ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ....

Για την Κωνσταντίνα.

Την Δευτέρα 5 Δεκέμβρη έφυγε από την ζωή, η Κωνσταντίνα Μαργαρίτη, το γένος Ρεκατσίνη. Γεννήθηκε, μεγάλωσε και παντρεύτηκε, στην Χούνη Αιτωλοακαρνανίας.

Στα μέσα της δεκαετίας του εξήντα, ήρθε οικογενειακώς στην Αθήνα. Οι συνθήκες στο χωριό δεν επέτρεπαν ούτε καν το όνειρο για μια καλύτερη ζωή.

Η ζωή στην πόλη δύσκολη, για την πολυμελή οικογένεια. Η Κωνσταντίνα όμως ήταν γερό σκαρί. Με κάθε είδους τίμια και σκληρή δουλειά, μεγάλωσε τα έξι παιδιά της.

Τα είδε να μεγαλώνουν, να παντρεύονται, και απέκτησε εγγόνια και δισέγγονα.

Κράτησε από τον ορεινό τόπο καταγωγής της την υπερηφάνεια, και αυτό το απίστευτο τσαγανό, που την έκανε να μην το βάζει κάτω στις δυσκολίες της ζωής.

Με το χωριό κράτησε άρρηκτούς δεσμούς, και ζωντανή επαφή μέχρι τα τελευταία της. Έγινε συνδετικός κρίκος για πολλούς χωριανούς της Αθήνας.

Όλοι έχουν να θυμηθούν το ζεστό σπιτικό, που με τον θείο μου Νίκο άνοιγε, για να υποδεχτεί τους φίλους, τους συγχωριανούς, τους συγγενείς. Η κοινωνικότητα, η ζωντάνια και η όρεξη της για ζωή, την ακολούθησαν μέχρι τα τελευταία της.

Γάμοι, χαρές αλλά και αρρώστιες και θάνατοι ήρθαν να προστεθούν στην ζωή της. Η θεία πάντα εκεί, πάντα παρούσα και πάντα χρήσιμη.

Σεβασμό στην μνήμη της. Αυτό το συναίσθημα το κέρδισε από όλους μας, για την στάση της σε αυτήν την ζωή.

Θεία μου καλό ταξίδι,

Θα έχεις πολλούς να συναντήσεις εκεί που θα πας,

και είναι όλοι τους αγαπημένοι.

Αυγέρη Ευανθία.