Αγία Παρασκευή Αγίου Βλασίου..Ένας τόπος πανέμορφος,βουτηγμένος μέσα στην πλούσια βλάστηση και τους γαλαζοπράσινους μικρούς του καταρράκτες ,δίπλα στα ορμητικούς παραπόταμους του Αχελώου,κι όμως ξεχασμένος από τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας.
Ίσως να μην είναι η γη της επαγγελίας αλλά έχει να δώσει πολλά στην περιοχή μας.Πάνω από 2.000 ρίζες ελιές ,άφθονο μέλι,από τα μυρωδικά παραποτάμια άνθη της περιοχής,αιγοπρόβατα,και κάθε λογιών βιολογικά ζαρζαβατικά..
Αυτός ο ο ευλογημένος τόπος όμως φαίνεται να είναι ο πιο αδικημένος οικισμός της κοινότητας του Αγίου Βλασίου κι αυτό γιατί ο δρόμος δεν κατόρθωσε ακόμα να φτάσει στο κέντρο του Χωριού.
Δυο χιλιόμετρα χωματόδρομου περιμένουν ακόμα καρτερικά να ασφαλτοστρωθούν,ενώ ο ήδη ασφαλτοστρωμένος χρειάζεται πολλές επιδιορθώσεις.
Αυτός ο ο ευλογημένος τόπος όμως φαίνεται να είναι ο πιο αδικημένος οικισμός της κοινότητας του Αγίου Βλασίου κι αυτό γιατί ο δρόμος δεν κατόρθωσε ακόμα να φτάσει στο κέντρο του Χωριού.
Δυο χιλιόμετρα χωματόδρομου περιμένουν ακόμα καρτερικά να ασφαλτοστρωθούν,ενώ ο ήδη ασφαλτοστρωμένος χρειάζεται πολλές επιδιορθώσεις.
Ας δούμε τι προσπάθειες γίνανε μέχρι σήμερα:
Επί "Καποδιστριακών" Δήμων έγιναν τα εξής:
Τα πρώτα 900 μέτρα έγιναν επί δημαρχίας Σκιαδά περίπου στο τέλος της θητείας του.
Τα επόμενα 3 έγιναν επί δημαρχίας Γκέκα και το επόμενο 1,5 επί δημαρχίας Παπαθανασίου τα οποία είχαν προγραμματιστεί από τον πρωην δήμαρχο Γεώργιο Γκέκα.
Επί "Καποδιστριακών" Δήμων έγιναν τα εξής:
Τα πρώτα 900 μέτρα έγιναν επί δημαρχίας Σκιαδά περίπου στο τέλος της θητείας του.
Τα επόμενα 3 έγιναν επί δημαρχίας Γκέκα και το επόμενο 1,5 επί δημαρχίας Παπαθανασίου τα οποία είχαν προγραμματιστεί από τον πρωην δήμαρχο Γεώργιο Γκέκα.
Σύνολο περίπου 4,5 χιλιόμετρα και απομένουν μέχρι το τέλος του Χωριού περίπου 2 Χιλ.
Στα επόμενα ¨Καλλικρατικά" χρόνια απο τον Δήμο Αγρινίου δεν έγινε κανένα έργο στο χωριό εκτός από μερικά μπαλώματα με τσάπες.
Λίγα λόγια για τον οικισμό της Αγίας Παρασκευής:
ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Η Αγία Παρασκευή είναι ένας από τους πέντε οικισμούς (Άνω Άγις Βλάσιος-Κάτω Άγιος Βλάσιος-Καραμαναίικα- Αγία Παρασκευή - Σκαλτίνα ) που αποτελούν την Τοπική Κοινότητα Αγίου Βλασίου.
Απέχει από το Αγρίνιο 46 χιλιόμετρα και 7 από τα Καραμαναίικα και την εθνική οδό Αγρινίου Καρπενησίου και έχει υψόμετρο 250 μέτρα .
Οι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία – κτηνοτροφία και μελισσοκομία
Παλαιότερα καλλιεργούνταν σημαντικές εκτάσεις με καπνό
Τα χρόνια της άνθησης δηλαδή τις δεκαετίες ’60 και ’70 οι μόνιμοι κάτοικοι ανέρχονταν περίπου στου 170 και στο δημοτικό σχολείο, το οποίο βέβαια εξυπηρετούσε και τους μαθητές του όμορου οικισμού Παλαιοχωρίων της κοινότητας Χούνης είχε για μερικά χρόνια μέχρι και 57 μαθητές, μάλιστα για μερικά χρόνια έγινε διτάξιο.
Σήμερα οι μόνιμοι κάτοικοι είναι περί τους 20 και αυξάνονται το καλοκαίρι αλλά και την άνοιξη για την καλλιέργεια κυρίως της ελιάς και το φθινόπωρο για την συλλογή του ελαιοκάρπου.
Στο χωριό λειτουργούσαν δυο καφέ παντοπωλεία ( σήμερα το ένα) και ένα παραδοσιακό ελαιοτριβείο, το οποίο μετά τον ερχομό των σύγχρονων φυγοκεντρικών δεν κατάφερε να εκσυγχρονιστεί και σταμάτησε την λειτουργία του. Οι κάτοικοι πλέον εξυπηρετούνται από τα ελαιοτριβεία σε Αμπέλια , Βαϊνάρι και Ποταμούλα.
ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ
Τα αξιοθέατα του χωριού είναι οι καταρράκτες.Οι Τρεις είναι διαδοχικοί στο κάτω μέρος του Χωριού. Το πευκοδάσος στην Νοτιοδυτική πλευρά του ,η Μοιρόραχη με παρθένο βελανιδόδασος που παλιότερα τόπος ξεκαλοκαιριάσματος και φυσικά ο Αχελώος από το φράγμα Κρεμαστών μέχρι τον Προύλπο .
Το Χουνιόρεμμα σχηματίζει ένα πολύ όμορφο φαράγγι μέχρις την εκβολή του στον Αχελώο στην Βόρεια πλευρά του οικισμού.
Όλα αυτά θα πρέπει να τα περπατήσει κάποιος να τα ανακαλύψει και να τα απολαύσει.
Για να τα περπατήσει όμως πρέπει πρώτα να φτάσει στο χωριό.Και για να φτάσει πρέπει να ξέρει ότι δεν θα χαλάσει το αυτοκίνητο του στον χωματόδρομο.
Για να πάει ο νέος να καλλιεργήσει χωράφια και να εκμεταλλευθεί τα λιοστάσια των γονιών του,να μεταφέρει τα εμπορεύματα του,πρέπει να φτάσει πρώτα σ αυτά με ασφάλεια και σιγουριά.
Οι αγροτικοί δρόμοι όπως μας αναφέρει ο Γιάννης Ζώης που είναι κάτοικος της περιοχής και ο οποίος μας έδωσε τα παραπάνω στοιχεία,είναι ανύπαρκτοι σχεδόν.
Το χειμώνα οι κάτοικοι προσπαθούν με δικά τους μέσα να τους καθαρίσουν,ενώ το τμήμα του χωματόδρομου μετά την άσφαλτο παρουσιάζει συχνά προβλήματα μετά από τις βροχοπτώσεις.
Ένα χωριό χτισμένο σχεδόν δίπλα από τις εκβολές του Αχελώου αργοπεθαίνει σιγά σιγά λόγω έλλειψης βασικών υποδομών.
Και είναι ένα χωριό που θα μπορούσε να προσφέρει πολλά στην τοπική οικονομία!
Αν δεν αξιοποιήσουμε αλήθεια στο έπακρο ότι μας προσφέρει ο τόπος μας πως μπορούμε να ορθοποδήσουμε ως άνθρωποι και ως κράτος;
Για να αξιοποιήσουμε,την γη,να αναδείξουμε τις ομορφιές της περιοχής μας ,πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες υποδομές! Και η πιο βασική όλων των υποδομών είναι ο δρόμος!
Η Ελληνική ύπαιθρος μαραζώνει.Τα πιο πολλά Παρακαμπύλια χωριά,μετρούν δυστυχώς λίγους μόνιμους κατοίκους.
Είναι κρίμα όμως πανέμορφα χωριά,και ειδικά δίπλα στους παραποτάμους του Αχελώου,χωριά δηλαδή που δυνητικά θα μπορούσαν να είναι πλούσια να εγκαταλείπονται επειδή δεν υπάρχουν οι βασικές υποδομές..
Ο Γιάννης Ζώης μας περιγράφει με ρεαλισμό και χωρις ίχνος υπερβολής -το αποδεικνύουν άλλωστε η παρακάτω φώτο που μας έστειλε ο ίδιος-πως είναι τα πράγματα στο χωριό του:
Σήμερα μόνιμοι κάτοικοι περίπου 20 τους καλοκαιρινούς μήνες πολλοί παραπάνω, μια κτηνοτροφική μονάδα και μία μελισσοκομική , και φυσικά στην περιφέρειά της τα περισσότερα ελαιόδενδρα της κοινότητας Αγίου Βλασίου.
Τα προηγούμενα χρόνια πρώτη στην κοινότητα σε καλλιέργεια καπνού.
οι υποδομές του χωριού βρίσκονται σε αθλια κατάσταση ο δρόμος 6,5 περίπου χιλιόμετρα χρειάστηκαν τρεις τετραετίες για να ασφαλτοστρωθούν τα τέσσερα (4) χιλιόμετρα τα υπόλοιπα δυο (2) είναι ακόμα χωματόδρομος με πολλά προβλήματα.
Οι δρόμοι μέσα στον οικισμό είναι χωματόδρομοι και σε πολλά σημεία αδιαπέραστα από μικρά αυτοκίνητα, για την εκκλησία - νεκροταφείο,ο δρόμος είναι πολύ δύσκολος ( Ρωτάς πρώτα αν περνάει και μετά πας) και οι αγροτικοί δρόμοι που δίνουν πρόσβαση στα χωράφια και λιοστάσια επίσης σε άθλια κατάσταση.
Να σημειώσω εδώ ότι πολλά χιλιόμετρα των αγροτικών δρόμων έγινα με προσωπικά έξοδα των χωριανών.
Η πρόσβαση τουλάχιστον σε δυο σπίτια του οικισμού τους χειμερινούς μήνες είναι αδύνατη.
Υπάρχει χωμάτινος δρόμος για φράγμα Κρεμαστών και ιαματικά λουτρά αλλά σε άθλια κατάσταση και έτσι η πρόσβαση στα λουτρά και κατ'επέκταση στο Βάλτο είναι αδύνατη με Ι.Χ αυτοκίνητο.Χρειάζεται τζιπ 4χ4!
Η όποια προσπάθεια βελτίωσης με τσάπα δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα γιατί μετά από μια δυνατή βροχή το πρόβλημα επανέρχεται.
Δεν συζητώ για πρόσβαση στη λίμνη και στα αξιοθέατα, θα με θεωρήσουν τρελό!!
Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά και πολλές λεπτομέρειες, νομίζω ότι η εγκατάλειψη είναι παντελής και δεν αφορά μόνο την Αγία Παρασκευή αλλά και τα Παλιοχώρια μιας και τα προβλήματα είναι κοινά και αφορούν και τους δύο οικισμούς
Λίγα λόγια για τον οικισμό της Αγίας Παρασκευής:
ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Η Αγία Παρασκευή είναι ένας από τους πέντε οικισμούς (Άνω Άγις Βλάσιος-Κάτω Άγιος Βλάσιος-Καραμαναίικα- Αγία Παρασκευή - Σκαλτίνα ) που αποτελούν την Τοπική Κοινότητα Αγίου Βλασίου.
Απέχει από το Αγρίνιο 46 χιλιόμετρα και 7 από τα Καραμαναίικα και την εθνική οδό Αγρινίου Καρπενησίου και έχει υψόμετρο 250 μέτρα .
Οι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία – κτηνοτροφία και μελισσοκομία
Παλαιότερα καλλιεργούνταν σημαντικές εκτάσεις με καπνό
Τα χρόνια της άνθησης δηλαδή τις δεκαετίες ’60 και ’70 οι μόνιμοι κάτοικοι ανέρχονταν περίπου στου 170 και στο δημοτικό σχολείο, το οποίο βέβαια εξυπηρετούσε και τους μαθητές του όμορου οικισμού Παλαιοχωρίων της κοινότητας Χούνης είχε για μερικά χρόνια μέχρι και 57 μαθητές, μάλιστα για μερικά χρόνια έγινε διτάξιο.
Σήμερα οι μόνιμοι κάτοικοι είναι περί τους 20 και αυξάνονται το καλοκαίρι αλλά και την άνοιξη για την καλλιέργεια κυρίως της ελιάς και το φθινόπωρο για την συλλογή του ελαιοκάρπου.
Στο χωριό λειτουργούσαν δυο καφέ παντοπωλεία ( σήμερα το ένα) και ένα παραδοσιακό ελαιοτριβείο, το οποίο μετά τον ερχομό των σύγχρονων φυγοκεντρικών δεν κατάφερε να εκσυγχρονιστεί και σταμάτησε την λειτουργία του. Οι κάτοικοι πλέον εξυπηρετούνται από τα ελαιοτριβεία σε Αμπέλια , Βαϊνάρι και Ποταμούλα.
ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ
Τα αξιοθέατα του χωριού είναι οι καταρράκτες.Οι Τρεις είναι διαδοχικοί στο κάτω μέρος του Χωριού. Το πευκοδάσος στην Νοτιοδυτική πλευρά του ,η Μοιρόραχη με παρθένο βελανιδόδασος που παλιότερα τόπος ξεκαλοκαιριάσματος και φυσικά ο Αχελώος από το φράγμα Κρεμαστών μέχρι τον Προύλπο .
Το Χουνιόρεμμα σχηματίζει ένα πολύ όμορφο φαράγγι μέχρις την εκβολή του στον Αχελώο στην Βόρεια πλευρά του οικισμού.
Όλα αυτά θα πρέπει να τα περπατήσει κάποιος να τα ανακαλύψει και να τα απολαύσει.
Για να τα περπατήσει όμως πρέπει πρώτα να φτάσει στο χωριό.Και για να φτάσει πρέπει να ξέρει ότι δεν θα χαλάσει το αυτοκίνητο του στον χωματόδρομο.
Για να πάει ο νέος να καλλιεργήσει χωράφια και να εκμεταλλευθεί τα λιοστάσια των γονιών του,να μεταφέρει τα εμπορεύματα του,πρέπει να φτάσει πρώτα σ αυτά με ασφάλεια και σιγουριά.
Οι αγροτικοί δρόμοι όπως μας αναφέρει ο Γιάννης Ζώης που είναι κάτοικος της περιοχής και ο οποίος μας έδωσε τα παραπάνω στοιχεία,είναι ανύπαρκτοι σχεδόν.
Το χειμώνα οι κάτοικοι προσπαθούν με δικά τους μέσα να τους καθαρίσουν,ενώ το τμήμα του χωματόδρομου μετά την άσφαλτο παρουσιάζει συχνά προβλήματα μετά από τις βροχοπτώσεις.
Ένα χωριό χτισμένο σχεδόν δίπλα από τις εκβολές του Αχελώου αργοπεθαίνει σιγά σιγά λόγω έλλειψης βασικών υποδομών.
Και είναι ένα χωριό που θα μπορούσε να προσφέρει πολλά στην τοπική οικονομία!
Αν δεν αξιοποιήσουμε αλήθεια στο έπακρο ότι μας προσφέρει ο τόπος μας πως μπορούμε να ορθοποδήσουμε ως άνθρωποι και ως κράτος;
Για να αξιοποιήσουμε,την γη,να αναδείξουμε τις ομορφιές της περιοχής μας ,πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες υποδομές! Και η πιο βασική όλων των υποδομών είναι ο δρόμος!
Η Ελληνική ύπαιθρος μαραζώνει.Τα πιο πολλά Παρακαμπύλια χωριά,μετρούν δυστυχώς λίγους μόνιμους κατοίκους.
Είναι κρίμα όμως πανέμορφα χωριά,και ειδικά δίπλα στους παραποτάμους του Αχελώου,χωριά δηλαδή που δυνητικά θα μπορούσαν να είναι πλούσια να εγκαταλείπονται επειδή δεν υπάρχουν οι βασικές υποδομές..
Ο Γιάννης Ζώης μας περιγράφει με ρεαλισμό και χωρις ίχνος υπερβολής -το αποδεικνύουν άλλωστε η παρακάτω φώτο που μας έστειλε ο ίδιος-πως είναι τα πράγματα στο χωριό του:
Σήμερα μόνιμοι κάτοικοι περίπου 20 τους καλοκαιρινούς μήνες πολλοί παραπάνω, μια κτηνοτροφική μονάδα και μία μελισσοκομική , και φυσικά στην περιφέρειά της τα περισσότερα ελαιόδενδρα της κοινότητας Αγίου Βλασίου.
Τα προηγούμενα χρόνια πρώτη στην κοινότητα σε καλλιέργεια καπνού.
οι υποδομές του χωριού βρίσκονται σε αθλια κατάσταση ο δρόμος 6,5 περίπου χιλιόμετρα χρειάστηκαν τρεις τετραετίες για να ασφαλτοστρωθούν τα τέσσερα (4) χιλιόμετρα τα υπόλοιπα δυο (2) είναι ακόμα χωματόδρομος με πολλά προβλήματα.
Οι δρόμοι μέσα στον οικισμό είναι χωματόδρομοι και σε πολλά σημεία αδιαπέραστα από μικρά αυτοκίνητα, για την εκκλησία - νεκροταφείο,ο δρόμος είναι πολύ δύσκολος ( Ρωτάς πρώτα αν περνάει και μετά πας) και οι αγροτικοί δρόμοι που δίνουν πρόσβαση στα χωράφια και λιοστάσια επίσης σε άθλια κατάσταση.
Να σημειώσω εδώ ότι πολλά χιλιόμετρα των αγροτικών δρόμων έγινα με προσωπικά έξοδα των χωριανών.
Η πρόσβαση τουλάχιστον σε δυο σπίτια του οικισμού τους χειμερινούς μήνες είναι αδύνατη.
Υπάρχει χωμάτινος δρόμος για φράγμα Κρεμαστών και ιαματικά λουτρά αλλά σε άθλια κατάσταση και έτσι η πρόσβαση στα λουτρά και κατ'επέκταση στο Βάλτο είναι αδύνατη με Ι.Χ αυτοκίνητο.Χρειάζεται τζιπ 4χ4!
Η όποια προσπάθεια βελτίωσης με τσάπα δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα γιατί μετά από μια δυνατή βροχή το πρόβλημα επανέρχεται.
Δεν συζητώ για πρόσβαση στη λίμνη και στα αξιοθέατα, θα με θεωρήσουν τρελό!!
Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά και πολλές λεπτομέρειες, νομίζω ότι η εγκατάλειψη είναι παντελής και δεν αφορά μόνο την Αγία Παρασκευή αλλά και τα Παλιοχώρια μιας και τα προβλήματα είναι κοινά και αφορούν και τους δύο οικισμούς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου