ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ ΠΟΥ...ΑΦΗΣΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!

Κάθε τόπος έχει τις δικές του μικρές ιστορίες...

.....Αυτές που πέρασαν από στόμα σε στόμα είτε σαν έξυπνα αποφθέγματα, είτε σαν αστείες καταστάσεις που αν τις ανέλυε κανείς, θα έβλεπε ότι κρύβουν μέσα τους  μεγάλες αλήθειες  είτε  ως απλά καλαμπούρια που εξακολουθούν να βγάζουν πολύ γέλιο  παρά το πέρασμα του χρόνου.

 Μια τέτοια ιστορία΄της περιοχής μας  θα σας αφηγηθώ..Για ευνόητους λόγους δεν θα ειπωθούν ονόματα και τοποθεσίες, ενώ η γραφή του κειμένου έχει αρκετή "σάλτσα" χωρίς όμως να παραποιείται το γεγονός!

.. KΑΦΕΣ ΑΠΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ..

Η ιστορία εκτυλίσσεται  στα τέλη της δεκαετίας του 70 , αρχές του 80 περίπου...

Πρωί ..ξημερώματα σχεδόν..ακούγονται κοκόρια..Το γκαρσόνι  βγαίνει από το καφενείο, φορώντας λευκή μπροστοποδιά, κρατεί στο χέρι του μια πετσέτα και σκουπίζει τα τραπέζια αργά αργά σιγοτραγουδώντας το τραγούδι που ακούγεται, ενώ παραφωνίζει στα ρεφρέν..Φαίνεται καλοκάγαθος αλλά και παμπόνηρος ταυτόχρονα..

Δίπλα από το καφενείο είναι η στάση του λεωφορείου.

Ακούγεται θόρυβος νταλίκας που σταματάει..Το γκαρσόνι κοιτάζει με περιέργεια ποιος έρχεται και μονολογεί.

-:Καλά που πάει ο κστιανος (χριστιανός) μ’ την νταλίκα φουρτουμένη μέχρι τα μπούνια? Παραλίγο να πάρ ’σβάρνα τα καλώδια τς ΔΕΗ..Ήμαρτον κύριε..Ήμαρτον..και κάνει τον σταυρό του..

 Σε λίγο ξεπροβάλλει ο οδηγός της νταλίκας βιαστικός  βιαστικός ..

ΟΔΗΓΟΣ: Καλημέρα  μάστορα… ωραία δροσούλα σήμερα..φτιάχνετε φραπέ?

ΓΚΑΡΣΟΝΙ:  Καλημέρααα..Φραπέ??τι φραπέ..Ελληνικό θες που ‘χουμι σίγουρα?

ΟΔΗΓΟΣ: Φραπέ… αυτόν που κάνει αφρό και είναι κρύος… Αλλά μάλλον δεν έχει φτάσει ακόμα στο χωριό σας..

ΓΚΑΡΣΟΝΙ: (Προσβεβλημένος) Πωωως δεν έφτασε.. μια χαρά είν’ ο δρόμος τουν πλάτυναν κιόλας τελευταία..Πως τουν είπες ??φραπέ?

ΟΔΗΓΟΣ: Καλά καλά …κατάλαβα ,δεν έχεις φτιάξε έναν Ελληνικό σκέτο  στα γρήγορα, γιατί βιάζομαι ..έχω δρομολόγιο και πρέπει να παραδώσω μέχρι τις 8..

Το γκαρσόνι πάει προς τα μέσα ξύνοντας το κεφάλι του αμήχανα ..Μπαίνει στην είσοδο σκέπτεται αφηρημένα ,κοιτάει τον πελάτη όπως έχει γυρισμένη την πλάτη..και ξαναβγαίνει..Στέκεται μπροστά του και τον κοιτάει διερευνητικά..

-Φραπέ είπες α?

-Φραπέ ναι… αλλά είπες δεν κάνεις..

-Αυτόν που τον κνάνε(κουνάνε) δεν λες ??και κάνει την χαρακτηριστική κίνηση κουνώντας πάνω κάτω το χέρι του σαν κάτι να κρατάει στην χούφτα του..

Ο οδηγός αρχίζει και αλαφιάζεται..

-Ναι αυτόν που τον κνάνε έχεις??(κάνει κι αυτός την κίνηση με νεύρα)Αν δεν έχεις φτιάξε Ελληνικό είπαμε, άντε και βιάζομαι!

- Ελληνικό η φραπέ μι μπέρδεψΙς τώρα..

-Ρε Χριστιανέ μου κάνεις φραπέ?(κάνει την κίνηση)

-Κάνω  γιατί να μην κάνω??(επαναλαμβάνει την κίνηση)

- Ε κάντον να τελειώνουμε..(ξανά επαναλαμβάνει κι αυτός την κίνηση)

-Σκέτου  είπες??

-Ναιιι  ναιιι …σκέτο είπα

-Ντιπ ντιπ σκέτο??

-Όχου ρε αδελφάκι μου..όταν λέμε σκέτο εννοούμε σκέτο..χωρίς ζάχαρη πως το λένε..

-Δηλαδή … δηλαδή..να μην βάλω ντιπ  ζάχαρη??…

-Ντιπ ρε ανθρωπέ μ ..ντίπ..Ρε που έμπλεξα πρωί πρωί !!

Το γκαρσόνι μπαίνει στο καφενείο, -ενώ ο οδηγός ανάβει τσιγάρο φανερά εκνευρισμένος..- βάζει στο σέικερ νερό και καφέ..βγαίνει προς τα έξω κρατώντας το σέικερ στα χέρια του και κοιτάει τον πελάτη που χε γυρισμένη την πλάτη,με απορία..Μπαίνει μέσα και κοιτώντας τον ξανά, με ύφος πονηρό, τσιμπαει κρυφά στην μύτη του κουταλιού  ζάχαρη και την βάζει στον καφέ..Xτυπάει  τον καφέ  και  τον σερβίρει  βγαίνοντας με αέρα προς τα έξω   κουνώντας  με δύναμη τον γνωστό δίσκο με το χερούλι..

-Νααα  και του  φραπεδακι σας!!!!

Δεν φεύγει  στέκεται πιο  δίπλα και περιμένει να δοκιμάσει ο πελάτης τον φραπέ, κοιτάζοντας  τον αμήχανα ..

Ο οδηγός με το που πίνει την πρώτη γουλιά την φτύνει με δύναμη στο δάπεδο!

-φτου φτουου…. Ρε άνθρωπε του Χριστού και της Παναγίας, δεν σου πα ντιπ σκέτο? Με δηλητηρίασες πρωί πρωί..

-Σκιαχκα να στον φτιάξω ντιπ σκέτο..

-Τι να σου πω τώρα ..και γιατί σκιάχκις μας λες?

Σκιάχκα μην σου ‘κοβε τα άντερα πρωί πρωί χριστιανέμ..και δεν αφνες ασφάκα για ασφάκα αχεστ’ αυτού απάν μέχρι να φτάεις..

-Φεύγω δεν παλεύεσαι με τίποτα  φίλε μου δεν παλεύεσαι..Φεύγει νευριασμένος..

ΓΚΑΡΣΟΝΙ: Αντί να πει κι ευχαριστώ βρίζει..Ημαρτον κύριε  Ημαρτον..Βγάζει την πετσέτα από την τσέπη συνεχίζει να τραγουδά σκουπίζοντας το τραπέζι και μαζεύοντας τα ποτήρια σαν να μην συμβαίνει τίποτα..

 Πέτρος Σπυρέλης.