ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ..ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ:"Μια αμαρτία πρέπει να χει ο άνθρωπος"..

Τα βράδια  ο μπάρμπα Γιάννης έβαζε το κρασάκι του η το τσιπουράκι του ανάλογα με τα κέφια του και το έπινε μαζί με τους πελάτες του.Τσούγκριζε τα ποτήρια μ όλους και μετά δεν αργούσε να πάρει την μπουκάλα να κεράσει τον καθέναν κατά πως πήγαινε η σειρά στο κέρασμα κι ας ήταν ο καφετζής..

Σε καρέκλα δεν τον θυμάμαι να κάθονταν   ποτέ. Στεκόταν  όρθιος, πότε στο γωνιακό τραπέζι του μαγαζιού και πότε πίσω από τον μπεζαχτά,πάντα διαβάζοντας κάτι με μεγάλη προσήλωση, μα παραφύλαγε όμως  να  ακούσει το πιο πετυχημένο  καλαμπούρι της παρέας και πεταγόταν από την μεριά του αμέσως,έχοντας έτοιμη την απάντηση,με ένα ακόμα καλύτερο αστείο.

Εμείς στην πρώτη μας νιότη  τότες,το 'χαμε πάρει χαμπάρι αυτό

 -κι αυτός, δεν ήθελε να κρύψει κιόλας αυτό το χούι- και σέρναμε τις  τις καρέκλες λίγο πιο πίσω, λέγοντας  τ' αστεία μας  πιο δυνατά, για να μας  ακούει καλύτερα.

Ο μπάρμπα Γιάννης άλλο που δεν ήθελε,έπιανε την κουβέντα έκοβε κι έραβε ανάλογα..Και μετά έφερνε το ρακοπότηρο και την μπουκάλα μαζί και κανε ακόμα μια γύρα στα ποτά..

Κάπως έτσι μας έπιανε σχεδόν το ξημέρωμα..
Μια μέρα χάλασε η σειρά..

Στο κέρασμα ο μπάρμπα Γιάννης, δεν έφερε το δικό του ρακοπότηρο Αφού γέμισε τα δικά μας,έβγαλε από την τσέπη του σακακιού του ένα πακέτο τσιγάρα,άναψε ένα και το κάπνιζε ρουφώντας τον καπνό μέχρι τα...νύχια με μεγάλη ευχαρίστηση..
Το ξέραμε, το χε πει άλλωστε ότι το χει κόψει το τσιγάρο εδώ και 30 χρόνια κι έτσι το ρώτημα δεν άργησε να γίνει..
- Πουν' το ποτήρι σου μπάρμπα Γιάννη? 
-Δεν έχει ποτήρι αποκρίθηκε αυτός..Τέρμα μου το έκοψε ο γιατρός..
-Και αυτό που κρατάς είναι καλύτερο νόμισες;
Ο μπάρμπα Γιάννης τράβηξε επιδεικτικά μια βαθιά τζούρα κι απάντησε..
-Στη ζωή μου είχα δυό αμαρτίες..Το τσιγάρο και το κρασί..Το τσιγάρο το έκοψα μικρός..Τώρα μεγάλος μου 'κοψε ο γιατρός το κρασί..

Και σας ρωτάω..Μπορεί να μείνει ο άνθρωπος χωρίς αμαρτία;
Δεν είπε κανένας μας τίποτα..
Όλοι κρατούσαμε στο ένα χέρι το ποτήρι με το κρασί και στ΄ άλλο το τσιγάρο..


Στην μνήμη του μπάρμπα Γιάννη Σβόλη..


Πέτρος Σπυρέλης