Κάθε βράδυ ο μπάρμπα Γιάννης έβαζε το κρασάκι του η το τσιπουράκι του ανάλογα και το έπινε μαζί με τους πελάτες του.Τσούγκριζε τα ποτήρια μ όλους και μετά δεν αργούσε να πάρει την μπουκάλα να κεράσει κατά πως πήγαινε η σειρά κι ας ήταν ο καφετζής..
Σε καρέκλα δεν κάθονταν ποτέ.μα παραφυλαγε όρθιος, πότε στην γωνία του μαγαζιού και πότε πίσω από τον μπεζαχτά, ν ακούσει το καλαμπούρι και είχε έτοιμη την απάντηση, με ένα ακόμα καλύτερο αστείο..
Και μεις στην πρώτη μας νιότη τότες.το χαμε πάρει χαμπάρι αυτό αλλά κι αυτός δεν ήθελε να το κρύψει κιόλας αυτό το χούι.
Κάναμε τις καρέκλες λίγο πιο πίσω λοιπόν να ακουγόμαστε καλύτερα,και λέγαμε τ αστεία μας λίγο πιο δυνατά,να τ ακούσει.
Ο μπάρμπα Γιάννης άλλο που δεν ήθελε,έπιανε την κουβέντα έκοβε κι έραβε ανάλογα..Και μετά έφερνε το ρακοπότηρο και την μπουκάλα μαζί και κανε ακόμα μια γύρα στα ποτά..κι έτσι μας έπιανε σχεδόν το ξημέρωμα..
Μια μέρα χάλασε η σειρά..Στο κέρασμα ο μπάρμπα Γιάννης δεν έφερε το δικό του ρακοπότηρο, μα αντί γι αυτό έβγαλε από την τσέπη του σακακιού του ένα πακέτο τσιγάρα,άναψε ένα και το κάπνιζε ρουφώντας τον καπνό μέχρι τα...νύχια με μεγάλη ευχαρίστηση..
Το ξέραμε, το χε πει άλλωστε ότι το χει κόψει το τσιγάρο εδώ και 30 χρόνια κι έτσι το ρώτημα δεν άργησε να γίνει..
- Πουντο ποτήρι σου μπάρμπα Γιάννη?
-Δεν έχει ποτήρι αποκρίθηκε αυτός..Τέρμα μου το έκοψε ο γιατρός..
-Και αυτό που κρατάς είναι καλύτερο νόμισες?
Ο μπάρμπα Γιάννης τράβηξε επιδεικτικά μια βαθιά τζούρα κι απάντησε..
-Στη ζωή μου είχα δυό αμαρτίες..Το τσιγάρο και το κρασί..Το τσιγάρο το έκοψα μικρός..Τώρα μεγάλος μου 'κοψε ο γιατρός το κρασί..
Και σας ρωτάω..Μπορεί να μείνει ο άνθρωπος χωρίς αμαρτία?
Δεν είπε κανένας μας τίποτα..
Όλοι κρατούσαμε στο ένα χέρι το ποτήρι με το κρασί και στ΄ άλλο το τσιγάρο..
Στην μνήμη του Γιάννη Σβόλη..
Πέτρος Σπυρέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου