ΕΙΚΟΝΙΣΜΑΤΑ...ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Οι εκκλησίες είναι τόποι λατρείας και άρρηκτα συνδεδεμένες με τους κατοίκους της κάθε περιοχής.

Και ενώ υπάρχουν οι μεγαλοπρεπείς ναοί, τα μοναστήρια, τα ξωκλήσια, τα  μεγάλα παρεκκλήσια, υπάρχουν και τα εικονίσματα-προσκυνητάρια που τα συναντάμε κυρίως σε κάθε επαρχιακό και εθνικό οδικό δίκτυο της Ελλάδας, ακόμα και στα πιο στενά δρομάκια.

 Η αρχιτεκτονική τους έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.. . τσίγκινα, πέτρινα, ξύλινα, επενδυμένα με σχιστόλιθο, πολλά είναι μικρογραφίες μεγαλόπρεπων ναών… όλα όμως διαφορετικά μεταξύ τους!!!

Μέσα υπάρχει πάντα μια εικόνα ενός Αγίου στον οποίο είναι αφιερωμένο, ένα καντηλάκι, φιτίλια και λαδάκι για όποιον περαστικό θελήσει να το ανάψει. Παλαιότερα υπήρχε η συνήθεια , για όποιον δεν είχε κερί να αφήνει λίγα κέρματα στο εικονοστάσι. Συνήθως φανερώνουν κάποιο ατύχημα στη συγκεκριμένη περιοχή, από ένα απλό τρακάρισμα έως μία μοιραία σύγκρουση, μάλιστα, εκτός απο την εικόνα του Αγίου μπορεί μέσα να υπάρχει φωτογραφία αυτού που υπέστη το ατύχημα. Ελάχιστες είναι οι φορές που η κατασκευή τους οφείλεται σε κάποιο τάμα.

Στα χωριά μας μπορείς να συναντήσεις αμέτρητα τέτοια πανέμορφα εικονίσματα. Μπορεί να πει κάποιος ότι απλά είναι μία παράδοση που δεν την συναντάς σε άλλες χώρες… από μια άλλη όμως οπτική γωνία μπορείς να διαπιστώσει κανείς… ότι αν διορθωνόταν ο δρόμος σε κάθε σημείο που υπάρχει ένα τέτοιο εκκλησάκι… τα τροχαία ατυχήματα θα λιγόστευαν…