Εντοπίσαμε ένα ντοκιμαντέρ που πολύ μας συγκίνησε και μας άγγιξε για δύο λόγους. Ο πρώτος, είναι το ποτάμι μας ο Αχελώος, άρρηκτα συνδεδεμένος με τον τόπο μας, από τότε που η ιστορία ήταν ακόμα μυθολογία! Ο δεύτερος και μάλλον σημαντικότερος, είναι η γιαγιά. Η "Βάβω" όλων μας, μια φιγούρα που δε λείπει απ την καρδιά και το νου κανενός όσων μεγάλωσαν σε χωριά σαν τα δικά μας. Σε χωριά που δημιουργήθηκαν και έζησαν πλάι στον Αχελώο για χρόνια και αιώνες.
Μπορείτε να δείτε το ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Κουτσαμπασιάκου κάνοντας κλικ στο παρακάτω link:
http://vimeo.com/98281460
Μπορείτε να δείτε το ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Κουτσαμπασιάκου κάνοντας κλικ στο παρακάτω link:
http://vimeo.com/98281460
Εκεί είναι τα χωριά μας, δεν μετακινήθηκαν, γιατί δεν επιστρέφουμε? Στα "λόγια" όλα είναι εφικτά. Τα εγκαταλελειμμένα χωριά από νέους ανθρώπους και τους έχοντες την εξουσία του κράτους δεν συγκινούν τους νέους και φυσικά δεν προσφέρουν εργασιακές ευκαιρίες. Πολλά από τα σπίτια έχουν υποστεί ανεπανόρθωτες φθορές/ζημιές συνέπεια του χρόνου και η " κλεισούρα", που αναδύουν είναι ολοφάνερη. Τα χωράφια ξεράθηκαν και έβγαλαν βάτα{ Ακαλλιέργητα για χρόνια} και πολλά από αυτά δεν μπορούν να εντοπιστούν από τους ιδιοκτήτες τους. Κάθε θάνατος ηλικιωμένου σηματοδοτεί το κλείσιμο ενός ακόμη σπιτιού.Τα καταδίκασαν οι πολιτικοί και τα αφανίσαμε με τη φυγή μας όλοι εμείς τα χωριά μας.... ΚΑΝΕΙΣ όμως παρά τις όποιες δυσκολίες συναντάμε στα αστικά κέντρα δεν σκέφτεται να γυρίσει στο χωριό.. Δεν τον αδικώ... Τα χωριά δυστυχώς θα συνεχίσουν να είναι μέχρι να πεθάνουν οι της τρίτης ηλικίας κάτοικοι τους..
ΑπάντησηΔιαγραφή