επίσης οργανώνουμε μουσικές βραδιές τακτικά..

Δεν είναι μόνο η ταβέρνα και το οινοποιείο,
Πίσω απ αυτή είναι μια μικρή φάρμα με πρόβατα κατσίκια,ακόμα και άλογα συνέχισε..

Ο Κώστας Βασιλείου στο..Βασίλειο του!

Έτσι γίνεται ο ντοματοπελτές στο Ζεύκι!!

Μας συνεπήραν τα αρώματα που αναδύονταν από το οινοποιείο... Μπήκαμε στον πειρασμό να δοκιμάσουμε κρασί..Εξαιρετικό χωρίς αμφιβολία..και χωρίς ίχνος συντηρητικών συμπλήρωσε ο Βασιλείου..Πιο δίπλα εργάτες της φάρμας έφτιαχναν παραδοσιακό πελτέ ντομάτας που μόλις είχαν κόψει από τον κήπο..
Αφού ήπιαμε και την τελευταία γουλιά της χειροποίητης μπύρας χαιρετίσαμε όλο το προσωπικό της επιχείρησης και  κατευθυνθήκαμε λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω  στην κοίτη του ποταμού Άραχθου..

ΤΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ "ΑΡΑΧΘΟΣ ΧΑΓΙΑΤΙ"ΣΤΟΝ ΑΡΑΧΘΟ!

Το σαλόνι του ξενοδοχείου

Εκεί μας περίμενε η οικοδέσποινα ενός εντυπωσιακού ξενοδοχείου η Βάσω Παπαδή.
Το ξενοδοχείο επιβλητικό δίπλα στην όχθη του ποταμού ολόκτιστο με πέτρες μας θύμισε 
κάστρο
.
 Κτίσμα εξαιρετικής αρχιτεκτονικής και υψηλής αισθητικής στους χώρους του και στην διακόσμηση μας εντυπωσίασε..

"Αραχθος Χαγιάτι"

Βρήκαμε την κ Παπαδή και τον σύζυγό της στην πισίνα του ξενοδοχείου..Η αίσθηση που αποκομίσαμε ήταν πραγματικά απίστευτη..Δίπλα μας ακουγόταν το κελάρυσμα των νερών του Άραχθου ενώ το τοπίο ήταν μαγευτικό.

 Απ το μπαλκόνι του Χαγιατιού..η φύση ακατέργαστη πηγή ηρεμίας και δημιουργίας!

Οι οικοδεσπότες μας εξήγησαν ότι το συγκρότημα καλύπτει όλες τις απαιτήσεις των πελατών..φαγητό ποτό διασκέδαση στο μπαρ της πισίνας και ότι δουλεύει και τις 4 εποχές του χρόνου.
Η ξενάγηση στα δωμάτια του ξενοδοχείου μας άφησε άφωνους..Πολυτελή δωμάτια με τζάκι  εντυπωσιακό μπάνιο και διακόσμηση .Τα δωμάτια κάλυπταν και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη ,ενώ από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου απλώνονταν στα μάτια μας απίστευτη θέα,που ξεκούραζε ψυχή και μυαλό..
Ήπιαμε το τελευταίο ποτό στο μπαρ της Πισίνας κι αφού χαιρετίσαμε τους οικοδεσπότες φύγαμε από τον Άραχθο με μια υπόσχεση,,Να ξαναγυρίσουμε να καθίσουμε όσο πιο πολύ μπορούμε  και να το απολαύσουμε με την ψυχή μας.

Η θέα απο την πισίνα του ξενοδοχείου!

Με την εντυπωσιακή οικοδέσποινα του "Χαγιατιου" Βασω Παπαδή..