ΔΕΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ...ΜΠΟΡΕΙΣ;

Γράφει η Βασιλική Σδράκα.

Στο φούρνο δίπλα από το σπίτι μου θα βρεις τα καλύτερα ψωμάκια.
Ωστόσο, όλη η γειτονιά έχει παρατηρήσει πως η φουρνάρισσα είναι λίγο μουρτζούφλα.

Η αγέλαστη 45αρα δεν είναι, κατά γενική ομολογία, από εκείνους τους ανθρώπους που θα σε καλημερίσουν χαμογελαστοί. Ή που θα σε καλημερίσουν έστω.

Πάντα είναι σοβαρή και "βαριά", σε σημείο να νομίζεις ότι από μέσα της σε βρίζει ανελέητα. Κάπως αντικοινωνική και σίγουρα καθόλου επικοινωνιακή.

Όταν πρωτοπήγα είχα, σχεδόν, παρεξηγηθεί. Εντάξει, είναι γνωστό πως ο κόσμος έχει προβλήματα αλλά ήταν τόσο ανέκφραστη και ψυχρή όσο να σε κάνει να πιστέψεις ότι τραβάει ζόρι με εσένα προσωπικώς. 
Γρήγορα παρατήρησα πως συμπεριφερόταν έτσι σε όλους. Ήμουν έτοιμη να μην ξαναπάω διότι -αν και δεν είναι προσωπικό- αυτή η μαυρίλα πρωί-πρωί με χαλούσε.

Έχει όμως ωραία κριτσίνια και εγώ αν και φτωχοπρόδρομος πάντα θέλω ετοιματζίδικο καφέ και καμιά δεκαριά κριτσίνια το πρωί Και τα δικά της είναι ιδανικά. Φρέσκα αλλά τραγανά. Κριτσίνια με προσωπικότητα.

Για να μην πλατειάζω, την έχω καταφέρει τη φουρνάρισσα.

Για μήνες έμπαινα κάθε ημέρα στις επτά το πουρνό και έκανα τον Καραγκιόζη. Παρίστανα τον δοκιμαστή κριτσινιών και έβαζα και βαθμολογίες. Πως κάνουν οι γευσιγνώστες; Με γαλλική προφορά για να δώσω και αληθοφάνεια. Αμ πως!
Τα γερόντια παρακολουθούσαν χαρωπά κρατώντας και από μια φραντζόλα.

Πια δεν υπάρχει ανάγκη να κάνω θεατράλε είσοδο στον φούρνο. Πλέον βλέπω τη φουρνάρισσα να χαμογελά, πίσω από την τζαμαρία, από όταν με βλέπει να κατεβαίνω το δρόμο, ξέροντας ότι πηγαίνω για τα ποθητά κριτσίνια.

Πολλές φορές με κερνάει και 5-6 άλλων γεύσεων από αυτά που προτιμώ.
Τώρα σας γράφω αυτά τρώγοντας κριτσίνια με καρότο που με κέρασε για σήμερα.

Σκέφτομαι, πως το εύκολο θα ήταν από την πρώτη φορά ήδη να είχα κόψει να πηγαίνω σε αυτόν το φούρνο και να γίνω πελάτισσα στον αμέσως επόμενο με δύο λεπτά διαφορά στη διαδρομή.

Αν το είχα κάνει όμως δεν θα είχα αποκτήσει μια νέα φίλη. Και σίγουρα δεν θα απολάμβανα και τα έξτρα εδέσματα που η κάποτε μουρτζούφλα, από την καρδιά της τώρα, βάζει στη σακούλα κρυφά γιατί ξέρει ότι στα φανερά δεν θα τα πάρω.

Λίγη προσπάθεια ήθελε μόνο. Και γενικά από ότι καταλαβαίνω λίγη προσπάθεια θέλει από όλους μας για να μην πέσουμε στην αποξένωση και στη μελαγχολία.

Β.ΤΖΙΩΡΑΣ- Φ.ΦΑΡΜΑΚΗΣ.ΔΥΟ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΑΣ ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Δ.ΕΛΛΑΔΑΣ!

Τις απόψεις δυο συμπατριωτών μας του Βασίλη Τζώρα οδοντιάτρου από τα Καραμανέικα και του Φίλιππα Φαρμάκη δημοσίου Υπάλληλου από το Πεντάκορφο Αγρινίου παρουσιάζει το blog μας για το φλέγον θέμα της επανίδρυσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας!Οι απόψεις των δυο συντοπιτών  μας δημοσιεύθηκαν στους προσωπικούς τους λογαριασμούς στο f/b!

Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ & ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ο οποίος και έλαβε την πρωτοβουλία μας εξηγεί γιατί η επανίδρυση του πανεπιστημίου είναι σημαντική!
Γιατί είναι σημαντικό;

Η Αιτωλοακαρνανία ο Νομός των 6 φυσικών και των 3 τεχνητών λιμνών, με τους 3 ποταμούς, με τη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου – Αιτωλικού, τον Αμβρακικό, και με τη μεγάλη θαλάσσια ακτογραμμή, με την έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού για την ανάπτυξή της, βιώνει την καθημερινή βύθιση και παρακμή της κοινωνικής και οικονομικής της δραστηριότητας.
Ο νομός μας έχει προσκολληθεί δυστυχώς στο άρμα των φτωχών περιοχών της χώρας και της Ε.Ε γενικότερα, αδυνατώντας να εκμεταλλευτεί τις ιδιαιτερότητες που του προσδίδουν τα γεωφυσικά του χαρακτηριστικά.
Η έλλειψη ουσιαστικών παρεμβάσεων έχει οδηγήσει σε σημαντική συρρίκνωση του κατά κεφαλή ΑΕΠ του κατοίκου της Αιτωλοακαρνανίας και στην πρωτοφανή εσωστρέφεια των τοπικών οικονομιών και κοινωνιών.
Ένα ίσως από τα τελευταία προπύργια και ύστατη ελπίδα του νομού για ανάκαμψη από το κοινωνικοοικονομικό τέλμα στο οποίο έχει εισέλθει, είναι η Πανεπιστημιακή Κοινότητα.
Η πανεπιστημιακή κοινότητα των (3) τμημάτων στο Αγρίνιο, μαζί με τα τμήματα των ΑΤΕΙ στο Μεσολογγίου (ως παραρτήματα του Πανεπιστημίου και των ΑΤΕΙ Πατρών), είναι μια κοινότητα η οποία έχει συνδέσει άρρηκτα την λειτουργία της με την τοπική κοινωνία και αποτελεί το μοναδικό ίσως, αλλά μεγίστης σημασίας, φορέα παραγωγής ιδεών, πολιτισμού, υπεραξίας και κουλτούρας για την περιοχή.
Οποιαδήποτε προσπάθεια κατάργησης ή και υποβάθμισης της κοινότητας αυτής αποτελεί αφενός μια προσβολή για τον κόσμο των γραμμάτων αφετέρου θ’ αποτελέσει την ταφόπλακα των προσπαθειών μετάλλαξης του Νομού προς το καλύτερο.
Γι’ το λόγο αυτό λοιπόν υγιείς φορείς της τοπικής ιδιωτικής πρωτοβουλίας αλλά και της κοινωνίας ευρύτερα προσπαθούν να οργανώσουν, και να δομήσουν συντονισμένες ενέργειες με διπλό στόχο:
Πρώτο την δημιουργία αναχώματος στην συντονισμένη υποβάθμιση των δομών των τμημάτων που εδρεύουν και λειτουργούν στο Αγρίνιο,
Δεύτερο την κατάρτιση συγκεκριμένου και καταγεγραμμένου σχεδίου‐πλαισίου βάσει του οποίου τα τμήματα που λειτουργούν στο Αγρίνιο, δεδομένης της μη επιθυμίας του Πανεπιστημίου Πατρών να τα αντιμετωπίσει με κριτήρια ακαδημαϊκότητας και ανάπτυξης , θα ενταχθούν στο προς επανίδρυση ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΟΣ με συγκεκριμένο Αναπτυξιακό Πλάνο που θα αντιμετωπίζει όλα τα κρίσιμα θέματα της Πανεπιστημιακής κοινότητας και όχι μόνο.



Γράφει ο Βασίλειος Τζώρας

ΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ.
Είναι η ώρα των αποφάσεων για μια δυναμική,σύγχρονη,καινοτόμα και εξωστρεφή Δυτική Ελλάδα με κέντρο το Αγρίνιο.Η περιοχή που επιτέλους βγήκε από την απομόνωση με τα μεγάλα έργα της γέφυρας του Ρίου- Αντιρρίου και την Ιόνια οδό.


Με το διεθνές αεροδρόμιο του Ακτίου,αργά ή γρήγορα με το λιμάνι στο Πλατυγιάλι, των διεθνών μεταφορών και των logistics και με αξιοποίηση του μεγάλου υδάτινου πλούτου για τυποποιημένα αγροτικά προϊόντα υψηλών προδιαγραφών θα βάλει το Αγρίνιο στο χάρτη των σύγχρονων και δυναμικών πόλεων.

Μια πόλη που έχει πολλά να δώσει χάρις τους ανθρώπους που διαθέτει των γραμμάτων,των επιστημών και των επιχειρήσεων.Μια σύγχρονη πόλη θα πρέπει να διαθέτει και μια δυναμική και ακμάζουσα πανεπιστημιακή κοινότητα,που θα διέπεται απο ακαδημαϊκό πνεύμα και θα ερευνά. Τα αποτελέσματα της έρευνας θα πρέπει οσμωτικά να διαχέονται στην κοινωνία και σε ένα συνδεδεμένο επιχειρηματικό πάρκο start-up επιχειρήσεων. Έτσι το νέο δυναμικό πανεπιστήμιο ανατροφοδοτείται συνεχώς με νέα έρευνα ενώ οι επιχειρήσεις θα καρπώνονται τα οφέλη της.

Είναι βέβαιο ότι το νέο μοντέλο πανεπιστημίου και επιχειρηματικού πάρκου θα προσελκύσει το ενδιαφέρον επιχειρήσεων νέων τεχνολογιών ενώ η διασύνδεση του με κριτήρια ακαδημαϊκότητας και έρευνας με καταξιωμένα πανεπιστήμια της Μεγάλης Βρετανίας, των ΗΠΑ και της Γερμανίας,θα αλλάξει την οπτική μας για το πως βλέπουμε συνολικά τα ακαδημαϊκα ιδρύματα σε μία εκσυγχρονιστική κατεύθυνση που τόσο έχει ανάγκη η χώρα μας.Ταυτόχρονα είναι βέβαιο πως ο κόσμος της περιοχής μας θα αγκαλιάσει τη νέα δομή γιατί διακρίνονται από ελεύθερο και φιλοπρόοδο πνεύμα.


Άλλωστε διαθέτει και την εμπειρία γιατί πολλά από τα παιδιά μας κάνουν διδακτορικά και μεταδιδακτορικά σε πανεπιστήμια του εξωτερικού με αντίστοιχες δομές.Αυτό είναι το όραμά μας για το Αγρίνιο του μέλλοντος μας και η απάντησή μας για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος απέναντι σε όσα με υπόγειο τρόπο μεθοδεύονται με την αυτοδιάλυση από τα έσω των πανεπιστημιακών τμημάτων που λειτουργούν στην πόλη μας.Συμμετέχουμε ενεργά στο ηλεκτρονικό ψήφισμα περί επανίδρυσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας.
Ψηφίστε για την επανίδρυση του Πανεπιστημίου Δ.Ελλάδας εδώ:
https://secure.avaaz.org/el/petition/Ypoyrgeio_Paideias_Psifiste_gia_tin_epanidrysi_toy_Panepistimioy_Dytikis_Elladas/?cvrRfmb&utm_source=sharetools&utm_medium=copy&utm_campaign=petition-431577-Ypoyrgeio_Paideias_Psifiste_gia_tin_epanidrysi_toy_

Γράφει ο Φίλιππας Φαρμάκης!
Ναι στο Πανεπιστήμιο!Αλλά η ίδρυση Πανεπιστημίου από μόνη της δεν είναι Πανάκεια ανάπτυξης ενός τόπου!Γέμισε η Ελλάδα Πανεπιστήμια κ άνεργους πτυχιούχους!!

Η Αιτωλοακαρνανία είναι ένας πλούσιος νομός και έχει ανάγκη από Ελληνικά χέρια για δουλειά!!Η Γεωργία παλαιότερα ανέβασε οικονομικά αυτόν τον τόπο.Ύστερα ήρθαν οι πολιτικές της εγκατάλειψης και των επιδοτήσεων!Καλλιέργεια της γης και επενδύσεις σε εργοστάσια παραγωγής, μεταποίησης και διάθεσης προϊόντων πρωτογενή και δευτερογενή τομέα χρειαζόμαστε.


Πριν λίγες μέρες για το ίδιο θέμα κοινοποίησα στο χρονολόγιό μου_όποιος θέλει το διαβάζει_ σχετικό άρθρο του Σαράντη Καργάκου που το θεωρώ επίκαιρο και απόλυτα με αντιπροσωπεύει.Ξέρω και έχω φίλους και συγγενείς αγρότες και κτηνοτρόφους με πτυχία,που είναι επιχειρηματίες νοικοκυραίοι κοι προτιμούν να ζούν στον τόπο τους με λεφτά στην τσέπη και αξιοπρέπεια παρά να είναι άνεργοι με κάρτα και να ψάχνουν διαρκώς για δουλειά!.

Δείτε το άρθρο του Σαράντη Καργάκου στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://www.facebook.com/filippos.farmakhs.5/posts/138374740061478

ΘΥΡΑΝΟΙΞΙΑ ΣΤΟΝ Ι.Ν. ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΟ

Ανακοίνωση

Την Πέμπτη 29 Ιουνίου ο μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ.Ιερόθεος, μετά την λειτουργία για την εορτή των Αγίων Αποστόλων στην Κράψη (11:00πμ), θα τελέσει τα θυρανοίξια (εγκαίνια) στον νεόδμητο Ιερό Ναό του προφήτη Ηλία στην Κυπαρισσο. Οι γυναίκες του χωριού και ο πολιτιστικός σύλλογος Κυπαρισσου θα προσφέρει γλυκά , νερά και αναψυκτικά στους παρευρισκόμενους.

ΟΙ ΠΙΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΕΣ ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΔΥΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΣΤON ΑΓΙΟ ΒΛΑΣΗ

Είναι ίσως οι πιο εντυπωσιακές φώτο που "αλιεύσαμε" στο f/b τελευταία! Η κορυφογραμμή του Αη Λιά  όπως φαντάζει από τον κ.Άγιο Βλάση σε μια ανεπεξέργαστη  φώτο του Δημήτρη Γούσα και η πανδαισία χρωμάτων που αντιφεγγίζουν στην κορυφογραμμή της δύσης από την Ζωή Σπυροπούλου...

Στην τρίτη φώτο ο το φεγγάρι ξεπροβάλλει μεσα από τα λιγοστά σύννεφα πίσω από τον Κούτουπα φωτίζοντας την πλάτη του Αη Λια..Φώτο Στέφανος  Σπυρέλης..

ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ "ΚΟΙΤΟΥΝ" ΠΙΟ ΨΗΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΟΙ ΤΟΥΣ!(video)

Όταν υπάρχουν τέτοιοι δάσκαλοι,οι μαθητές δεν πρέπει να φοβούνται!Έχουν μάθει από τον δάσκαλο τους,να σκέφτονται να δημιουργούν..

Έχουν μάθει να διεκδικούν,να σέβονται ,να εκτιμούν,να βρίσκουν νέους τρόπους να ξεπεράσουν στιγμιαίες δυσκολίες και στο τέλος να φοράνε περήφανα και να χαρίζουν στους γύρω τους,το πιο πλατύ χαμόγελο που διαθέτουν.

Γιατί τα παιδιά χαμογελούν βαθιά όταν παίρνουν αγάπη,όταν αρχίζουν να πιστεύουν στον εαυτό τους κι όταν το αποτέλεσμα τους δικαιώνει με ένα μόνο χειροκρότημα!

Τέτοιος δάσκαλος είναι ο Ευθύμης Κεκλικόγλου!

Αφορμή υπήρξε, ένα  βίντεο που βρέθηκε στα χέρια μας,και το οποίο αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο την σχέση Δασκάλου μαθητή,αλλά και το σπάνιο συστατικό που μπορεί να χτίσει αυτή την μοναδική σχέση-ορόσημο- για την μετέπειτα πορεία του μαθητή σε ολόκληρη του τη ζωή:

Την αγάπη  του δασκάλου προς τους μικρούς μαθητές,η οποία μετατρέπει το λειτούργημα της διδασκαλίας ,σε πάθος αδήριτο για την ζωή και την μάθηση σε όλες της τις προεκτάσεις!

Στα μεταλλορυχεία Φωκίδας!

Τον βρήκαμε και του μιλήσαμε!
"Ήρθα στον Άγιο Βλάση στα μέσα Οκτώβρη να αναπληρώσω κενή θέση.Με την γυναίκα μου την Όλγα προτιμήσαμε να μείνουμε Αγρίνιο και να πηγαινοερχομαι.
Όταν πρωτομπήκα στο χωριό μαγεύτηκα. Ο Άγιος Βλάσης είναι πολύ όμορφο μέρος,μα πόσο αναξιοποίητο σκέφτηκα!
Έχω δουλέψει σε ορεινά χωριά της Κρήτης,-έζησα και κατάγομα-ι  από την Δράμα, μα για πρώτη φορά στην ηπειρωτική Ελλάδα, στα 7 χρόνια που ασκώ το επάγγελμα του δασκάλου!
Τούτος ο τόπος όμως με ενέπνευσε..Το πράσινο γινόταν ένα με τα βουνά και... ίσως τόση περιεκτικότητα οξυγόνου δεν ξανάνοιωσα ποτέ στον αέρα!
Όταν γνωρίστηκα με τους μικρούς μαθητές,τότε κατάλαβα τι σημαίνει γνήσιο και αυθεντικό συναίσθημα!Τα αθώα τους βλέμματα γεμάτα όρεξη για μάθηση ήταν η κινητήριος δύναμη για μένα!
Από την πρώτη στιγμή είπα ότι θα κάνω ότι μπορώ, θα δώσω ότι μπορώ σ αυτά τα παιδιά!Μόνο και μόνο που τα έβλεπα να έρχονται με ταξί από τα διπλανά χωριά κατάλαβα το μέγεθος της δυσκολίας!
Αλλά όλες τις ξεπεράσαμε όλοι  μαζί. γονείς και μαθητές!
Το βίντεο δεν μπορούσε να χωρέσει όλες τις δράσεις μας.Θα σταθώ σε δυο τρία σημεία.Στην προσφορά από την διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Πάτρας ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, στην συνεργασία των δημοτικών σχολείων της περιοχής στην εκπαιδευτική εκδρομή στα μεταλλορυχεια Φωκίδας,και τις δράσεις των παιδιών που για μένα πέραν των άλλων στόχευαν και στην ενδυνάμωση της κοινωνικοποίησης τους!
Μάλιστα για να βγάλουμε τα έξοδα της εκδρομής αποφασίσαμε από κοινού να "βγουν" από τα κάλαντα!Έτσι παραμονή των Χριστουγέννων πήραμε "σβάρνα" τα χωριά και τα "παμε" σε όσους μπορούσαμε.
Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν μ αυτή την πρωτοβουλία μια πιο πολύ οι κάτοικοι των χωριών!Αποτέλεσμα ήταν να μαζέψουμε 250 ευρώ κι έτσι καμιά οικογένεια δεν επιβαρύνθηκε το παραμικρό!Με τους δασκάλους της Κυπαρίσσου Ειρήνη Σκανδάλου,και της Ποταμούλας Κωστή Κωνσταντίνου είχαμε άψογη συνεργασία!
Μάλιστα στην εκδρομή τα παιδιά φορούσαν χρωματιστά μπλουζάκια που αγοράσαμε!Πράσινα για την Κυπάρισσο,κόκκινα για Ποταμούλα και μπλε για μας,για τον Άγιο Βλάση!Περάσαμε υπέροχα και αποκομίσαμε όλοι μοναδικές εμπειρίες..Μικροί και μεγάλοι!Δεν ξεχνώ επίσης  το πως χαρήκανε τα παιδιά τα Mαρτάκια" που χάρισε στο σχολείο μας η Μαρία Σερπάνου!

Από τις δράσεις των παιδιών το Πάσχα!

Κάναμε πολλά.Ονειρευτήκαμε και σχεδιάσαμε πολλά. Στεναχωριέμαι που φεύγω μα δεν μπορεί να γίνει αλλιώς!Πιστεύω όμως ότι θα πιάσουν τόπο οι ενέργειές μου ώστε το μικρο δημοτικό σχολείο του Χωριού να γίνει ολοήμερο.
Είναι πολύ σημαντικό μετά το τέλος των μαθημάτων οι μαθητές να κάνουν και την προπαρασκευή των μαθημάτων τους για την επομένη μέρα.Οι γονείς συμφωνήσανε-είχαμε πάντα άψογη συνεργασία-απομένει το αποτέλεσμα..

Ακόμα ένα σχέδιο που έμεινε στην μέση ήταν η συνεργασία με τις κατασκηνώσεις Χ.Ε Αγρινίου που είναι στο χωριό για κοινές δράσεις στην καλοκαιρινή περίοδο!
'Ίσως μια άλλη ιδέα μου θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα και την μετέφερα στον πρόεδρο του χωριού..Αν ο Άγιος Βλάσης οριζόταν ως δυσπρόσιτο δημοτικό σχολείο τότε ίσως να απολάμβανε κάποια ξεχωριστά προνόμια και σίγουρα δεν θα "ξέμενε" ποτέ από παιδαγωγό!

Στο τέλος της σχολικής χρονιάς παρέθεσα ένα γεύμα στο καφενείο του χωριού της Χρυσούλας Καπνιά σε γονείς και φίλους.
Ήταν μια όμορφη μέρα που δύσκολα θα την σβήσω από την μνήμη μου!
Είχαμε την περιέργεια να τον ρωτήσουμε:
Δάσκαλε δεν μπήκες στον πειρασμό να γνωρίσεις την....νυχτερινή ζωή του χωριού?
Ο Ευθύμης γέλασε και χωρίς να αλλάξει  αυτόν τον γαλήνιο και σεμνό τρόπο που είχαμε από την αρχή της κουβέντας μας μας είπε:
Όχι..είναι αλήθεια πως όχι..Μα θα σου πω κάτι..Την τελευταία μέρα κατάλαβα ότι το χωριό έχει ξενοδοχείο!Είναι ένα υπέροχο ξενοδοχείο!Μα δεν έχει ταμπέλα!Αν την έβλεπα σίγουρα θα έμενα!!
Φεύγω με τις καλύτερες αναμνήσεις από τον Αγιο Βλάση!Όμως θέλω το σχολείο να ναι εκεί και να καλυτερεύει!Κι ας είμαι μακριά εγώ θα βρω κάποιον τρόπο να μαι εκεί όταν αυτό χρειαστεί!!

Κλείνοντας την κουβέντα με τον Ευθύμη, αυτόματα μου ρθε στο μυαλό ο τίτλος μιας παλιάς Ελληνικής ταινίας΅με τον Κώστα Βουτσά.."Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά"!!
Κι αν τότε και ακόμα και τώρα το "δασκαλάκος" κρύβει μεσα του ταυτόχρονα την ειρωνεία και την άγνοια για τον παιδαγωγό  και μέντορα των παιδιών μας, το έργο τέτοιων δασκάλων όπως του Ευθύμη Κεκλικόγλου,δίνει στο υποτιμητικό - για κάποιους- υποκοριστικό,δυσπρόσιτη έννοια!
Εύγε Δάσκαλε!!

Δείτε το υπέροχο βίντεο από την χρονιά που πέρασε στο Δημοτικό Αγίου Βλασίου!

ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ "ΚΟΙΤΟΥΝ" ΠΙΟ ΨΗΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΟΙ ΤΟΥΣ!(video)

Όταν υπάρχουν τέτοιοι δάσκαλοι,οι μαθητές δεν πρέπει να φοβούνται!Έχουν μάθει από τον δάσκαλο τους,να σκέφτονται να δημιουργούν..Έχουν μάθει να διεκδικούν,να σέβονται ,να εκτιμούν,να βρίσκουν νέους τρόπους να ξεπεράσουν στιγμιαίες δυσκολίες και στο τέλος να φοράνε περήφανα και να χαρίζουν στους γύρω τους,το πιο πλατύ χαμόγελο που διαθέτουν.
Γιατί τα παιδιά χαμογελούν βαθιά όταν παίρνουν αγάπη,όταν αρχίζουν να πιστεύουν στον εαυτό τους κι όταν το αποτέλεσμα τους δικαιώνει με ένα μόνο χειροκρότημα!

Τέτοιος δάσκαλος είναι ο Ευθύμης Κεκλικόγλου!

Αφορμή υπήρξε, ένα  βίντεο που βρέθηκε στα χέρια μας,και το οποίο αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο την διάδραση Δασκάλου μαθητή,αλλά και το μοναδικό συστατικό που μπορεί να χτίσει αυτή την μοναδική σχέση-ορόσημο- για την μετέπειτα πορεία τους σε ολόκληρη του τη ζωή:
Την αγάπη  του παιδαγωγού προς τους μικρούς μαθητές,η οποία μετατρέπει το λειτούργημα της διδασκαλίας , σε πάθος αδήριτο για την ζωή και την μάθηση τους, σε όλες της τις προεκτάσεις!

Στα μεταλλορυχεία Φωκίδας!

Τον βρήκαμε και του μιλήσαμε!
"Ήρθα στον Άγιο Βλάση στα μέσα Οκτώβρη να αναπληρώσω κενή θέση.Με την γυναίκα μου την Όλγα προτιμήσαμε να μείνουμε Αγρίνιο και να πηγαινοερχομαι.
Όταν πρωτομπήκα στο χωριό μαγεύτηκα. Ο Άγιος Βλάσης είναι πολύ όμορφο μέρος,μα πόσο αναξιοποίητο σκέφτηκα!
Έχω δουλέψει σε ορεινά χωριά της Κρήτης,-έζησα και κατάγομαι  από την Δράμα-μα για πρώτη φορά στην ηπειρωτική Ελλάδα, στα 7 χρόνια που ασκώ τούτο το επάγγελμα! 
Αυτος ο νέος τόπος για μένα  όμως με ενέπνευσε..Το πράσινο γινόταν ένα με τα βουνά και... ίσως τόση περιεκτικότητα οξυγόνου δεν ξανάνοιωσα ποτέ στον αέρα!
Όταν γνωρίστηκα με τους μικρούς μαθητές,τότε κατάλαβα τι σημαίνει γνήσιο και αυθεντικό συναίσθημα!Τα αθώα τους βλέμματα γεμάτα όρεξη για μάθηση ήταν η κινητήριος δύναμη για μένα!
Από την πρώτη στιγμή είπα ότι θα κάνω ότι μπορώ, θα δώσω ότι μπορώ, σ αυτά τα παιδιά!Μόνο και μόνο που τα έβλεπα να έρχονται με ταξί από τα διπλανά χωριά κατάλαβα το μέγεθος της δυσκολίας!
Αλλά όλες τις ξεπεράσαμε όλοι  μαζί. γονείς και μαθητές!
Το βίντεο δεν μπορούσε να χωρέσει όλες τις δράσεις μας.Θα σταθώ σε δυο τρία σημεία:
Στην δωρεά από την διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Πάτρας ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, στην συνεργασία των δημοτικών σχολείων της περιοχής στην εκπαιδευτική εκδρομή στα μεταλλορυχεια Φωκίδας,και τις δράσεις των παιδιών που για μένα πέραν των άλλων στόχευαν και στην ενδυνάμωση της κοινωνικοποίησης τους!
Μάλιστα για να βγάλουμε τα έξοδα της εκδρομής αποφασίσαμε από κοινού να "βγουν" από τα κάλαντα!Έτσι παραμονή των Χριστουγέννων πήραμε "σβάρνα" τα χωριά και τα "παμε" σε όσους μπορούσαμε.
Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν μ αυτή την πρωτοβουλία μια πιο πολύ οι κάτοικοι των χωριών!Αποτέλεσμα ήταν να μαζέψουμε 250 ευρώ κι έτσι καμιά οικογένεια δεν επιβαρύνθηκε το παραμικρό!Με τους δασκάλους της Κυπαρίσσου Ειρήνη Σκανδάλου,και της Ποταμούλας Κωστή Κωνσταντίνου είχαμε άψογη συνεργασία!
Μάλιστα στην εκδρομή τα παιδιά φορούσαν χρωματιστά μπλουζάκια που αγοράσαμε!Πράσινα για την Κυπάρισσο,κόκκινα για Ποταμούλα και μπλε για μας,για τον Άγιο Βλάση!Περάσαμε υπέροχα και αποκομίσαμε όλοι μοναδικές εμπειρίες..Μικροί και μεγάλοι!Θυμάμαι ακόμα πόση χαρά τους έδωσαν τα "Μαρτάκια"που μας δώρισε η Μαρία Σερπάνου!!

Από τις δράσεις των παιδιών το Πάσχα!

Κάναμε πολλά.Ονειρευτήκαμε και σχεδιάσαμε πολλά. Στεναχωριέμαι που φεύγω μα δεν μπορεί να γίνει αλλιώς!Πιστεύω όμως ότι θα πιάσουν τόπο οι ενέργειές μου ώστε το μικρο δημοτικό σχολείο του Χωριού να γίνει ολοήμερο.

Είναι πολύ σημαντικό μετά το τέλος των μαθημάτων οι μαθητές να κάνουν και την προπαρασκευή των μαθημάτων τους για την επομένη μέρα.Οι γονείς συμφωνήσανε-είχαμε πάντα άψογη συνεργασία-απομένει το αποτέλεσμα..
Ακόμα ένα σχέδιο που έμεινε στην μέση ήταν η συνεργασία με τις κατασκηνώσεις Χ.Ε Αγρινίου που είναι στο χωριό για κοινές δράσεις στην καλοκαιρινή περίοδο!
'Ίσως μια άλλη ιδέα μου θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα και την μετέφερα στον πρόεδρο του χωριού..Αν ο Άγιος Βλάσης οριζόταν ως δυσπρόσιτο δημοτικό σχολείο τότε ίσως να απολάμβανε κάποια ξεχωριστά προνόμια και σίγουρα δεν θα "ξέμενε" ποτέ από παιδαγωγό!

Στο τέλος της σχολικής χρονιάς παρέθεσα ένα γεύμα στο καφενείο του χωριού της Χρυσούλας Καπνιά σε γονείς και φίλους.
Ήταν μια όμορφη μέρα που δύσκολα θα την σβήσω από την μνήμη μου!"
Είχαμε την περιεργεια να τον ρωτήσουμε:
Δάσκαλε δεν μπήκες στον πειρασμό να γνωρίσεις την....νυχτερινή ζωή του χωριού?
Ο Ευθύμης γέλασε και χωρίς να αλλάξει  αυτόν τον γαλήνιο και σεμνό τρόπο που είχαμε από την αρχή της κουβέντας μας μας είπε:
"Όχι..είναι αλήθεια πως όχι..Μα θα σου πω κάτι..Την τελευταία μέρα κατάλαβα ότι το χωριό έχει ξενοδοχείο!Είναι ένα υπέροχο ξενοδοχείο!Μα δεν έχει ταμπέλα!Αν την έβλεπα σίγουρα θα έμενα!!
Φεύγω με τις καλύτερες αναμνήσεις από τον Αγιο Βλάση!Όμως θέλω το σχολείο να ναι εκεί και να καλυτερεύει!Κι ας είμαι μακριά εγώ θα βρω κάποιον τρόπο να μαι εκεί όταν αυτό χρειαστεί!!"

Κλείνοντας την κουβέντα με τον Ευθύμη, αυτόματα μου ρθε στο μυαλό ο τίτλος μιας παλιάς Ελληνικής ταινίας΅με τον Κώστα Βουτσά.."Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά"!!
Κι αν τότε και ακόμα και τώρα το "δασκαλάκος" κρύβει μεσα του ταυτόχρονα την ειρωνεία και την άγνοια για τον παιδαγωγό και μέντορα των παιδιών μας, το έργο τέτοιων δασκάλων όπως αυτό  του Ευθύμη Κεκλικόγλου,δίνει στο υποτιμητικό - για κάποιους- υποκοριστικό,δυσπρόσιτη έννοια

Εύγε Δάσκαλε!!

Δείτε το υπέροχο βίντεο από το Δημοτικό σχολείο Αγίου Βλασίου Αγρινίου!

"ΛΥΔΙΑ ΛΙΘΟΣ" Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ..

Η λυδία λίθος είναι η κοινή ονομασία πετρώματος μαύρου χρώματος, το όνομα του οποίου προέρχεται από τη Λυδία της Μικράς Ασίας από όπου την εισήγαγαν αρχικά κατά την αρχαιότητα οι Έλληνες. Είναι είδος βασάλτη, ενός σκληρού πετρώματος που ετυμολογικά προέρχεται από την λέξη βάσανος .
Με την χρήση της Λυδίας λίθου μπορεί να εξακριβωθεί η περιεκτικότητας ενός κράματος σε χρυσό.

Στην κυριολεκτική της σημασία η λυδία λίθος ήταν η σκληρή μαύρη πέτρα από πυρίτιο, με την οποία ελεγχόταν ο βαθμός γνησιότητας του χρυσού ή του αργύρου. Η φράση είναι πολύ παλιά, απαντάται στα αρχαία χρόνια και ως λυδία πέτρη ή Λυδική λίθος, κατά τον Ησύχιο. Ο Βακχυλίδης, από την Ιουλίδα της Κέας, που έζησε μεταξύ των ετών 518 π.Χ. - 452 π.Χ., και άρεσε πολύ ως ανάγνωσμα στον Ιουλιανό τον Αποστάτη, γράφει χαρακτηριστικά: Λυδία γὰρ λίθος πέτρα μανύει (Αποσπ. 14 22), που σημαίνει ότι η λυδική πέτρα καταδεικνύει τον χρυσό.

Εάν συρθεί ένα κομμάτι χρυσού στην επιφάνεια της λυδίας λίθου αφήνει ένα χαρακτηριστικό ίχνος. Όμως εάν συρθεί ένα κομμάτι όχι καθαρού χρυσού αλλά κράματος τότε η απόχρωση του χρώματος του ίχνους που αφήνει πάνω στην επιφάνεια της λυδίας λίθου είναι διαφορετικό. Και ανάλογα με την περιεκτικότητα ενός κράματος σε χρυσό, το ίχνος αυτό έχει διαφορετική απόχρωση. Έτσι η απόχρωση του ίχνους ενός κράματος αν συγκριθεί με τις αποχρώσεις ιχνών κραμάτων με γνωστή περιεκτικότητα, τότε μπορεί να εκτιμηθεί η περιεκτικότητά του σε χρυσό με αρκετά ασφαλή τρόπο.

Αυτή την τεχνική γνωστή από την αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκε αρχικά στον ελληνικό χώρο για την εξακρίβωση της γνησιότητας τον χρυσών νομισμάτων αλλά αργότερα επεκτάθηκε σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις όπου η διαπίστωση της περιεκτικότητας ενός κράματος σε χρυσό ήταν απαραίτητη. Ακόμα και σήμερα χρυσοχόοι εκτιμούν την περιεκτικότητα χρυσών αντικειμένων σε καράτια με την ίδια μέθοδο. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας όμως η λυδία λίθος όλο και συχνότερα απαντάται σε τεχνητή παρά σε φυσική μορφή ή αντικαθίσταται με μεθόδους που δίνουν μετρήσεις με μεγαλύτερη ακρίβεια.

Μεταφορικά η φράση λυδία λίθος λόγω της χρήσης της για πολλούς αιώνες ως εργαλείου εξακρίβωσης της καθαρότητας κραμάτων χρυσού, χρησιμοποιείται για να δηλώσει την έννοια της δοκιμασίας, του τρόπου ελέγχου, της εξακρίβωσης

Λέμε, λοιπόν, ότι η ελευθερία του λόγου είναι η λυδία λίθος της δημοκρατίας, κρίνει πόση δημοκρατία αντέχει μια κοινωνία. Θα λέγαμε, επίσης, ότι ο σεβασμός της άποψης του άλλου είναι η λυδία λίθος της ειρηνικής συνύπαρξης των πολιτών. Αλλά και οι δυσβάσταχτες οικονομικές μας υποχρεώσεις –που προέκυψαν πρόσφατα– αποτελούν τη λυδία λίθο για την κυβέρνηση.

Άλλοι διάσημοι λίθοι της γλώσσας μας, που απαντώνται στον πληθυντικό ή τον ενικό, είναι οι πολύτιμοι λίθοι, οι θεμέλιοι λίθοι, ο ακρογωνιαίος λίθος, η φιλοσοφική λίθος, ο λίθος του αναθέματος, λίθος της κολάσεως, αργός λίθος, κυανούς λίθος κ. ά.

ΠΗΓΕΣ

http://www.liberal.gr

https://el.wikipedia.org

http://mykosmima.blogspot.gr

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ..ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΕΙΣΑΙ?

Γράφει ο:

Ευθύμιος Πριόβολος

Φιλόλογος

Σήμερα, σε όλα τα Σχολεία της χώρας οι σύλλογοι των διδασκόντων συνεδρίασαν για να εκφράσουν ανώνυμα και γραπτώς (μέσα από φόρμα ερωτημάτων) τη γνώμη τους για τους υποψήφιους Διευθυντές των Σχολικών μονάδων.Με αφορμή αυτό το γεγονός θέλω να καταθέσω κάποιες παλιές μου σκέψεις, ιδωμένες με τη ματιά του σήμερα, που αφορούν στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. 

`
Ευθύς εξ αρχής πρέπει να μιλήσω ειλικρινά. Κάθε νοήμων άνθρωπος καταλαβαίνει ότι είναι αδύνατο να συγκροτηθεί οποιαδήποτε μορφή κοινωνικής και συλλογικής ζωής χωρίς την κριτική αποτίμηση και χωρίς την αξιολόγηση της ποιότητας. Εάν δεν συμφωνήσουμε σε αυτό, το αυτονόητο, δηλαδή ότι πρέπει να ξεχωρίσει ο υπεύθυνος από τον ανεύθυνο, ο λειψός και αστοιχείωτος από τον καταρτισμένο, ο εργατικός και φιλότιμος από τον φυγόπονο, ο τίμιος από τον άτιμο, αν δεν αποτιμηθούν πράξεις, συμπεριφορές και ικανότητες, δεν έχει νόημα να προχωρήσουμε. Τον λόγο θα έχει τότε ο οδοστρωτήρας της ισοπέδωσης.
Να ξεκινήσουμε σωστά. Στο παρελθόν, στο χώρο της Παιδείας, η αξιολόγηση χρησιμοποιήθηκε αρνητικά για κάποιους εκπαιδευτικούς, προκειμένου να τιμωρηθούν για τα πολιτικά τους φρονήματα. Αυτό στάθηκε αφορμή και αιτία να καταργηθεί, από το 1982, κάθε μορφή αξιολόγησης στα Σχολεία. Από τότε, με την κατάργηση του επιθεωρητή, δεν ίσχυσε και δεν ισχύει καμία μορφή αξιολόγησης μέχρι σήμερα, παρεκτός για τα στελέχη της εκπαίδευσης (Διευθυντές περιφερειακών διευθύνσεων εκπαίδευσης και Διευθυντές Σχολείων), οι οποίοι κρίνονται και επανακρίνονται κάθε τέσσερα χρόνια από υπηρεσιακό συμβούλιο, με την κατάθεση των τυπικών προσόντων τους (πτυχία κλπ.) και προφορική συνέντευξη. Έτσι οι εκπαιδευτικοί αποτελούν την μοναδική κατηγορία εργαζομένων, που δεν αξιολογήθηκε, έστω και τυπικά, εδώ και 35 χρόνια. 

Γνωρίζεις αρκετά καλά (γιατί διδάσκεις βέβαια!) το γνωστικό σου αντικείμενο; Έχεις και εκείνη την παιδαγωγική επάρκεια και κατάρτιση, ώστε να επικοινωνείς με τα παιδιά, να μπορείς να κάνεις μάθημα και να «στέκεται» στην τάξη, για να μη γίνεται η ώρα σου παιδική χαρά ή άνοστη, βαρετή και ανιαρή; Εν κατακλείδι, εκπαιδευτικός μπορεί να είσαι, δάσκαλος όμως μπορείς να αποδειχτείς και να καθιερωθείς στα μάτια και στη συνείδηση των παιδιών; 

Γιατί, για να «το παίξεις καθηγητής» σε παιδιά είναι πανεύκολο, ωστόσο για να σε δεχτούν τα παιδιά ως δάσκαλο είναι δύσκολο, πάλαισμα και κατόρθωμα και άθλημα μεγάλο. Η κοινωνία εμπιστεύεται σε σένα ό,τι πολυτιμότερο και ακριβότερο έχει, τα παιδιά. Μπορείς να ανταποκριθείς στο λειτούργημα αυτό, να σμιλέψεις τις ψυχές τους, να δώσεις μορφή στον άστατο και άμορφο εσωτερικό τους κόσμο, να τα μάθεις να σκέφτονται και να διαβάζουν, και με τέχνη να τα μαγέψεις στον παράδεισο της γνώσης, της κρίσης, της συνύπαρξης με τους άλλους; Μπορείς να διδάσκεις πρώτα με την παρουσία σου και ύστερα με τις γνώσεις σου; Αναρωτιέσαι, άραγε, τι θα μείνει στο παιδί αφού τελειώνοντας το Σχολείο θα έχει ξεχάσει όλα αυτά που έχει διαβάσει; Σκέφτηκες ποτέ ότι η παιδαγωγική επιστήμη στηρίζεται σε αυτό που μένει, αφού ξεχαστούν τα σχολικά βιβλία; Αναλογίστηκες ότι τα παιδιά, ενώ ξεχνούν τα διαβάσματα, δεν λησμονούν ποτέ αυτό που τα έκανες να νιώσουν; Και άλλα, και άλλα πολλά που αφορούν έναν ευσυνείδητο εκπαιδευτικό, έναν εκπαιδευτικό που στέκεται καθημερινά απέναντι σε 25 και παραπάνω ζευγάρια παιδικά μάτια, ανά διδακτική ώρα, και νιώθει να τον διαπερνάει το ρίγος της μεγάλης ευθύνης. 

Γι’ αυτούς τους λόγους είμαι και θα είμαι υπέρ της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού. Είμαι με εκείνη την αξιολόγηση που θα διέπεται από τα παραπάνω ερωτήματα με ένα μόνο στόχο και σκοπό, τη βελτίωση του εκπαιδευτικού, την αρωγή και βοήθεια να γίνει γεωργός των παιδικών ψυχών, σπορέας του «ευ ζην», σμιλευτής του μυαλού, της γλώσσας, της γνώσης, της ίδιας της ζωής. Θα του παρέχει τον τρόπο και τα μέσα, τη συνεχή επιμόρφωση, τις παιδαγωγικές συνθήκες άσκησης του λειτουργήματός του. Και μετά θα τον κρίνει! Με ένα και μόνο κριτήριο: Αν κάνει για δάσκαλος! Και οι τρόποι υπάρχουν, και είναι απλοί και γενικά αποδεκτοί και αντικειμενικοί, χωρίς να μπαίνει μέσα το μικρόβιο του υποκειμενισμού. Δηλαδή, είμαι με εκείνο τον τρόπο αξιολόγησης, που αντιλαμβάνεται και θεάται το Σχολείο ως μία εργώδη, πολύβουη πνευματική κυψέλη, στην οποία ζουν και κινούνται τα πάντα, με ένα λόγο η ίδια η ζωή στα πρόσωπα και στις ηλικίες των παιδιών. 

Δεν είμαι με εκείνη την αξιολόγηση που αντικρίζει το Σχολείο ως μία ακόμη μονάδα μιας κοινωνίας, η οποία ιερά και όσια έχει μόνο τους οικονομικούς δείκτες και δόγμα την αύξηση του κέρδους. Δεν θέλω το υπουργείο να με αξιολογήσει με στυγνά, αποκλειστικά δημοσιοϋπαλληλικά κριτήρια, θέλω να με δει, να με σεβαστεί και να με κρίνει ως δάσκαλο. Να με κρίνει στη διδασκαλία μου, μέσα στην τάξη, στη σχέση μου με τα παιδιά. Δεν θέλω να με κρίνει ως διαχειριστή και διεκπεραιωτή αεροστεγώς κλεισμένων προγραμμάτων γνώσης και στατιστικών μεγεθών, με μέτρα και σταθμά που δεν είναι του Σχολείου και της παιδείας. Θέλω να αναπνέω στην τάξη, θέλω να έχω και να ζω σε εκείνη την ερωτική πλατωνική διάσταση της παίδευσης.
Είναι πλάνη πως ο εκπαιδευτικός δεν αξιολογείται. Αξιολογείται καθημερινά μέσα στο Σχολείο, στην τάξη, στη συνείδηση παιδιών και γονιών, στο περίσσευμά του και στο έλλειμμά του. 

Τι γίνεται όμως, ποια είναι η συνέπεια και πιο το αποτέλεσμα ενός άτυχου εκπαιδευτικού; Αυτό, δυστυχώς, μετριέται κυρίως στα παιδιά - στην πρόοδό τους, στην εικόνα τους για τον δάσκαλο - και στην εύρυθμη λειτουργία του Σχολείου. Ερωτώ, είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί καλοί, ικανοί, επαρκείς; Οι περισσότεροι, η πλειοψηφία, είναι και παραείναι! Δυστυχώς όμως κάποιοι δεν είναι ή δεν μπορούν να είναι. Για διάφορους λόγους, οι περισσότεροι των οποίων είναι σεβαστοί.
Τι πρέπει να γίνει; Να κριθούν όλοι, με τον τρόπο και τα κριτήρια που είπα παραπάνω, και αφού δεν μπορούν να είναι δάσκαλοι, να μεταταχτούν σε άλλη υπηρεσία! Όχι βέβαια να απολυθούν! 

Αν σκεφτεί κανένας και τους καιρούς που ζούμε, είναι κατανοητή η ανησυχία του εκπαιδευτικού κόσμου. Όχι της ΟΛΜΕ, των ΕΛΜΕ, των συνδικαλιστών, που ορθώνουν μια απόλυτη άρνηση για αξιολόγηση, μια μηδενιστική και ισοπεδωτική αντίληψη και στάση, αλλά του ανώνυμου εκπαιδευτικού, που στην πλειοψηφία του αναλώνεται καθημερινά στο Σχολείο, ξοδεύεται και φθείρεται. Η ΟΛΜΕ θα μπορούσε να έχει συγκροτημένη την αντιπρότασή της για την αξιολόγηση, να την προβάλλει στην κοινωνία και στους εκπαιδευτικούς, μια πρόταση και έναν τρόπο αξιολόγησης που να πάρει την κοινωνία μαζί της και να κάνει το υπουργείο να σκεφτεί ωριμότερα και παιδαγωγικότερα.
Λοιπόν, μην πετροβολάτε τον δάσκαλο των παιδιών σας. Μην απαξιώνετε αυτόν στον οποίον εμπιστεύεστε την αναπνοή και τα καράβια των ονείρων σας, τα ίδια τα παιδιά σας, την αλυκή και το αλάτι της ζωής σας. Μείνετε δίπλα του. Και αν φιλότιμα προσπαθεί, μα δεν μπορεί να είναι δάσκαλος να μην τον πετάξουμε, να μην τον προσβάλλουμε, να μην τον εξουθενώσουμε. Ας πάει εκεί που θα τα καταφέρνει καλύτερα. Παρεκτός και αν αποδειχθεί επίορκος και επικίνδυνος.
Αυτή την κρίση θέλω για κάθε εργαζόμενο, την δίκαιη και την αληθινή, όχι την κακόβουλη και πονηρή. Aς μη φοβόμαστε τη λέξη αξιολόγηση στην ανάλατη, σήμερα, δημόσια εκπαίδευση. Οι ευσυνείδητοι και πονετικοί δάσκαλοι τη θέλουν. Οι πονηροί, οι φυγόπονοι, οι ανεπαρκείς την ταυτίζουν μεθοδικά με το παρελθόν, την καταπίεση και λοιπά- και λοιπά.

Φίλες και φίλοι,

Λίγο πριν τελειώσει και ο δικός μου δρόμος στη δημόσια εκπαίδευση, βαδίζω στα 35 χρόνια, με δεκαπέντε, συνεχή, χρόνια Διευθυντής στο ίδιο Σχολείο, εύχομαι να αξιωθώ να πω με παρρησία εκείνον το λόγο του Παύλου, « τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμο τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα…». Λίγο πριν ακούσω μέσα μου εκείνη την Πυθαγόρεια ρήση «Πή παρέβην; Τι δ΄έρεξα; Τι μοι δέον ούκ ετελέσθη;» δηλαδή «τι παρέβην, τι έπραξα, τι έπρεπε να πράξω και δεν το έπραξα», θέλω να επικοινωνώ μαζί σας με τη συνείδησή μου καθαρή. Δεν συμφωνώ με όλους, δεν συμφώνησα ποτέ με όλους, ούτε ποτέ συναριθμήθηκα στους πολλούς. Για την παιδεία, το Σχολείο και τον συνάδελφο εκπαιδευτικό πορεύτηκα με αυτές τις σκέψεις και με αυτές τις αντιλήψεις. 

Ολοκάθαρα και επώνυμα.

Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών / Ευθ. Πριόβολος / 20 Ιουνίου 2017

ΨΥΧΑΡΑ Ο ΣΑΚΗΣ ΜΠΟΥΣΔΟΥΝΗΣ ΜΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΣΤΟN XFM 94.3 (video)

Ψυχάρα ο Σάκης Μπουσδούνης! Με το που έπιασε το μικρόφωνο του ραδιοφωνικού σταθμού XFM 94.3 στην εκπομπή "Αθλητικό Μαγκαζίνο" δεν παρέλειψε να πει δημόσια ευχαριστώ για την συμπαράσταση,από όλους τους συντοπίτες του για το πρόβλημα της υγείας του που τον ταλαιπωρεί εδώ και δυο χρόνια.. Ο Σάκης έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα μέρη μας αλλά και στο parakampylia news όπως και agrinio news .Από την μεριά μας τον ευχαριστούμε θερμά.

Η εκπομπή γίνεται κάθε Δευτέρα και Παρασκευή 16.00 ΜΕ 18.00 .Την επιμέλεια και την παρουσίαση την αναλαμβάνει ο ίδιος με τον συνεργάτη του Λάζαρο Γκόλια!Στο ίντερνετ ο σταθμός βρίσκεται στην διεύθυνση:http://live24.gr/radio/generic.jsp?sid=1317.

Να υπενθυμίσουμε ότι ο Σάκης ταλαιπωρείται εδώ και δυο χρόνια με πολυνευροπάθεια μονάδας,κατάλοιπο, από την εξάμηνη νοσηλεία του σε Μ.Ε.Θ λόγω βαριάς παγκρεατίτιδας.Η υγεία του πια δεν κινδυνεύει αλλά η κινητική του αποκατάσταση έχει δρόμο ακόμα!Η θέληση του και το πάθος του δεν τον εμποδίζει όμως παρά τα κινητικά προβλήματα που έχει ακόμα ,να μεταβαίνει στον σταθμό του Δήμου Λιοσίων και να κάνει την αγαπημένη του εκπομπή.!

Σάκη σου ευχόμαστε να αναρρώσεις όσο το δυνατόν γρηγορότερα,να σαι πάντα ετοιμοπόλεμος και δυνατός!

ΣΤΑ "ΔΕΣΜΑ" ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ "ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΚΟΡΟΜΗΛΙΑΣ"ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΝΔΡΩΝΗΣ!

Στα "δεσμά" του γάμου "δέθηκε" ο Αντιπρόεδρος του συλλόγου "Φίλων της ιστορικής μνήμης της μάχης της Κορομηλιάς και του Θεάτρου" Ανδρέας Ανδρώνης απο το Πεντάκορφο Αγρινίου.
Ο Ανδρέας παντρεύτηκε στο Δημαρχείο Αγρινίου πριν λίγες μέρες, σε στενό οικογενειακό κύκλο την εκλεκτή της καρδιάς του Φωτεινή Νικολούλη!
Τον γάμο τέλεσε η αντιδήμαρχος Αγρινίου Παπαγεωργίου Μαρία, ενώ "μάρτυρες"ήταν η Χριστίνα Σχίζα και η Μαριάνθη Φουρλίγκα!
Η Φωτεινή κατάγεται από την Σκοτεινή Κορινθίας. Εδώ και λίγο καιρό μετακόμισε στο Αγρίνιο για να ναι δίπλα στον αγαπημένο της Ανδρέα. Πρόκειται κατά κοινή ομολογία για ένα πολύ ταιριαστό και αγαπημένο ζευγάρι..
"Η έλευση του παιδιού επίσπευσε τα πράγματα", -η Φωτεινή είναι ήδη έγκυος-μας είπε ο Ανδρέας..
"Αν όλα πάνε καλά, είναι στο πρόγραμμα να κάνουμε θρησκευτικό γάμο και βάφτιση μαζί"!
Ευχόμαστε στους νεόνυμφους "Βίον Ανθόσπαρτον" να είναι πάντα ευτυχισμένοι, γεροί,χαμογελαστοί,και να ρθει με το καλό,το νέο μέλος στην οικογένεια τους!

"ΠΑΝΗΓΥΡΤΖΙΔΙΚΗ ΕΥΧΗ"...

Σε Χρυσοκέντητο καντάρι η γέννηση και η ευχή 

μαζί..

Αργυρόγιομη δίνει ζωή και ραντίζει  χρυσόσκονη..

Μα όχι αληθινή..

Γιατί τούτη είναι ακριβή..

Πασπαλισμένη είναι με  στάχτη και  ήλιο μόνο.

Μόνο ήλιο χαρίζει  η ευχή..

Και τρόπο να δεις...

Κι αν δεν  δεις..

Στέκεται γύφτισσα η ζωή και λέει:

"Μεγάλο δρόμο θα διαβείς"..

χωρίς να απλώσεις χέρι..

Πανηγυρτζίδικη  λες  η ευχή  μετά..

και στο παζάρι  μια δεν πιάνει..

Λες και η ευχή βγαίνει από μπόλιασμα σε άγριο δένδρο..

"Βασιλιάς Ληρ"

Το μάτιασμα ,τα μάγια,οι μαντείες,και άλλες δεισιδαιμονίες του παρελθόντος....

Δεν δίνουμε φωτιά τη νύχτα, ούτε αυγό, ούτε προζύμι, ούτε αλάτι και ξύδι γιατί το θεωρούμε κακό για το σπίτι μας.Προλήψεις και δεισιδαιμονίες τα χρόνια των γιαγιάδων μας!


Βασκανία. Όσοι έχουνε πυκνά φρύδια και σμιχτά ματιάζουνε. Ματιάζουνε και όσοι δεν είναι καθαροί. Όλα τα ζώα ματιάζονται. Ο Σαββατογεννημένος δεν ματιάζεται και αυτ(ου)νού πιάνει η κατάρα του.. Τον ματιασμένο τον πονάει το κεφάλι του, κάνει μετό κι έχει ανορεξίες και ζαλάδες. Για να μη ματιάσουμε λέμε: «φτού να μη σε ματιάσω». Η βασκανία αποτρέπεται με το φτύσιμο με το φυλαχτό. Βάζουμε σκόρδο σε κάτι που υπάρχει φόβος να ματιαστεί. Επίσης προληπτικά είναι εκτός από το σκόρδο, το κρεμμύδι, το λιβάνι, το τομάρι από φίδι(φιδόντυμα).
Τον ματιασμένο όσες ξέρουνε τον ξεματιάζουνε, άλλες με 3 σταγόνες λάδι στο νερό (άμα χαθεί το λάδι είναι ματιασμένος), άλλες με χοντρό αλάτι στο νερό (άμα τα κομμάτια του αλατιού καθώς πέφτουνε στον πάτο του ποτηριού αφήνουνε μεγάλες φουσκάλες είναι ματιασμένος),άλλες με κάρβουνα στο νερό. Επίσης τον ματιασμένο τον ξορκάνε με κάπνισμα από σταυρολέλουδα.(Σταυροπροσκυνήσεως).

β) Ανεμοστρόβιλος. Όταν γίνεται ανεμοστρόβιλος πιστεύουμε πώς σ’ αυτό το σημείο υπάρχουν αερικά. Ακούγονται δε και κρότοι. Αν ο άνθρωπος τύχει να περάσει την ώρα που γίνεται ανεμοστρόβιλος μπορεί να πάθει κακό.

γ) Απαλλαγή εξ επιδημιών και άλλων ασθενειών. Μαγικαί ενέργειαι.
Για να μη μπαίνει αρρώστεια στο χωριό μαζεύουνε κερί, το λιώνουν και περνάνε μέσα το νήμα και μ’ αυτό ζώνουνε την εκκλησία δύο και τρείς γύρους. Αυτό συνήθως γίνεται στη μνήμη του Αγίου της εκκλησίας. 
Επίσης τοποθετούν σε τέσσερα σημεία του χωριού σε σχήμα σταυρού 1) δυό δαμάλια μ’ ασημένια αλέτρια, 2) καρφώνουν λάμια, 3) θαβουνε ένα δοχείο με αγιασμό και 4) θάβουνε ένα σταυρό.
Τον άρρωστο από τη λούγκα του τον πηγαίνουνε σε σταυροδρόμι και κείνος που ξέρει τον ξορκάει με τρία λιθαράκια. Λέει δε ξορκώντας με κάθε λιθαράκι: «Απόψε αστέρια, απόψε λούγκα, αύριο ούτε αστέρια ούτε λούγκα».
Όποιος έχει τον στυλίτη(αρρώστεια) κάθεται έξ(ω) απ’ την πόρτα, ακουμπισμένος στο κασόξυλο. Κι ένας άλλος μ’ ένα τσεκούρι χτυπάει (κάνει κοψιές) το πορτόξυλο (αυτός κάθεται μέσα απ’ την πόρτα) 3 φορές και λέει: «κόβω – κόβω τον στυλίτη, τον μυλίτη, τον συνάδελφο του χάρου».
Άμα ένας είναι άρρωστος και πιστεύουνε ότι με τη βοήθεια του Θεού θα γίνει καλά, τον φέρνουνε οποιαδήποτε μέρα στην εκκλησία και τον ξενυχτάνε 3 βράδυα. Κάνουνε και λειτουργία στην εκκλησία αυτά τα τρία βράδυα κι ο παπάς τον διαβάζει κιόλας. Είναι καλό να περνάμε κάτου απ’ τον επιτάφιο για υγεία και μακροζωία.
Άλλαι μαγικαί ενέργειαι: Μαννόγαλα. 
Το μαννόγαλα είναι μίγμα από δυό γάλατα της μάννας και της κόρης άμα γεννήσουν συγχρόνως. Το χρησιμοποιούνε το μαννόγαλο για μαγικές ενέργειες π.χ. Στάζουνε στο φαϊ κάποιου μαννόγαλα κι αυτός ο κάποιος αμέσως παίρνει γυναίκα του μια κοπέλλα που πρώτα δεν τνήθελε (την ήθελε). Άμα θέλουμε να φύγει κάποιος απ’ το σπίτι και μας κούρασε του ρίχνουμε αλάτι κι αμέσως αυτός φεύγει.
Μερικοί έχουνε το κοκκαλάκι της νυχτερίδας (φυλαχτό) και δεν αρρωσταίνουνε και έχουνε κι’ άλλα καλά. Τη νυχτερίδα τη σφάζουνε με τη βέρα ή με άλλο δαχτυλίδι. Τη λειτουργούνε 40 μέρες στην εκκλησία. Μετά τη θάβουνε κοντά σε μνήμα και την αφήνουνε και τρείς μέρες. Μετά την παίρνουνε και τη κάνουνε φυλαχτό. Όποιος έχει πάνου του νυχτερίδα εκτός από τ’άλλα καλά πούχει απαλλάσεται πάντοτε απ’ τα δικαστήρια πούναι κατηγορούμενος.
Ακόμα μερικοί πιάνουν μια νυχτερίδα, την καίνε και τη κάνουνε χαλβά και τον χαλβά αυτόν πούχει μέσα νυχτερίδα τον στέλνουνε σ’ ένα νέο και τότε αυτός τρελαίνεται για την κοπέλα που το έστειλε.
Διάφοροι άλλαι ενέργειαι. Την πρωτοχρονιά πετάνε στη στέγη μια κστούνα(μποτσίκι) και παίρνουνε απ’ ένα ποτηράκι κρασί και βγαίνουνε στην πόρτα και κυττάνε τα βουνά για ν’ ασπρίσουν σαν τα βουνά.
Τη Μεγάλη Πέμπτη κάνουμε κουλούρι και το κρεμάμε στο τοίχο μέχρι την Πρωτομαγιά και τότε το ρίζχνουμε στο πηγάδι και μουσκεύει και μετά το βγάζουμε και το τρώμε και το κουλούρι δεν χαλάει, άμα όμως δεν το ρίξουμε στο πηγάδι χαλάει (έτσι πιστεύουμε). Την Μεγάλη Πέμπτη επίσης κάνουμε λειτουργάκια τόσα, όσους άντρες έχουμε στο σπίτι μας και βάζουμε και τέσσερα στις τέσσερες γωνιές του κασονιού με το στάρι ή το αλέυρι. Αυτό είναι καλό, έτσι το ξετάζουμε και το κάνουμε.
Την πρωτομαγιά μερικοί κυνηγάνε οχιά κι άμα βρούνε τη σφάζουνε με χρυσό δαχτυλίδι, τη λειτουργούνε σαράντα μέρες και τη κάνουνε πεγί(φυλαχτό).
δ) Λιτανείαι εις περιπτώσεις ανομβρίας.
Σε περιπτώσεις ανομβρίας κάνουμε λιτανεία. Επίσης λιτανεία κάνουμε για ν’ αποτρέψουμε διάφορες καταστροφές, ιδίως καιρικές. Αλλ’ όμως στη λιτανεία περιφέρουμε λείψανα Αγίου τα οποία φέρνουμε από κάποιο κοντινό μοναστήρι.
ε) Δεισιδαίμονες δοξασίαι σχετικαί προς διαφόρους ενεργείας και απαγορεύσεις.
Δεν δίνουμε φωτιά τη νύχτα, ούτε αυγό, ούτε προζύμι, ούτε αλάτι και ξύδι γιατί το θεωρούμε κακό για το σπίτι μας. Το προζύμι το ξαναενώνουμε του Σταυρού. Βάζουμε βασιλικό από το σταυρό κι έτσι το ζυμάρι πούχουμε γίνεται προζύμι. Όταν κάποιος φεύγει απ’ το σπίτι μας και πάει ταξίδι, δεν σαρώνουμε. Αν το σπίτι έχει δυό πόρτες πρέπει ο επισκέπτης να βγεί απ’ τη πόρτα που μπήκε γιατί διαφορετικά κάτι θα συμβεί άσκημο π.χ. θα χαλάσ(ου)νε τα συμπεθεριά που κάνουμε στην κοπέλα του σπιτιού. Δεν κάνει να κρατάει κανείς (να στηρίζεται) τα δυό ποτρόξυλα της πόρτας με τα δυό του τα χέρια. Κανείς όταν λούζεται πρέπει να βάλει ή 3 φορές σαπούνι ή 5 φορές δηλαδή πρέπει να λούζεται φορές τόσες που αντιστοιχούν με περιττό αριθμό.
Την ημέρα που αρχίζουμε να δίνουμε τα καπνά δεν κάνει να δίνουμε τίποτε έξ(ω) απ’ το σπίτι.
Γ΄ Μαντική. Μαντείαι γενικά.
Μαντείαι. Όταν περάσουν πολλά κοράκια κάποιος θα πεθάνει. Άμα λαλίσει η κότα τη νύχτα είναι κακό. Η κουκουβάγια όταν σταθεί κοντά στο σπίτι κι αρχίσει να σκούζει κάποιος θα πεθάνει. Όταν στρώνονται στην αυλή τα σπουργίτια θα βρέξει και μάλιστα θα βρέξει πολύ άσκημα, θα κάμει θεομηνία. 
Οι γερανοί άμα πετάνε σ’ ευθεία γραμμή σημαίνει ότι θάχουμε καλή χρονιά, άμα πετάνε ακατάστατα και ανακατεμένοι θάχουμε κακοχρονιά. Άμα λαλήσει ο κόκκορας την ημέρα και μάλιστα άμα λαλάει συνέχεια θ’ αλλάξει ο καιρός.
Ονειρομαντεία και προβλέψεις.
Άμα δεις στον ύπνο σου σκύλο είναι εχθρός. Το φίδι είναι φίλος. Τα μύγδαλα και τα κουφέτα είναι λόγια. Το κόκκινο και το ντουφέκι είναι χαμπάρι. Το καθαρό νερό είναι καλό και το ακαθάριστο κακό. Τ’ άσπρα πανιά και η ομπρέλα είναι συμπεθεριό. Η εκκλησία στενοχώρια. Άμα είσαι καβάλα στ’ άλογο είναι καλό. Τα χρήματα και ο χρυσός στενοχώρια. Τα χαρτονομίσματα πρόσωπο. Όταν σπαράξει το μάτι σου (όποιο νάναι) κάποιον θα δείς. Όταν βουϊζει το δεξί αυτί είναι καλό, κι όταν βουίζει το ζερβό κακό. Όταν σε τρώει η δεξιά παλάμη είναι χαιρέτισμα, κι όταν η αριστερή θα πάρεις λεφτά. Όταν σε τρώει η μύτη σου θα πάρεις στενοχώρια. Όταν σε τρώει η πατούσα είναι δρόμος.
Όταν σπάει ο καφθρέφτης είναι θάνατος. Άμα ο νεκρός χαμογελάει θα πάρει κι άλλον κοντά του. Όταν πέσει κάτι απ’ το φέρετρο, θα πεθάνει κάποιος μέσα απ’ το σπίτι.
Το συκώτι του ζώου αν είναι στρογγυλό θα γεννηθεί κορίτσι κι αν είναι μακρουτσουλό θα γεννηθεί πδί(αγόρι).
Το ψητό νεφρό άμα κλείσει θα γεννηθεί αγόρι κι άμα μείνει ανοιχτό θα γεννηθεί κορίτσι. Η δεξιά πλάτη τ’ αρνιού άμα έχει σημάδι ανοικτό λένε πώς είναι μνήμα. Αν είναι στραβή δεν θα πάν’ οι δουλειές καλά. Αν έχει αίμα θα γίνει πόλεμος. Κι όλα αυτά πιάνονται για σένα αν κοιμήθηκε τ’ αρνί στο σπίτι σου, από τότε που γεννήθηκε αλλιώς γι’ αυτόν που το πούλησε.
Άμα έχει η πυροστιά σπίθες είναι χρήματα. Μαδώντας τη μαργαρίτα βρίσκουνε αν θα παντρευτούνε ή όχι……………..

Η εργασία της φοιτήτριας συντάχτηκε από μαρτυρίες χωριανών.

https://radioaetos.com

ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΩΝ Δ. ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΜΕΤΑΛΕΥΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΦΩΚΙΔΑΣ!

Σχολική Εκδρομή στο Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας – Vagonetto

Στις 25 Μαΐου τα Δ.Σ.Αγίου Βλασίου, Κυπαρίσσου και Ποταμούλας πραγματοποιήσαμε επίσκεψη στο Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας – Vagonetto. Συγκεντρωθήκαμε στην Ποταμούλα και ξεκινήσαμε με κέφι και χαρά. Μετά από περίπου 4 ώρες φτάσαμε στο Μεταλλευτικό Πάρκο όπου μας έκαναν ξενάγηση μικρούς και μεγάλους για 1,5 ώρα

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στη Ναύπακτο για φαγητό και αναψυχή και στις 6 πήραμε τον δρόμο για την επιστροφή.

Σκέψεις των παιδιών μετά την εκδρομή:

«Εμένα μου άρεσε τότε που μπήκαμε μέσα στο τρενάκι βαγονέτο, γιατί ήταν λες και μπήκαμε σε αληθινό τρένο.»

«Είμαι χαρούμενος που καταφέραμε να φτάσουμε σπίτι χωρίς να πάθουμε τίποτα. Εύχομαι να ξαναπάμε στο Vagonetto».

«Μου έκανε εντύπωση πώς σκάψανε και δεν σκοτώθηκαν. Ένιωσα ωραία και εύχομαι να ξαναπάω».

«Στο τέλος της εκδρομής περάσαμε μέσα από μεγάλα τούνελ και ήταν τέλεια. Αλλά πιο ωραία ήταν που μπήκα μέσα στη γη. Θα ευχόμουνα να ξαναπάω».

«Όταν γύρισα στην Ποταμούλα ήμουνα χαρούμενος αλλά κουρασμένος, γιατί όλη μέρα ήμουν στο λεωφορείο. Εύχομαι να ξαναπάω στο Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας».

«Μου έκανε εντύπωση πώς γίνεται από μια πέτρα να γίνει αλουμινόχαρτο και θα ήθελα να ρωτήσω κάποιον που το ξέρει για να μου το απαντήσει».

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΥΠΑΡΙΣΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΩΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ

18 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΝΑΣ ΕΝΑΡΕΤΟΣ ΙΕΡΕΑΣ...

Δεκαοκτώ ( 18 ) οδηγίες προς ιερείς πού αγαπούν την Ενορία τους…




Στο κείμενο πού ακολουθεί και μέσα από τις 18 παραγράφους του αποτυπώνονται καλοπροαίρετα σημαντικά λάθη συμπεριφορών και τακτικών κάποιων ιερέων τά οποία συνήθως ενοχλούν και απωθούν τους ευαίσθητους και καλλιεργημένους πιστούς καί πρέπει νά αποφεύγονται...


Μη ξεχνάμε ακόμη ότι τα πράγματα σήμερα δεν είναι όπως τα ξέραμε παλιά, Παραδοσιακά και ρόδινα, αλλά σε πολλούς Ορθόδοξους Ναούς τις Κυριακές και τις μεγάλες εορτές, η σύναξη των πιστών θυμίζει μάλλον μία θρησκευτική παράσταση.

Αναφέρονται παρακάτω 18 τέτοιες τακτικές ενός σύγχρονου διωγμού των πιστών από τις Ενορίες και τι μπορεί να γίνει για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση πού ζημιώνει και κληρικούς και Εκκλησία.

Πώς μπορεί να διώχνονται οί πιστοί από τις Εκκλησίες. Συστάσεις προς ιερείς:

1-Ακουστική. Καλό θα είναι ο ιερέας να μη βάζει τα μεγάφωνα στό διαπασών, ο κόσμος θέλει να συγκεντρωθεί με κατάνυξη, θέλει να ησυχάσει, θέλει να πλησιάσει προς τον Θεό και όχι να βομβαρδίζεται από τά ντεσιμπέλ.

Τά μεγάφωνα πού είναι έξω από το ναό να λειτουργούν χαμηλά, ίσα να ακούγονται στο προαύλιο και όχι να αγανακτούν οι γείτονες και να μην βρίσκουν ησυχία οι εκκλησιαζόμενοι…Ανάθεσε σε ειδικούς τά ηχητικά, όχι στον εαυτό σου, ούτε στον οποιοδήποτε…

Γιατί τότε τό αποτέλεσμα ελάχιστα θα απέχει από το μεγάφωνο του μανάβη που γυρνά στις γειτονιές με το φορτηγάκι του φωνάζοντας γιά πατάτες, χαλιά, και παλιοσίδερα…

Ακόμη, ρύθμισε το ρολόϊ – καμπάνα στο καμπαναριό σου, ώστε να μη χτυπάει όλες τις ώρες το βράδυ, μια κατάσταση χωρίς «εργατικό» νόημα σήμερα ( όπως παλιά στα χωριά ) πού μόνο φασαρία δημιουργεί και αιτίες για διενέξεις με τον κόσμο…

2-Φωτισμός. Πάντα με διάκριση, ούτε όλα σβηστά, ούτε όλα αναμμένα και μάλιστα σε μικρούς χώρους απόφευγέ τα καλοκαιριάτικα, για να μη ψήνεται με τις θερμοκρασίες από τις πολλές λάμπες ο κόσμος…

3- Κήρυγμα. Η ομιλία πρέπει να γίνεται αμέσως μετά το Ευαγγέλιο σύμφωνα με την αρχαία τάξη της Εκκλησίας, ή τουλάχιστον στο Κοινωνικό λίγο πρίν την Αγία Κοινωνία ( ώστε να ακούσουν κάτι και οί καθυστερημένοι…).

Μη βγάζεις λόγους μακρόσυρτους στό «δι΄ ευχών…» και μάλιστα την ώρα πού ο κόσμος είναι όρθιος, κουρασμένος, και ψυχολογικά έτοιμος να φύγει να πάει σπίτι του. Μή μιλάς θεωρώντας τον εαυτό σου ως μεγάλο ομιλητή.

Ομιλία σε Εκκλησιασμό της Κυριακής και μεγάλων εορτών παραπάνω από 10΄ λεπτά, βία 15΄, είναι υπερβολή και γιατί όχι και κατάχρηση εξουσίας. Άλλο αν πρόκειται για κάποιο ιδιαίτερο έκτακτο φλέγον θέμα, ή κάποιον ξεχωριστό ομιλητή, κι΄ άλλο για τις συνήθεις ομιλίες των Κυριακών.

Να θυμάσαι πάντα, ότι χάρισμα λόγου έχουν πολύ λίγοι άνθρωποι μέσα σε μια Μητρόπολη. Δεν κάνουν όλοι για το κήρυγμα!

Να έχεις το «γνώθι σ΄ αυτόν» καί μή θεωρείς τον εαυτό σου ότι επειδή είσαι ιερέας καί προϊστασαι στό εκκλησίασμα ότι είσαι καί παντογνώστης καί ανώτερος καί από επιστήμονες... Γίνε ταπεινός στην λεκτική αδυναμία σου και διάβασε καλύτερα ένα κείμενο άλλου, δυναμικού ομιλητή πού κάτι έχει να πεί στον κόσμο, και μη επαναλαμβάνεις εσύ για να πείς κάτι τα ίδια και τα ίδια λόγια λέγοντας «νιανιά» στο εκκλησίασμα πού επειδή τώρα το έχεις «μαντρώσει » ντρέπεται να φύγει.

Ο κόσμος έχει ξυπνήσει σήμερα, δεν αντέχει τις ανούσιες πολυλογίες…

4-Τυπικό. Να προσέχεις το τυπικό των ιερών Ακολουθιών. Μη κόβεις και ράβεις τις Ακολουθίες στα μέτρα σου ώστε με γρήγορο και εύκολο τρόπο, χύμα κατάσταση, να τελειώνεις γρήγορα...

5-Συμπεριφορά. Όταν βγαίνεις στην Ωραία Πύλη, ή όταν λιβανίζεις, μη στυλώνεις τα μάτια σου και παρατηρείς εξεταστικά τούς πιστούς, μη αφήνεις το βλέμμα σου να πλανάται με αδιαφορία δεξιά και αριστερά, και μή έρχεσαι κάθε τόσο στην Ωραία Πύλη και κοιτάζεις περίεργα προς το εκκλησίασμα έξω, σαν να ψάχνεις να βρείς κάποιον δικό σου ...

6 - Άμφια. Στη Θεία Λειτουργία μη φοράς άμφια με χτυπητά χρώματα και πολλά ψεύτικα στολίδια πού αστράφτουν φανταχτερά σαν παγώνι κάτω από τα φώτα.

Ντύσου ταπεινά χωρίς καμάρι για την εμφάνισή σου, και θυμήσου ότι αντιπροσωπεύεις τον Χριστό και την φτωχή χλαμύδα του…

7- Παρατηρήσεις. Στα σημαντικά σημεία της Θείας Λειτουργίας όπως στο Χερουβικό ύμνο, ή στον καθαγιασμό των τιμίων δώρων απόφευγε αυστηρές συστάσεις ευπρέπειας και καλής συμπεριφοράς προς το εκκλησίασμα. Αν κάποιο παιδάκι κλάψει λίγο, τρέξει, ή φωνάξει, παράβλεψέ το. Θυμήσου τον λόγο του Χριστού: « άφετε τα παιδία έρχεσθε προς με και μη κωλύετε αυτά…» ( Λουκ. ΙΗ ΄16 )

8- Καθαριότητα  εικόνων. Φρόντιζε, με ανάθεση σε κάποιο σωστό πρόσωπο, για τον συνεχή καθαρισμό των εικόνων τις Κυριακές και τις μεγάλες εορτές. Σε μερικά εξωτερικά παρεκκλήσια – προσκυνητάρια υπάρχουν Εικόνες πού έχουν να καθαριστούν και απολυμανθούν μήνες ολόκληρους με το σάλιο και τά κραγιόν κολλημένα πάνω στο τζάμι, ένα αηδιαστικό θέαμα… 

9- Κεριά και  λιβάνι. Βάλε στο παγκάρι αν είναι δυνατόν καθαρό κερί, ή τουλάχιστον με μείγμα ικανής ποσότητος καθαρού κεριού γιατί είναι αδιανόητο και ασεβές να προσφέρουμε στον Χριστό πού σταυρώθηκε για εμάς, κερί πού έχει φτιαχτεί από πετρέλαιο, πίσσα, και λίπος.

Θυμήσου τι έπαθε ο Κάϊν για τις βρωμερές προσφορές του στον Θεό. Γνωρίζουμε βέβαια, ότι υπάρχουν κάποιοι «Χριστιανοί» πού αρπάζουν στην κυριολεξία ένα μάτσο κεριά και αρχίζουν να γεμίζουν το μανουάλι σε ρυθμό πού ούτε κάν προλαβαίνουν να προσευχηθούν. Τά καρφώνουν καί τ΄ ανάβουν ίσα για να τα ανάβουν. Και αυτό πού ρίχνουν σαν αντίτιμο είναι συνήθως ένα 10λεπτο, ή ένα 5αράκι χάλκινο !

Αυτοί δυστυχώς κλέβουν την Εκκλησία, μη πληρώνοντας ούτε το τάμα τους!

Και μετά περιμένουν να εισακουσθούν και οί προσευχές τους. Άναψε ένα κερί αδελφέ, ένα μόνο κερί, δεν χρειάζεται ένα πακέτο κεριά και κάνε μνημόνευση των ονομάτων πού θέλεις πάνω στο ένα κερί !

Δεν μπορεί να θέλεις να ανάψεις 20 κεριά για τα 20 ονόματα! Πού ακούστηκε αυτό, και ποιός στο δίδαξε έτσι;

Μη χρησιμοποιείς σαν ιερέας φτηνό λιβάνι και πρόσθετε συμπληρωματικό λιβάνι στο καρβουνάκι όση ώρα και αν χρειαστεί να θυμιατίσεις ώστε να μη λιβανίζεις με τις κάπνες πού βγαίνουν στο τέλος…

10- Εκφωνήσεις. Ο ιερέας, ή ο διάκονος πρέπει να εκφωνεί τις ευχές σωστά, καθαρά, ούτε πολύ αργά πού κουράζουν τους πιστούς ούτε επιτηδευμένα θέλοντας να δείξει την καλιφωνία του, αλλά ούτε και γρήγορα «άντε να τελειώνουμε» σε σημείο να μη «προλαβαίνει» να τον ακούσει ούτε ο ίδιος ο Θεός...

Όταν διαβάζεις χύμα μή τρως τα λόγια σου από κεκτημένη ταχύτητα και πάντα νά θυμάσαι : ότι διαβάζεις και λές, δεν τά λές για τον εαυτό σου και να τ΄ ακούσεις μόνο εσύ και όπως τα καταλαβαίνεις, αλλά τα λές για να τ΄ακούσουν καθαρά και να τα καταλάβουν και οί άλλοι…

11- Ιερά Εξομολόγηση. Αν έχεις άδεια από τον Μητροπολίτη να εξομολογείς πρόσεχε τους Ιερούς κανόνες. Ούτε να τους κάνεις κανόνια απέναντι των ειλικρινά μετανοημένων, αλλά ούτε και να τους κάνεις βαμβάκια απέναντι των σκληρόκαρδων…

12- Στη Θεία Μετάληψη χρησιμοποίησε οίνο καλής ποιότητος, όχι ξυνήθρες, και μη ρίχνεις πολύ Ζέον στο Άγιο Δισκοπότηρο ώστε να χάνεται η γεύση του κρασιού.

Μη τσιγουνεύεσαι να δίνεις σωστή ποσότητα Αγίας Κοινωνίας ( και σώμα και αίμα) ενώ βλέπεις λίγους πιστούς και το Άγιο Δισκοπότηρό σου είναι ακόμη γεμάτο!

Πώς σκέφτεσαι άραγε; Δεν μπορούσες να δώσεις λίγη παραπάνω στους πιστούς; Γιατί τούς την στέρησες; Για να την καταλύσεις μετά όλη μόνος σου και να ζαλιστείς κι΄ από πάνω;

Μάθε να προσφωνείς το όνομα του πιστού που μεταλαμβάνει και εάν δεν το ξέρεις ρώτησέ τον. Μερίμνησε ώστε να διαβαστεί η Ευχαριστία προς τον Θεό μετά τη Θεία Μετάληψη…

13- Ζητιάνοι. Τις Κυριακές και τις μεγάλες εορτές βάλε άνθρωπο να απομακρύνει τους ζητιάνους πού ενοχλούν φορτικά και ψυχοπλακώνουν τους πιστούς έξω από την πόρτα της Εκκλησίας. Πολλούς από αυτούς τους έχουν φέρει απατεώνες από άλλες χώρες, τους εκμεταλεύονται και τους μοιράζουν με φορτηγάκια στα διάφορα πόστα αλλά και έξω από τις Εκκλησίες ασκώντας το «επάγγελμα» του ζητιάνου !

Όταν δίνει ο πιστός σ΄ αυτούς νομίζει ότι κάνει ελεημοσύνη αλλά δεν καταλαβαίνει ότι είναι σαν να τροφοδοτεί και διαιωνίζει αυτό το κύκλωμα !

Ενημέρωσε το Εκκλησίασμα, ότι αυτό δεν είναι ελεημοσύνη!

Με κάτι τέτοια δυστυχώς στερείται σήμερα η Εκκλησία πόρους για την συντήρηση, τις επισκευές της, το ρεύμα, την καθαριότητα, την πληρωμή των νεωκόρων, των ψαλτών, κλπ Από πού θα τα βρεί μετά η Εκκλησία για να τά βρίσκεις εσύ ο πιστός όλα εν τάξει;

Θα κόψει μήπως από τον τοίχο ;

14- Χρήμα και Αργύρια. Μη ζητάς σαν ιερέας σε κάθε ευκαιρία χρήματα από το Εκκλησίασμα, και μη βγάζεις δίσκους. Μη βάζεις ταρίφες στα μυστήρια του γάμου, της βάπτισης, και τιμολόγιο πάνω στα κεριά στο παγκάρι. Όταν πηγαίνεις στα σπίτια για ευχέλαιο, ή αγιασμό, να πηγαίνεις πάντα με καλή διάθεση και εσωτερική σκέψη ότι «δεν περιμένω τίποτα» !

Μη πάτε στο Ευχέλαιο όλοι οί ιερείς της Ενορίας ( καί μάλιστα σε φτωχούς ανθρώπους ) επιβαρύνοντας έτσι οικονομικά τον κόσμο «από το προσδοκώμενο όφελος», λέγοντας μετά ότι « πάμε όλοι, γιατί έτσι ήταν στην αρχαία Εκκλησία», και μη βαρυθυμείτε μετά όταν δεν σας δώσουν τα ανάλογα οί πιστοί . Παρηγορηθείτε όμως πρίν βαρυγκομήσετε σκεπτόμενοι ότι ναί, «έτσι δωρεάν ήταν, στην αρχαία Εκκλησία…»!

15- Προβληματικοί Επίτροποι. Βάλετε ταπεινούς επιτρόπους και συνεργάτες πού θα σας βγάζουν ασπροπρόσωπους και δεν θα μαλλώνουν με τους Ενορίτες σας ούτε καί μεταξύ τους. Μακριά από εγωϊστές, ασεβείς, οξύθυμους, και φιλοχρήματους.

16-Αυτοκίνητο: Μή κυκλοφορείς με πανάκριβο αυτοκίνητο ούτε να το αλλάζεις κάθε τόσο για να μη σκανδαλίζεις τον κόσμο και μάλιστα τους φτωχούς ενορίτες σου πού μένουν σαν φυλακισμένα πουλάκια σε κάποιο φτωχό δωμάτιο και δεν έχουν ούτε πατίνι !

17- Αγιογραφίες: Πρόσεξε τις Αγιογραφίες στον Ναό να είναι Παραδοσιακές με ζωντανά χρώματα και να μη απεικονίζουν τους Αγίους με κάτι άγριες μορφές πού αποτρέπουν τους πιστούς ακόμη και να προσευχηθούν σ΄ αυτές…

18- Αντίδωρο: Μοίραζε κι΄ εσύ σαν παπάς το αντίδωρο στον κόσμο, μη το στέλνεις έξω στά καλάθια γιατί «έχεις άλλες σπουδαιότερες δουλειές να κάνεις…» και μη μοιράζεις τους άρτους της Αρτοκλασίας μόνο σε δικά σου πρόσωπα.

Στις πανηγύρεις φρόντιζε να διαβαστούν οί ευχές και πάνω στα κιβώτια με τις κομμένες Αρτοκλασίες, και όχι απλώς να μοιραστούν σαν ψωμάκια, όπως κάνουν κάποιοι.

Ψωμάκια τρώγανε και στο σπίτι τους, Αρτοκλασία διαβασμένη και ευλογημένη θέλανε…

( από διασκευή και επέκταση παρόμοιου κειμένου πού μας έστειλαν )

http://www.kivotoshelp.gr