ΓΑΪΔΟΥΡΑΓΚΑΘΟ . ΕΝΑ ΒΟΤΑΝΟ ΘΗΣΑΥΡΟΣ

Αυτό το χοντροκομμένο, άγριο, άχρηστο, ακανθώδες φυτό που το συναντάμε σε κάθε τετραγωνικό μέτρο στην περιοχή μας (πολλοί όχι μόνο το συναντάμε αλλά επιδιδόμαστε σε έναν αγώνα για το πως να το εξαφανίσουμε και να το καταπατήσουμε όταν το βλέπουμε να φυτρώνει ανάμεσα στα λαχανικά μας) ήρθε ο καιρός να το καλλιεργήσουμε...όχι μόνο στον κήπο μας αλλά στη νοοτροπία μας!

Πρόκειται για ένα βότανο θησαυρό που όλοι πρέπει να γνωρίζουμε τις ευεργετικές του ιδιότητες εξοικονομώντας ένα φάρμακο δωρεάν στο ντουλαπάκι μας , και ιδιαίτερα γι αυτούς που πίνουν ένα ποτηράκι (αλκοόλ) παραπάνω...

Το γαϊδουράγκαθο ή αλλιώς άγρια αγκινάρα, είναι ένα συνηθισμένο φυτό πού ευδοκιμεί σε όλον τον κόσμο και είναι αυτόχθων στην περιοχή της Μεσογείου.

Ζει μέχρι δύο χρόνια, είναι ακανθώδες και έχει πράσινα σκληρά φύλλα με λευκά σημάδια σαν φλέβες.

Φτάνει μέχρι και τα 2 μέτρα σε ύψος και έχει μωβ ανθούς. Είναι αυτοφυές και φυτρώνει σε χερσότοπους και σε καλά στραγκιζόμενα εδάφη. Πολλαπλασιάζεται μόνο του από τους σπόρους του, δεν θέλει καθόλου νερό, αντέχει μέχρι -15 βαθμούς κελσίου και προτιμά τα ηλιόλουστα μέρη.

Στην βοτανοθεραπευτική, χρησιμοποιούνται οι σπόροι του, που συλλέγονται τέλη καλοκαιριού όταν ξεραθούν τελείως.

Οι σπόροι του γαϊδουράγκαθου είναι πλούσιοι σε διάφορες ουσίες όπως η τυραμίνη, η σιλυμαρίνη, ιστανίνη, κινικίνη, φλαβονικά γλυκοσίδια, άλατα νιτρικού οξέος, νιτρικό κάλιο και αιθέρια έλαια!

Το γαϊδουράγκαθο, χρησιμοποιείται για την προστασία του ήπατος από λοιμώξεις, χημειοθεραπείες αλλά βοηθάει το ήπαρ να αποβάλλει το αλκοόλ.

Επίσης είναι κατάλληλο για να ενισχύσει την αναπαραγωγή κυττάρων του ήπατος. Συνιστάται η κατανάλωση του σε ασθενείς που πάσχουν από κύρωση του ήπατος, ηπατίτιδα και ίκτερο.

Είναι φυσικό αντίδοτο σε δηλητηριάσεις από μύκητες του γένους Amanita, καθώς και από άλλες τοξίνες του περιβάλλοντος.

Επιστήμονες κατέληξαν πως είναι τονωτικό του εγκεφάλου και βοηθάει στην ενίσχυση της μνήμης.

Η θαυματουργή δράση του όμως δεν σταματάει εδώ!

Γιατρεύει πλευρίτιδες και ψωρίαση! Το καλύτερο όμως είναι ότι έχει αντικαρκινική δράση, είναι νευροπροστατευτικό, αλλά και καρδιοπροστατευτικό γιατί μειώνει τις τιμές της χοληστερίνης στο αίμα.
Η ρίζα και τα φύλλα τρώγονται μαγειρεμένα αφού όμως πρώτα κόψουμε με ένα ψαλιδάκι τα αγκάθια (αρκετά χρονοβόρα διαδικασία, καλύτερα φάτε κανένα σουβλάκι, μπαμ μπαμ :p ).

Τα φύλλα είναι αρκετά παχιά και έχουν ήπια γεύση όταν είναι ακόμα μικρά και "τρυφερά". Όταν μαγειρευτούν, έχουν γεύση περίπου όπως αυτήν που έχει το σπανάκι.

Τα κεφάλια τρώγονται όταν είναι νέα, πριν δηλαδή ανθίσουν. Ακριβώς όπως οι αγκινάρες. Ο μίσχος τρώγεται ωμός, αλλά θέλει καθάρισμα η φλούδα του.

Έχει γεύση σαν αγγουράκι και είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες. Επίσης οι ψημένοι σπόροι του, εάν αλεστούν, χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατο καφέ!

Το γαϊδουράγκαθο δεν παρουσιάζει κάποια τοξικότητα όσον αφορά την κατανάλωση του. Βέβαια θα πρέπει να καταναλώνετε τα βότανα υπό την επίβλεψη κάποιου βοτανολόγου και ποτέ κατά βούληση!

Γαιδουράγκαθο μετά τις χημειοθεραπείες!

Τι θα έπρεπε να πηγαίνουμε ως δώρο στους καρκινοπαθείς μετά από χημειοθεραπείες; Σίγουρα όχι χυμό που επιβαρύνει τους καρκινικούς δείκτες σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες! Αλλά γαιδουράγκαθο! Αφού ο ασθενής ανανήψει, ένα αφέψημα γαιδουράγκαθου του αποβάλει τις τοξίνες και την ακτινοβολία και καθαρίζει τον οργανισμό του δίνοντας του δύναμη. Ρωτήστε το γιατρό σας!

Καθαρό συκώτι!

Θεωρείτε το καλύτερο βότανο αν θέλετε να προστατέψετε το συκώτι σας από κίρρωση και ηπατίτιδα. Ειδικά αν λαμβάνετε φάρμακα για διάφορες παθήσεις, των οποίων η διεργασία περνάει από το συκώτι και το κουράζουν, το γαιδουράγκαθο θα το βοηθήσει να ανταπεξέλθει ομαλά.

Θεωρείτε επίσης ιδανικό αν πάσχετε από το σύνδρομο Χ. Ως γνωστόν για όσους από εσάς πάσχετε από  το συγκεκριμένο σύνδρομο , συμπαρασύρει μαζί του πολλά  συμπτώματα. Υψηλή χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, πίεση, ζάχαρο και αυξημένο βάρος.  Το γαιδουράγκαθο η αλλιώς ο σίλυβος, προστατεύει, αντιμετωπίζει και δυναμώνει.

Αν ο οργανισμός μας, λόγω κάποιας ίωσης ή άλλης ασθένειας, έχει υπερφορτιστεί με αντιβιώσεις και θέλετε να τον απαλλάξετε απο τις τοξίνες του, πάλι το γαιδουράγκαθο είναι η λύση. Προστατεύει το συκώτι από την επιβάρυνση που δέχεται από τα φάρμακα.

Το γαιδουράγκαθο είναι ένα πολύ καλό μυστικό υγείας που είναι καιρός να πάψει πια να είναι μυστικό αλλά απλή και βέβαιη γνώση που μπορεί να σώζει και να προλαμβάνει.

 Ζωή Κυροπούλου

Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι χρήσης ΕΓΧΥΜΑ: Μόλις αρχίσει το νερό να βράζει, το κατεβάζουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε μέσα το βότανο. Το αφήνουμε για 10-20 λεπτά, το σουρώνουμε και το χρησιμοποιούμε. Οι συνηθισμένες αναλογίες για το έγχυμα είναι από 1-3 κουταλάκια του γλυκού για κάθε φλιτζάνι νερό.
ΑΦΕΨΗΜΑ: Παίρνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού και το βράζουμε με νερό. (Συνήθως βράζονται τα σκληρά τμήματα του φυτού: ρίζες, φλούδες, κοτσάνια, σπόροι). Αν είναι ψιλοκομμένα χρειάζονται βράσιμο μόνο για 5 λεπτά, άλλων 5-15 λεπτά. Τρεις κουταλιές σε δύο φλιτζάνια νερού και να καταναλωθούν σε 12 ώρες.
ΑΛΟΙΦΗ: Η αλοιφή γίνεται με πρώτη ύλη το έγχυμα, το αφέψημα, το χυμό ή τη σκόνη του βοτάνου, που τα δουλεύουμε με κερί ή βούτυρο ή και με αλεύρι, μέχρι να γίνουν ένα σώμα και τα διατηρούμε μέσα σε βαζάκι.
ΒΑΜΜΑ: Για να φτιάξουμε το βάμμα παίρνουμε το βότανο και το βάζουμε σε ένα μπουκάλι με οινόπνευμα. Οι αναλογίες γενικά είναι 5 μέρη λευκού οινοπνεύματος 70 βαθμών, για κάθε μέρος φυτού, (που θα έχει αλεστεί σε μίξερ ή θα το έχουμε κοπανίσει σε γουδί). Τα αφήνουμε για 5-15 ημέρες αναταράζοντας κάθε τόσο το δοχείο. Μετά φιλτράρουμε το βάμμα με ένα διηθητικό χαρτί (ή και με φίλτρο καφετιέρας), σε ένα άλλο δοχείο που μπορεί να διατηρηθεί για αρκετό καιρό. Το βάμμα το χρησιμοποιούμε μόνο για εξωτερική χρήση.
ΛΟΣΙΟΝ: Γίνεται όπως το έγχυμα, ή το αφέψημα και χρησιμοποιείται εξωτερικά στο μέρος που χρειάζεται θεραπεία, με απαλές κινήσεις μασάζ, για να την απορροφήσει το δέρμα. Λοσιόν μπορούμε να βάζουμε για δερματοπάθειες και για το τριχωτό μέρος του κεφαλιού.

Οι καλύτερες ώρες για να πιείτε το αφέψημά σας Το πρωί νηστικοί: τα αποτοξινωτικά, τα καθαρτικά, τα διουρητικά, τα επουλωτικά του στομάχου και του εντέρου και τα αντιπαρασιτικά του εντέρου.
Ώρες 10:00 ή 16:00 - δύο ώρες πριν από τα γεύματα. Τα προστατευτικά του ήπατος, τα αντιρρευματικά, τα αντισηπτικά, τα αντιβηχικά, τα καρδιοτονωτικά, τα βοηθητικά στις αγωγές της περιόδου.
20 λεπτά πριν από γεύματα: Τα τονωτικά, τα αντιόξινα, όσα βοηθούν στις περιπτώσεις έλλειψης μεταλλικών αλάτων.
Μετά τα γεύματα: Τα χωνευτικά, τα καταπραϋντικά, τα αντιόξινα, τα αντιζυμωτικά και τα βοηθητικά για την αποβολή των εντερικών αερίων.
Πριν κοιμηθείτε: τα καταπραϋντικά, τα καθαρτικά, τα καρδιοτονωτικά, τα ροφήματα που βελτιώνουν τη κυκλοφορία του αίματος.