ΣΑΚΗΣ ΜΠΟΥΣΔΟΥΝΗΣ:"ΕΤΣΙ ΦΛΕΡΤΑΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ !" Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΞΑΝΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΡΑΣΗ!

H είδηση έπεσε  μ ένα τηλεφώνημα σαν δυνατός κατακέφαλος την ώρα που κάθεσαι ξώχαστα..
-"Ο Σάκης είναι στην εντατική ξέρεις τίποτα";
Ο Σάκης ο Μπουσδούνης; Από την Χούνη; Ο dj του πρώτου reunion Του Γυμνασίου Αγίου Βλασίου? Μιλάμε για τον ίδιον;Άρχισα να παραθέτω όλα τα στοιχεία που μπορούσα να θυμηθώ εκείνη την στιγμή,για να σιγουρευτώ ότι μιλάμε για το ίδιο άτομο..Δεν μπορούσα να το πιστέψω..

-Ατύχημα πως;
-"Κάτι με το πάγκρεας αλλά δεν ξέρουμε τι..Είναι άσχημα πεθαίνει..Εσύ μπορείς να μάθεις; Μάθαμε ότι έρχεται στο "Γεννηματάς" που δουλεύεις"..Έπεσα πίσω στην πλάτη της καρέκλας λες και με πυροβόλησαν!Πως τι?Όχι ρε γαμώτο..
Την επόμενη μέρα με πήρε τηλέφωνο  ο αδελφός του Σάκη,ο Δημήτρης..
Πως..τι.. ρε Δημήτρη; Ρώτησα πάλι αμήχανα..
-"Οξεία παγκερατίτιδα βαριάς μορφής Πέτρο..Οι γιατροί λένε ότι δύσκολα να την βγάλει καθαρή...ερχόμαστε στο "Γεννηματάς" αύριο γιατί κλείνει η μονάδα του Αγίου Σάββα για απολύμανση..Τόσο γκαντεμιά!!Κάνε και συ ότι μπορείς!"
Την άλλη μέρα ανέβηκα στην εντατική του νοσοκομείου..Μπήκα τον είδα ήταν σε καταστολή..Μίλησα με τους γιατρούς..
-"Πολύ άσχημη μορφή παγκρεατίτιδας" μου είπαν, "θα ναι
τυχερός αν ζήσει!"
Τις επόμενες μέρες τα  τηλεφωνήματα έπεφταν βροχή!
-"Μάθαμε ότι Ο Σάκης έχει καρκίνο αληθεύει;"
Άλλοι ρωτούσαν έντονα φορτισμένοι,άλλοι από περιέργεια..
-Όχι οξεία παγκρεατίτιδα βαριάς μορφής..
-"Μα πως..τι... έτσι ξαφνικά";

Ποιος μπορεί να απαντήσει στο "έτσι ξαφνικά;"Μόνο ο Θεός ..Πόσο μάλλον εγώ!!
Ανέβαινα σχεδόν κάθε μέρα στην εντατική..Η κατάσταση του λέγανε οι γιατροί σταθερά κρίσιμη..
Ο φόβος σηψαιμίας μεγάλος!"Κάνουμε ότι μπορούμε" μου έλεγαν.Οι νοσηλευτές της μονάδας όλοι ήταν γνωστοί και φίλοι, μου λέγαν τα ίδια.."Εδώ που ήρθε ήρθε σε καλά χέρια μην ανησυχείς"..
Έξω από την μονάδα στην αίθουσα αναμονής,τα αδέλφια του εκεί μέρα νύχτα με πρόσωπο σκυθρωπό,αλλά και την ελπίδα ζωγραφισμένη στα μάτια τους, σταθερά εκεί στο πλευρό του Σάκη όπως και πλήθος συγγενών και φίλων του.
Όλοι, μαζί τους και εγώ καρτερικά μέρα την μέρα ανυπομονούσαμε  να ρθει η είδηση που όλοι περιμέναμε..Να ρθούν και να μας πουν τις μαγικές λέξεις: "Ξεπέρασε τον κίνδυνο πάει καλύτερα"!!

AΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΗΛΕΠΟΤΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΣΤΟ HIGH CHANEL

Μια μέρα μείωσαν την καταστολή και ο Σάκης άνοιξε τα μάτια..Μπήκα μέσα ..Μόλις τον κοίταξα είδα το βλέμμα του να λαμπυρίζει..Γεια σου Σάκη είπα μην φοβάσαι όλα θα πάνε καλά..Δεν ξέρω αν και πόσο με κατάλαβε..Βγήκα έξω σχεδόν χαρούμενος..
-Τι σου είπαν; μου είπε η Έφη η αδελφή του..Τα ίδια απαντάω , αλλά εγώ ξέρω ότι θα ζήσει..Το δα μεσα στα μάτια του φαίνονταν αποφασισμένος να ζήσει και θα τα καταφέρει..Ήμουν σίγουρος γι αυτό..Η διαίσθηση; τα χρόνια εμπειρίας με τόσους ασθενείς που πέρασαν από τα χέρια μου;
 Η επιθυμία που έγινε προσταγή μέσα μου; Δεν ξέρω ακόμα και τώρα! Ήμουν όμως απόλυτα σίγουρος!!

Στην μεγάλη του επιστροφή στα ερτζιανά .Με τους συνεργάτες του στον Ξένιος 104.3.fm

Δύο βδομάδες μετά συνέχισε την νοσηλεία του στην μονάδα του Αγίου Σάββα..Οι γιατροί μου είπαν ότι έπρεπε να επιστρέψει εκεί..Εκεί ήταν το ιστορικό του οι χειρουργοί του.Δυο επεμβάσεις καθαρισμού στο πάγκρεας είχε κάνει εκεί ήδη..Παντού σχεδόν είχε σωληνάκια!
Μακάρι να τα καταφέρει μου είπαν..Πήγα άλλες δυο φορές στον Αγιο Σάββα.Μια στην μονάδα και άλλη μια όταν έμαθα τα ευχάριστα από τον αδελφό του τον Δημήτρη..Αποσωληνώνεται μου είπε"Βγαίνει στον Θάλαμο!!Θα ζήσει!!"

Πήγα αμέσως και τον είδα.. Είδα αυτό το γνώριμο βλέμμα πιο δυνατό και πιο έντονο αυτή την φορά!
Μπαγάσα Σάκη του λέω το ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι θα τα κατάφερνες..
Είπαμε κάμποσα..Ο κίνδυνος για υποτροπή ήταν ακόμα υπαρκτός,αλλά ήμασταν όλοι σίγουροι ότι τα δύσκολα πέρασαν!!
Είχε δρόμο μπροστά του..Η εξάμηνη ακινησία τον επιβάρυνε με αγκυλώσεις σε όλο του το κορμί..Δύσκολα κουνούσε τα χέρια του και τα πόδια του,και με βοήθεια δυο ατόμων τον έβαζαν στην καρέκλα..Αλλά αυτό ήταν το λιγότερο σκέφτηκα..Σε λίγους μήνες θα ναι μαζί μας κι αυτό το πα φωναχτά:Ετοιμάσου Σάκη για το reunion του καλοκαιριού..
Οι μήνες πέρασαν και τον παρακολουθούσα μέσα από τις αναρτήσεις του στο f/b.
Πριν λίγο καιρό με παραξένεψε η είδηση ότι γινόταν έρανος για τον Σάκη από τους συναδέλφους του..Μα καλά αναρωτήθηκα δεν είναι καλά ακόμα; Του έστειλα μήνυμα.
-"Όχι μου λέει είμαι στο κέντρο αποκατάστασης των Αγίων Αναργύρων έχω δρόμο μπροστά μου πολύ ακόμα.."

Δίπλα του σε όλη την περιπέτεια της υγείας του ο αδελφικός του φίλος Γιάννη Βασιλειου..

Λίγες βδομάδες αργότερα είδα την χαρμόσυνη ανακοίνωση ότι ο Σάκης επιστρέφει στα ερτζιανά! Τον ήξερα  από τότε που όλα τα αδέλφια λειτουργούσαν με επιτυχία τον ραδιοφωνικό σταθμό radio energy , αλλά και την συμμετοχή του σε αθλητική εκπομπή στην ΤV στο high chanel!
Τον πήρα τηλέφωνο Κανονίσαμε να τα πούμε από κοντά!
Βρεθήκαμε στο σπίτι του στου Γκύζη..Χαιρετηθήκαμε Αγκαλιαστήκαμε..Καθόταν μπροστά στον υπολογιστή του.Δίπλα του τ ακουστικά και ένα ραδιοφωνικό μικρόφωνο!
"Επιστρέφω σιγά σιγά Πέτρο" μου πε..
-"Ναι από δω τα κάνω όλα..Έχω πολλά κινητικά προβλήματα ακόμα..Να δεν μπορώ να φτάσω το χέρι μου στο στόμα για να φάω..ευτυχώς που δεν καπνίζω μου είπε γελώντας..
Σηκώνομαι με βοήθεια και περπατάω με πατερίτσες,αλλά θα τα καταφέρω θα πάρει καιρό αλλά θα τα καταφέρω!"
Περίμενα να τον δω καλυτερα και του το πα..Θα σου τα πω μου είπε..Το σημαντικότερο είναι ότι είμαι πια καλά στην υγεία μου..Από εκεί και πέρα όλα τ αλλά θα τα διορθώσω .Δουλεύω πολύ στον τομέα της κινητοποίησης..
H ερώτηση ήρθε αυτόματα.Πως ρε Σάκη τι έγινε?
Ανακάθισε καλύτερα στην καρέκλα του..
-"Πώς;Σε μια στιγμή γίνανε όλα..Ναι σε μια στιγμή..όπως τ ακούς"..

Διαφήμιση από παλιά ραδιοφωνική του εκπομπή.

"Στις 30/7/2015 γύρισα στο σπίτι μου από την δουλειά..Ένοιωθα ένα ελαφρύ φούσκωμα σαν κι αυτό που νοιώθει κανείς όταν έχει φάει λίγο παραπάνω..Έπεσα για ύπνο..Ξύπνησα το απόγευμα ήπια το καφεδάκι μου και το βράδυ ανηφόρισα στην Πετρούπολη να κάνω πρόγραμμα στο club "Λήκυθος" με το οποίο συνεργάζομουν πολύ καιρό και τα παιδιά είναι φίλοι.
Όπως το συνήθιζα γιατί δεν τα πάω καλά με το αλκοόλ παρήγγειλα ένα φραπεδάκι και ένα εναμισόλιτρο νερό όπως όλα  τα βράδια που έκανα πρόγραμμα.
Φεύγοντας κατά τις 4 το πρωί με πιάνει ένας ελαφρύς πόνος κάτω χαμηλά στην κοιλιά εκεί ακριβώς που μας πιάνει η σκωληκοειδίτιδα..
Λέω χαμογελώντας..προεόρτια τουαλέτας είναι να κάνω λίγο γρήγορα να πάω στο σπίτι.
Ανεβαίνω στο μηχανάκι και κατευθύνομαι προς το σπίτι..Οι δρόμοι ήταν  άδειοι, υπολόγισα ότι το πολύ σε είκοσι λεπτά θα είχα φτάσει..
Λίγο πιο μετά ο ένας πόνος έγιναν δύο οι δυο τρεις και πάει λέγοντας..Είπα αυτό δεν είναι φυσιολογικό πια..Ανεβαίνοντας την λεωφόρο Αλεξάνδρας ο πόνος πια ήταν πολύ δυνατός..Σταμάτησα στην άκρη και πήρα τηλέφωνο το 166..
Έδωσα την διεύθυνση του σπιτιού μου αφού υπολόγισα ότι σε 3-4 λεπτά θα μουν εκεί..
Δεν ξέρω πως έφτασα..Κάτω από την είσοδο της πολυκατοικίας μου, πέταξα στην κυριολεξία το μηχανάκι σε μιαν άκρη και έπεσα κάτω φωνάζοντας από τον πόνο..
Δεν μπορώ να σου τον περιγράψω,δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει χειρότερος πόνος σε άνθρωπο..
Άνοιγαν φώτα από τις γύρω πολυκατοικίες ενώ αισθανόμουν ανθρώπους γύρω μου που προσπαθούσαν να με βοηθήσουν..Δεν θυμάμαι καν πως με βάλανε στο ασθενοφόρο, είχα χάσει τις αισθήσεις μου...
Ξύπνησα στα επείγοντα του Σωτηρία από ότι μου είπαν μετά..Πονούσα τρελλά και ένοιωθα να μην μου φτάνει ο αέρας γύρω μου..
Λέω στον αδελφό μου που ήταν δίπλα μου που είμαι..Στο Σωτηρία μου απαντάει..Ένοιωθα ότι πέθαινα..ότι έσβηνα σιγά σιγά..

Στο κέντρο αποκατάστασης..Το προσωπικό του κέντρου στάθηκε με αγάπη  δίπλα του..

Πες μου που είναι το παράθυρο είπα του Δημήτρη,δεν αντέχω άλλο να πονάω πεθαίνω..Αν είχα δύναμη θα σηκωνόμουν και θα φούνταρα...
Αλήθεια το λέω αυτό ακόμα και τώρα..
Άκουσα τους γιατρούς και τις νοσοκόμες να φωνάζουν ότι πρέπει να με διασωληνώσουν..Έκλεισα τα μάτια μου,ένοιωθα ότι έσβηνα..
Είδα σαν ταινία μπροστά μου να περνάει όλη μου η ζωή,είδα την μάνα μου τον πάτερα μου τ' αδέλφια μου τα ξαδέλφια μου τους συγγενείς μου..
-Ναι μην με κοιτάς παράξενα έτσι ήταν ακριβώς, όπως το περιγράφουν στις ταινίες..Από ότι μου είπαν,αμέσως μετά τα επείγοντα με διακομίσανε στην εντατική του Αγίου Σάββα..Στις 17/8/2015 διακομίζομαι στο "Γεννηματά"και με ξαναγυρνάνε στις 7 /9 2015 στον 'Αγιο Σάββα..
Στον Αγιο Σάββα ανοίγω για πρώτη φορά τα μάτια μου..Είχα την εντύπωση ότι κοιμόμουν και ξύπνησα σπίτι μου..Το πρώτο πράγμα που βλέπω είναι το ταβάνι..
Ένα ταβάνι αλλιώτικο από αυτό του σπιτιού μου..Γυρνάω το κεφάλι μου δεξιά να δω που είμαι και μετά αριστερά..
Πανικοβάλλομαι..διαπιστώνω ότι το μόνο που μπορούσα να γυρίσω ήταν μόνο τα μάτια μου..Πάω να φωνάξω αλλά δεν μπορώ..
Ανοιγόκλεινα τα χείλη μου αλλά ήχος δεν έβγαινε..Και πώς να μπορώ αφού είχα τραχειοστομία και αναπνευστήρα..Τρομοκρατούμαι..
Παρατηρώ δίπλα μου ορούς και μηχανήματα..Καταλαβαίνω ότι είμαι σε νοσοκομείο..Προσπαθώ να κουνήσω χέρια και πόδια..Δεν κουνιέται τίποτα όσο κι αν προσπαθώ..Ξεσπάω σε αναφιλητά..
Δεν ξέρω που βρίσκομαι που είμαι,δεν ξέρω αν ζω η αν πεθαίνω δεν ξέρω πόσο είμαι σ αυτό το μέρος..Δεν μπορεί να καταλάβει κανείς πως ένοιωσα!!Ύστερα από λίγο έρχεται ένας νοσηλευτής..
-"Α Θανάση ξύπνησες μου λέει!!Είσαι στο νοσοκομείο έχεις ένα πρόβλημα με την υγεία σου αρκετά σοβαρό μα τώρα είσαι καλά"..

Με τον Κριστόφ Βαζέχα καλεσμένο στην αθλητική εκπομπή στο high chanel

-Σε λίγο καιρό θα βγεις μην ανησυχείς..Κάπως ησύχασα..
Μου είπε ότι "στην ώρα του επισκεπτηρίου θα ρθούν και οι δικοί σου άνθρωποι..Κάθε μέρα εδώ είναι δίπλα σου μην ανησυχείς όλα θα πάνε καλά"...
Όταν ήρθε η αδελφή μου η Έφη  μετά την ρώτησα που βρίσκομαι..Στον Άγιο Σάββα μου είπε..
Είπα μέσα μου αυτό ήταν έχω καρκίνο.Τι γυρεύω σ αυτό το νοσοκομείο;
Καλύτερα να μην ξύπναγα ποτέ..
Μέχρι πριν 2-3 μήνες μετά, νόμιζα αλήθεια ότι είχα καρκίνο, νόμιζα ότι μου το έκρυβαν !!
Η αργή και σταθερή βελτίωση που είχα  όμως έδιωξε και τις τελευταίες σκέψεις και έδωσα εμπιστοσύνη στα λόγια των γιατρών και των συγγενών μου..
Στις 12/10/15 βγήκα στο θάλαμο..Δεν χρειαζόμουν πια υποστήριξη από τα μηχανήματα..Ήμουν βέβαια παντού με σωληνάκια αφού έκανα  3 επεμβάσεις να μου καθαρίσουν το πάγκρεας!
Και ξέρεις ποιο είναι το σπουδαίο?

Κάνοντας πρόγραμμα στο club Λύκηθος

Δεν είχα καμία αιτιολογία!Λίγες μέρες πριν το πάθω αυτό είχα κάνει υπέρηχο άνω κοιλίας και ήταν πεντακάθαρο!!Δεν είχα πέτρα στην χολή που είναι ο κύριος αιτιολογικός παράγοντας ούτε τίποτα..Δεν πίνω δεν καπνίζω και φυσικά δεν έχω πάρει ποτέ ουσίες!!
Ο γιατρός μου είπε το "το άγχος που είχες ξέσπασε εκεί.Αν δεν πάθαινες αυτό θα πάθαινες εγκεφαλικό η καρδιά"!
Στην εντατική αλλά και στο θάλαμο μετά με έβλεπα να λιώνω..
Έχασα 50 κιλά!Δεν μπορούσα να δω τα χέρια μου ούτε τα πόδια μου όσο και να τεντωνόμουν, πάρα μόνο λίγο τις άκρες τους.
Παρακαλούσα την αδελφή μου να μου φέρει έναν καθρέφτη..Η αδελφή μου κάθε μέρα έβρισκε και μια δικαιολογία..
Μια έκλειναν τα μαγαζιά, μια το ξεχνούσε να τον αγοράσει, μια ότι τάχα τον είχε πάρει και τον είχε ξεχάσει στο σπίτι..

Με τον Ματθαίο Γιαννούλη.

Μου τον έφερε πολύ καιρό μετά όταν πήρα τα πάνω μου..Αν μου τον έφερνε στις πρώτες μέρες δεν ξέρω και γω πως θα αντιδρούσα..
Το σίγουρο είναι ότι θα πάθαινα κατάθλιψη ,μελαγχολία..Θα άρχιζα να πιστεύω ότι πραγματικά είχα καρκίνο και θα παραιτούμουν από τα πάντα..
Εκεί κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να λέει ο γιατρός την αλήθεια στον ασθενή,να του λέει τι ακριβώς έχει,να μαζέψει όλες τις δυνάμεις του να το πολεμήσει..
Εγώ δεν είχα καρκίνο μα 3 μήνες μ' έτρωγε αυτή η έγνοια...
Τέλος καλό όλα καλά όμως,,Στις 7/3/2016 παίρνω εξιτήριο από τον Αγιο Σάββα με προορισμό το σπίτι μου!!Ναι όπως το ακούς..
Ναι,και βέβαια χρειαζόμουν κινησιοθεραπείες,εργοθαραπείες φυσικοθεραπείες  σε ένα οργανωμένο κέντρο αποκατάστασης!Είχα πάθει μια σοβαρή επιπλοκή..Πολυνευροπάθεια μονάδας λέγεται!!
Δεν μπορούσα να κουνήσω τίποτα όταν βγήκα!Από την κοινωνική υπηρεσία μου είπαν βγαίνοντας ότι η αναμονή στο κέντρο αποκατάστασης των Αγίων Αναργύρων ήταν τέσσερις μήνες..Είχαν όμως ήδη κλειδώσει όλες οι αρθρώσεις μου!

Επί το έργον μετά από 2 χρόνια στον Ξένιος 104.3 Fm

Τέσσερις μήνες για μένα θα σήμαινε ότι ίσως την επόμενη ζωή μου να την πέρναγα κλινήρης,καρφωμένος σ ένα κρεββάτι!
Βάλαμε Θεούς και δαίμονες,μέχρι και πολιτικό μέσον!
'Όντως την επόμενη μέρα βρέθηκε τρόπος να με πάνε στους Αγίους Αναργύρους.
Πολύς ο κόσμος εκεί λίγα έως ανύπαρκτα τα μηχανήματα και το προσωπικό!
Μην απορείς, όχι δεν υπήρχαν μηχανήματα!όλοι έτσι νομίζουν, και μαζί με αυτούς έτσι νόμιζα  και γω!
Λέω θα πάω εκεί σ ένα εξειδικευμένο νοσοκομείο και σε κάνα εξάμηνο θα πετάω!!Όμως τα μόνα μηχανήματα που υπήρχαν εκεί είναι κάποια όργανα γυμναστικής που δώρισε ο πρώην πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου από το γυμναστήριο της Βουλής και τα οποία δεν έκαναν για μένα, αλλά  και για πολλούς από μας που ήμασταν εκεί,αφού απευθύνονταν σε υγιείς, άντε και για  πιο ελαφριές μορφές ασθένειας,,

Οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται!Με τον ηθοποιό Γιάννη Καπετάνιο στο κέντρο αποκατάστασης Αγίων Αναργύρων!

Η πισίνα ναι μου έκανε καλό..αλλά κι αυτή λόγω έλλειψης προσωπικού λειτουργούσε λίγο..
Το προσωπικό έκανε ότι μπορούσε αλλά δεν αρκούσε. Το απόγευμα πλήρωνα ιδιώτη φυσικοθεραπευτή για να κάνω ασκήσεις,αφού δεν υπήρχε απογευματινή βάρδια!!
Ξέρεις τι ρε Πέτρο;Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει αν δεν το ζήσει πόσο στοιχίζει μια περιπέτεια υγείας,Δεν θα σου πω μόνο για λεφτά..
-Εντάξει αφού επιμένεις  δεν θα σου πω ποσό και δεν είναι της στιγμής να σου το πω, θα σου πω όμως  που πήγαν!Σίγουρα πολλά από αυτά τα έδωσα σε ιδιώτες φυσικοθεραπευτές,αλλά κι αλλού και συ με καταλαβαίνεις καλυτερα!!
Το σημαντικότερο είναι ότι δικοί μου άνθρωποι ήταν πάντα μαζί μου!
"Έκλεισαν" τα σπίτια τους για μένα..Έχασαν μεροκάματα, ώρες ατελείωτες από την δικιά τους οικογένεια..Να η αδελφή μου είναι κάθε μέρα εδώ δίπλα μου όπως και όλα τ αδέλφια μου!
Δίπλα μου είχα πέρα από τους συγγενείς και πολύ καλούς φίλους..
Τους φίλους από το ραδιόφωνο, τους συναδέλφους της ΕΘΕΛ οι οποίοι μάζεψαν ένα σημαντικό ποσό για μένα όταν τέλειωσαν και οι τελευταίες οικονομίες που είχαμε.Τους ευχαριστώ πολύ!!Μα δεν μπορώ να ξεχάσω την αμέριστη συμπαράσταση του Γιάννη Βασιλείου (του γνωστού τραγουδιστή).Στάθηκε παραπάνω  από αδελφός για μένα.
Ευχαριστώ όλους τους γιατρούς και τους νοσηλευτές του "Αγίου Σάββα" του "Γεώργιος Γεννηματάς",και των "Αγίων Αναργύρων" που με έσωσαν στην κυριολεξία.Μερικοί στάθηκαν διπλά μου σαν αδέλφια μου και δεν θα τους ξεχάσω ποτέ!

Το καλύτερο παιδί ο Γιάννης Πλούταρχος δίπλα του στα δύσκολα.Μια φίλια που κρατάει πολλά χρόνια!

Σε όλη την διάρκεια της νοσηλείας μου έλαβα αμέτρητα μηνύματα συμπαράστασης από φίλους χωριανούς συναδέλφους!Μου έδωσαν απίστευτη δύναμη και τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!
Ευχαριστώ τους φίλους από το ραδιόφωνο του Ξένιου στα Λιόσια που με προσκάλεσαν πριν λίγες μέρες  να κάνω εκπομπή!!Ένοιωσα ξανά δυνατός και ενεργός..Ηταν το καλύτερο δώρο για μένα..
Να κι από δω μέσω υπολογιστή μπορώ να κάνω πολλά πράγματα!!
Ναι είχα την δικιά μου πορεία στο ραδιόφωνο..Θα σου πω:
Ασχολούμαι με το ραδιόφωνο από το 1990 μέχρι και σήμερα… radio eirhnh,ράδιο άλφα,Ελλάδα fm,radio ena ήταν τα ραδιόφωνα που συνεργάστηκα στην Αθήνα {και αρκετά στην επαρχία στέλνοντας εκπομπές}κάνοντας μουσικές εκπομπές και συνεντεύξεις καλλιτεχνών!!!!
Όλα αυτά μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2003 που άρχισα να ασχολούμαι {με τον Μάκη και τον Δημήτρη τα αδέρφια μου }με το rαdio energy 94.2 στα πάτρια εδάφη στο Αγρίνιο μέχρι και σήμερα….πάλι με μουσικές εκπομπές και συνεντεύξεις καλλιτεχνών.
Παράλληλα από αρχές Μαρτίου μαζί με τον φίλο μου δημοσιογράφο κ. Λάζαρο Γκόλια με καταγωγή από Χρυσοβίτσα Αστακού κάνουμε το αθλητικό μαγκαζίνο στο ραδιοφωνικό σταθμό ξένιος 94.3 στην Αθήνα κάθε δευτέρα και παρασκευή 16.00 με 18.00!!!

Τηλεοπτικά από το 1997 μέχρι το 2001 μαζί με τον συνεργάτη μου Θανάση Πουλόπουλο κάναμε την χιουμοριστική εκπομπή «ντιρινταχτα» στο τηλεοπτικό κανάλι high tv στην Αθήνα .από το 1997 μέχρι και το 2015 κατά περιόδους έκανα και εκπομπές με συνεντεύξεις-παρουσιάσεις καλλιτεχνών στο ίδιο κανάλι…

Με τον φίλο και συνεργάτη του Λάζαρο Γκόλια!

Από το 2007 μέχρι και την ημέρα που αρρώστησα 30-7-15 παρουσίαζα μαζί με τον φίλο-συνεργάτη   κ. Λάζαρο Γκόλια αθλητική εκπομπή στο τηλεοπτικοί κανάλι high tv στην Αθήνα!!!

Μικρό παιδί στο χωριό του Χούνη Αγρινίου!

Τι με ρωτάς;φυσικά και θα συνεχίσω σε λίγο καιρό που θα είμαι καλύτερα στην υγεία μου….

Έχω πολύ δουλειά ακόμα αλλά υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι θα δουλέψω και θα τα καταφέρω να γυρίσω πίσω όπως ήμουν!

Ευχαριστώ πολύ ξανά  όλο τον κόσμο που στάθηκε δίπλα μου μα κυρίως τους δικούς μου ανθρώπους, τα αδέλφια μου που ήμασταν μια γροθιά όλοι μαζί σ αυτή την περιπέτεια,πιο πολύ την αδελφή μου την Έφη που ήταν μαζί μου από το πρώτο λεπτό μέχρι και σήμερα χωρίς καμιά διακοπή..Τα παράτησε όλα και στάθηκε δεύτερη μάνα για μένα! Είναι Ήρωες δεν μπορώ να πω κάτι άλλο!
 Ένα μεγάλο ευχαριστώ όμως θέλω να δώσω και στους Γιάννη Πλούταρχο, Δημήτρη Γιωτη,Γιάννη Καπετάνιο,Τεο Τζημα από το συγκρότημα kings, Αλέκο Ζαζοπουλο, Χάρη Ακριτιδη ,Γιάννης Βασιλειου Ματθαίο Γιαννούλη Χρήστος Παπαδόπουλο από τα παιδιά της Πάτρας Ευδοκία ,Πέτρος Ίμβριος και πολλούς άλλους, αλλά και τον παραγωγό Ανδρέα Γιατράκο

-Το καλοκαίρι?Αυτό δεν το υπόσχομαι Πέτρο αλλά για το επόμενο στο λέω από τώρα να μαστέ καλά, θα κάνουμε το καλύτερο Ριγιουνιον στο Γυμνάσιο του Αγίου Βλασίου..Θα το δεις!!

ΣΠΥΡΕΛΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

…