Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2020

ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΕΝΑΣ ΕΥΠΑΤΡΙΔΗΣ-ΣΕ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΙ Η ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ ΣΟΥ ,ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΑΛΑΚΟ.. .

Έφυγε από την ζωή την περασμένη Κυριακή 29/11-20 ένας επιφανής Αγιοβλασίτης ο Γιάννης Τσαλάκος.

Υπήρξε μεγάλος δωρητής στην κοινότητα Αγίου Βλασίου αφού συνείσφερε τα μέγιστα για να γίνει η πλατεία -κόσμημα -του χωριού, διαθέτοντας ένα μεγάλο ποσό το οποίο χρησιμοποιήθηκε τόσο στην αγορά της πλατείας,όσο και στις πρώτες εργασίες της κατασκευής της.

Πέραν τούτου, ανέδειξε δυο ιστορικά πρόσωπα του Αγίου Βλασίου:Τον πρώτο Σχολάρχη της περιοχής, Ιωάννη Κούρο-η προτομή του οποίου υπάρχει πάνω από το σημερινό Γυμνάσιο Αγίου Βλασίου- και τον ήρωα και Εύελπι,Ηλία Τσαλάκο, το άγαλμα του οποίου κοσμεί τον χώρο της πλατείας από τον οποίο πήρε και το όνομα της.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του συλλόγου Αγιοβλασιτών Αθήνας,όπου διετέλεσε πρόεδρος επί δύο έτη με πλούσιο έργο.

 Η μεγάλη αγάπη για την γενέτειρά του σε κάθε στιγμή της ζωής του, το έργο του τον καθιστούν ως ένα μεγάλο ευεργέτη!

Η γενέτειρα σου σε ευγνωμονεί Γιάννη Τσαλάκο! Αιωνία σου η μνήμη!

Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε στην Αθήνα σήμερα 3-12--20 σε στενό οικογενειακό κύκλο όπως ορίζει η σχετική νομοθεσία περί covid-19.



ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗ ΙΩΑΝΝΗ ΤΣΑΛΑΚΟΥ


Βιογραφικό σημείωμα του Ιωάννου Τσαλάκου

Ο Ιωάννης Τσαλάκος, γεννήθηκε στον Άγιο Βλάσιο Τριχωνίας, το έτος 1924. Τελείωσε το 6τάξιο Γυμνάσιο Αγρινίου το έτος 1943,. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, Εξεδιώχθη, και κλείστηκε επί 4μηνο σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως. 

Το Γενάρη του 1946, έδωσε εισαγωγικές εξετάσεις, τελείως απροπαρασκεύαστος και εισήχθη στη Νομική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών.
Ως πτυχιούχος της Νομικής διορίσθηκε Δικηγόρος στο Πρωτοδικείο Αθηνών και έφθασε μέχρι τον Άρειο Πάγο.
Τον Φ/βριο του 1965, διορίσθηκε ως έμμισθος Δικηγόρος στο Τεχνικό Επιμελητήριο και το 1974 που εκκενώθηκε η θέση του Νομικού Συμβούλου επελέγη, χωρίς να εκδηλώσει ενδιαφέρον, και κατέλαβε τη θέση του Νομικού Συμβούλου του Τεχνικού Επιμελητηρίου, από όπου απεχώρησε το 1965 με ειδικό νόμο. Παράλληλα ασκούσε ελεύθερη δικηγορία και συνταξιοδοτήθηκε το τέλος του 1985.

Επέδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την ανέλιξη και την πρόοδο του χωριού του Άγιος Βλάσιος, το οποίο κόσμησε με το στήσιμο της προτομής του πάππου του, του Σχολάρχου ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΟΥΡΟΥ, ανδρός επιφανούς, ιδρυτού του Σχολαρχείου Αγίου Βλασίου, οραματιστού και πρωτοπόρου, καθώς και με το στήσιμο της προτομής του Ευέλπιδος ΗΛΙΑ Γ. ΤΣΑΛΑΚΟΥ, αδελφού του, πρώτου Αντάρτη της Τριχωνίας ο οποίος ως Διοικητής λόχου των εθνικών Ομάδων ΕΔΕΣ, έπεσε σε μάχη κατά των Γερμανών Κατακτητών στη Βούλιστα Παναγία Πρεβέζης, την 5.9.1944.

Επίσης κατέβαλε στο Δήμο Παρακαμπυλίων το μεγαλύτερο χρηματικό ποσό για την αγορά οικοπέδου και την δημιουργία Πλατείας στο κέντρο του χωριού Αγιος Βλάσιος.

Κατέβαλε ακόμη σημαντικό ποσό στην πρώτην φάση της ανάπλασης του οικοπέδου σε πλατεία.

Επίσης επωμίσθηκε την δαπάνη για την δημοσίευση σε βιβλίο 420 σελίδων των Πρακτικών του Συνεδρίου «Παρακαμπύλια, χθες-σήμερα-αύριο».

Ο Δήμος Παρακαμπυλίων για τις άνω Δωρεές του, τίμησε τον  Ιωάννη Γ. Τσαλάκο: δια της απονομής ΠΕΡΓΑΜΗΝΗΣ ΕΥΑΡΕΣΚΕΙΑΣ  και ΤΙΜΗΤΙΚΗΣ ΠΛΑΚΕΤΑΣ. καθώς και ο Δήμος Αγρινίου τον ετίμησε με ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΠΛΑΚΕΤΑ. 

Στοχαστής και διανοούμενος όντας ο Ιωαννης Τσαλάκος εξεδήλωσε τα ενδιαφέροντά του, για τα γράμματα και τα μορφωτικά και πολιτιστικά δρώμενα, με το να επωμισθεί την δαπάνην για τη δημοσίευση των εξής συγγραφικών έργων του γνωστού Ιστορικού Μάρκου Γκιόλια, ήτοι: α) Η «Αρχαία Ιστορία της Αιτωλικής ΑΓΡΑΙΑΣ», β) Δοκίμιο Ιστορίας περί Συγκρητισμού και γ) Ο Συγγραφέας Σταύρος Βουτυράς και η αδελφότης Ευρυτάνων της Κωνσταντινούπολης.

Ο Ιωάννης Τσαλάκος υπήρξε της εμπνευστής ιδέας να διοργανωθεί  ημερίδας με θέμα;

 «Ο θεσμός των Σχολαρχείων και ο Σχολάρχης Ιωάννης Κούρος, 100 χρόνια μετά το θάνατό του». Η Ημερίδα ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ στην πλατεία του χωριού αφού πρώτα, την ίδια ημέρα , ΕΤΕΛΕΣΕ αρχιερατικό μνημόσυνο για τα εκατό έτη από του θάνατο του παππού του Σχολάρχου Αγίου Βλασίου Ιωάννου Κούρου, «ανδρός επιφανούς, οραματιστού, πρωτοπόρου, διδάχου της κοινωνίας των Παρακαμπυλίων και αλτρουϊστού», όπως τον αποκάλεσε στην ομιλία του..

Μετά σε όλους όσους παρευρέθηκαν στην εκδήλωση προσέφερε παραδοσιακό γεύμα στην «Πλατεία Ευέλπιδος Ηλία Τσαλάκου», με γλέντι και όργανα.


ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΑΛΑΚΟ


Ο κ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΛΑΚΟΣ ΔΩΡΗΤΗΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ...

Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα «ΑΧΕΛΩΟΣ» του Συλλόγου

των Αγιοβλασιτών της Αθήνας του Σ/ρίου έτους 2009



Πληροφορηθήκαμε και κάνουμε γνωστό στους αναγνώστες μας, ότι συγχωριανός μας κ.Γιάννης Τσαλάκος έστειλε στο Δήμαρχο Παρακαμπυλίων δύο τραπεζικές επιταγές, συνολικού ποσού 20.000 ευρώ (είκοσι χιλιάδων Ευρώ), που χρειάζονται για την αποπληρωμή της αγοράς από τους κληρονόμους Σβόλη του προαυλίου χώρου των καταστημάτων τον στο χωριό για τη δημιουργία Πλατείας του Χωριού, που θα φέρει την προσωνυμία «Πλατεία Ευέλπιδος Ηλίας Τσαλάκου», ο οποίος ήταν αδελφός του δωρητή, πρώτος αντάρτης των Παρακαμπυλίων (Οκτώβριος 1942) και ηγούμενος λόχου ανταρτών των εθνικών ομάδων ΕΔΕΣ, έπεσε ηρωικά στη μάχη κατά των Γερμανών κατακτητών στις 5 Σ/μβρίου 1944, στη Βούλιστα Παναγιά Πρεβέζης.

Πληροφορηθήκαμε, επίσης, ότι συζήτησε ο δωρητής κ.Γιάννης Τσαλάκος με το Δήμαρχο, ότι μετά την υπογραφή των συμβολαίων για την Πλατεία, που πρέπει να γίνουν εντός του Οκτωβρίου, να ανατεθεί η μελέτη για την αναμόρφωση και εξωραϊσμό της Πλατείας σε αρχιτέκτονα, έργο για το οποίο ο δωρητής προτίθεται να διαθέσει το ποσό των 10.000 ευρώ (δέκα χιλιάδων ευρώ).

Έτσι, με αναμορφωμένη και εξωραϊσμένη την Πλατεία, μαζί με την προτομή του Σχολάρχη Ιωάννη Κούρου, έργο και αυτό του κ.Γιάννη Τσαλάκου, που συνολικά, μαζί με την εκδήλωση, στοίχισε 25.000 ευρώ (είκοσι πέντε χιλιάδων ευρώ), θα δώσου μία πολιτισμένη και ευχάριστη νότα, που θα συμβάλλει στην πρόοδο και την προβολή του χωριού μας. Δηλαδή συνολικά ποσό δωρεάς προς το χωριό 55.000 ευρώ.

Η εφημερίδα «ΑΧΕΛΩΟΣ» πιστεύοντας ότι διερμηνεύει τα αισθήματα όλων των συγχωριανών μας, ευχαριστεί το δωρητή, για τις ιδέες του και τις προαναφερόμενες δωρεές του και συγχαίρει αυτόν ολόθερμα, ευχόμενοι να ευρεθούν και άλλοι που να τον μιμηθούν. Είναι μέχρι στιγμής ο πρώτος που δείχνει ότι δεν ξέχασε το χωριό του, στο οποίο ο ίδιος δεν έχει απολύτως τίποτε, όπως γνωρίζουμε όλοι μας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΛΑΚΟΣ

Ένας ευγενής και ανιδιοτελής πατριώτης


Σχόλιο

Για τον Γιάννη Τσαλάκο

Αναδημοσίευση από τον «ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΚΟ ΤΥΠΟ» της 30.12.2009.


Τελικά, οι ευεργέτες δεν έχουν εξαφανιστεί από τον αγιασμένο αυτό τόπο. Τρανό παράδειγμα, ο δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω Ιωάννης Τσαλάκος, ο οποίος δώρισε το ποσό των 20.000 ευρώ στο Δήμο Παρακαμπυλίων, μέσω του Πνευματικού και Αθλyητικού κέντρου του Δήμου.

Το ποσό δόθηκε με δυο διαδοχικές επιταγές των 5.000 ευρώ στις 19 Ιουλίου και των 15.000 ευρώ στις 28 Αυγούστου και θα διατεθεί για την αγορά γηπέδου προς τον εξωραϊσμό της πλατείας του Δ.Δ. Αγίου Βλασίου. Πρόκειται για μία ακόμα περίπτωση, ενός ευγενούς και ανιδιοτελούς πατριώτη, ο οποίος χωρίς να περιμένει κανένα αντάλλαγμα, προσφέρει απλόχερα υλική βοήθεια στον τόπο που κατάγεται και λατρεύει. Και ειδικά, όταν ο τόπος αυτός είναι ο παραμελημένος και φτωχικός Δήμος Παρακαμπυλίων, η σημασία της προσφοράς παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις.




Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΣΑΛΑΚΟΥ

Θέμα: «Ο θεσμός του Σχολαρχείου και ο Σχολάρχης Ιωαννης Κούρος, εκατό χρόνια μετά τον θάνατό του».

Ο ΣΧΟΛΑΡΧΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΝ. ΚΟΥΡΟΣ

ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ

Η αναφορά εις σημαίνοντα πρόσωπα του παρελθόντος ενέχει διττήν σημασίαν. Απονέμεται η προσήκουσα και οφειλομένη τιμή δι’ όσα κοινωφελή και ευάρεστα έργα επετέλεσαν εν ζωή. Παραλλήλως παρέχεται υπόδειγμα εις τους συγχρόνους και καταπίστευμα εις τους μεταγενεστέρους ως πρότυπον μιμήσεως δια την συνέχισιν της ευποιΐας. Στους συγχρόνους μάλιστα καιρούς, τους οποίους χαρακτηρίζει υποβάθμιση πνευματική και κρίση των ηθικών αξιών, ιδιαιτέρως επιβάλλεται η αναδρομή εις το παρελθόν και η παρουσίαση σημαντικών προσωπικοτήτων προς γνώσιν, παράδειγμα και φρονηματισμόν.

Υπό το πνεύμα αυτό διοργανώνεται και η σημερινή σεμνή εκδήλωση απονομής τιμής στον αοίδιμο Σχολάρχη Ιωάννη Κωνσταντίνου Κούρον, εκπαιδευτικόν έγκριτον, εις έπακρον φιλόπατριν, άκρως ανιδιοτελή, ακάματον κοινωνικόν εργάτην και, κατά το θείον κέλευσμα, «άρτιον άνθρωπον». Ως προοίμιον της εκδηλώσεως καις τα στενά όρια, που η κλεψύδρα του χρόνου επιτρέπει, θα επιχειρηθή άκρως συνοπτική αναφορά στη ζωή, την εκπαιδευτική προσφορά και την προσωπικότητά του ως ανθρώπου και διδασκάλου.

Ο επαξίως τιμώμενος Ιωάννης Κων. Κούρος είδε το φως της ζωής στον Άγιο Βλάσιο Παρακαμπυλίων το έτος 1854, τέκνον της πολυκλάδου οικογενείας του Κωνσταντίνου Κούρου, ο οποίος απέκτησε ένδεκα παιδιά, έξη αγόρια και πέντε κορίτσια. Παππούς του ήταν ο θρυλικός Παπα-Κούρος, τον οποίον απαθανάτισε η λαϊκή μούσα με τον στίχον «Άστραψε και βρόντησε κι ο Παπα-Κούρος φώναξε», που αναφέρεται στην εξουδετέρωση ληστών, οι οποίοι επεχείρησαν να τον ληστέψουν.

Ο Ιωάννης Κων. Κούρος από των πρώτων χρόνων της μαθητείας στο Σχολαρχείον διεκρίνετο για το ήθος, την φιλομάθεια, την επίδοση στις σπουδές του και την έφεση για πνευματική ανέλιξη. Αβιάστως εφείλκυε την εκτίμηση και τον θαυμασμό των συμμαθητών του. Ο συμμαθητής του μάλιστα Απόστολος Σαφαρίκας συχνά ανεφέρετο εγκωμιαστικά γι’ αυτόν στον πατέρα του διακεκριμένο νοικοκύρη Γιαννάκη Σαφαρίκα, ο οποίος δια του υιού του τον προσεκάλεσε για να τον γνωρίση.

Κατά την γενομένη επίσκεψη και αφού από την διεξοδική συζήτηση που προεκλήθη ο συνετός οικοδεσπότης διέκρινε τα ιδιαίτερα χαρίσματα του νέου και διέγνωσε τις δυνατότητές του για ανέλιξη του επρότεινε να νυμφευθή την θυγατέρα του Μάρω, υποσχόμενος να αναλάβη την υποχρέωση να τον σπουδάση στην επιστήμη της επιλογής του. Ο νεαρός Ιωάννης, αφού συνεννοήθη με τον πατέρα του, εδήλωσεν ότι δέχεται την πρόταση του Γιαννάκη Σαφαρίκα.

Εν συνεχεία ο Ιωάννη Κούρος, διακρινόμενος πάντοτε, εφοίτησε στο Γυμνάσιο Μεσολογγίου και Πατρών, μετά δε την αποφοίτησίν του ενεγράφη στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Φιλομαθής και φίλεργος, όπως ήτο απεθησαύρισε πλούτον γνώσεων. Με άρτια επιστημονική συγκρότηση και κατάρτιση παιδαγωγική, προ παντός δε με ένθεο ζήλο να υπηρετήση την Παιδεία και να προσφέρη στους μαθητάς του γνώσεις και αρετή πτυχιούχος πλέον άρχισε μια λαμπρή και ευδόκιμη εκπαιδευτική πορεία.

Με αφετηρία το Σχολαρχείο Μαρτίνου Λοκρίδος υπηρέτησεν αλληλοδιαδόχως στον Πλάτανο Ναυπακτίας, στη Γαβαλού Μεσολογγίου, το Αγρίνιο, το Κερασοχώρι, το Καρπενήσι και τον Προυσό Ευρυτανίας. Παντού κατέλιπε φήμη μορφωμένου εκπαιδευτικού και κοινωνικώς ευεργετικού παράγοντος. Η σκέψη του όμως εστρέφετο προς την γενέτειραν και ανησυχία τον κατείχε πώς να βοηθήση τον Άγιον Βλάσιον και τα Παρακαμπύλια, για να αναπτυχθούν πνευματικά, να προοδεύσουν πολιτιστικά και να αξιοποιηθή καλύτερα ο τόπος και το ανθρώπινο δυναμικόν του.

Ο διακαής πόθος του ήτο η ίδρυση Σχολαρχείου στον Άγιον Βλάσιον, δια την δημιουργία του οποίου απητείτο Νόμος του Κράτους. Προς τούτο επεσκέφθη τον Ευρυτάνα πολιτευτή Χαράλαμπο Ζώτο και με αμάχητα επιχειρήματα τον έπεισε για την αναγκαιότητα ιδρύσεως και την ωφελιμότητα του Σχολείου. Τοιουτοτρόπως ιδρύθη το 1904 το Σχολαρχείον Αγίου Βλασίου με πρώτον Σχολάρχην τον ιδρυτήν του Ιωάννην Κων. Κούρον, ο οποίος προς τούτο μετετέθη από τον Προυσόν, όπου υπηρετούσε.

Η ίδρυση του Σχολαρχείου στον Άγιο Βλάσιο απετέλεσε για τον Ιωάννη Κούρο νέον στάδιον αγώνος για την οργάνωση και αποδοτική λειτουργία του. Προς τούτο, κατά διήγηση της αειμνήστου μητέρας μου, περιήλθε τα χωριά του Δήμου, για να ενημερώση τους κατοίκους για την αξία της Παιδείας και την ωφέλεια που θα προκύψη από την λειτουργία του νέου εκπαιδευτικού Ιδρύματος. Στην ευγενική αυτή προσπάθεια, που με πολύ ενθουσιασμό ανέλαβε, ο δρόμος του δεν ήταν ανθόσπαρτος, αλλά δύσκολος, πραγματικός Γολγοθάς. Από «προκρίτους» της περιοχής προεκλήθη αντίδραση. Στην ευεργετική για τον τόπο και γνήσια προοδευτική προσπάθεια του Σχολάρχη αντέτασσαν το αναχρονιστικό επιχείρημα ότι, αν μάθουν τα παιδιά γράμματα θα… εγκαταλείψουν την… κτηνοτροφία.

Και ενώ προέβαλαν την αήθη αυτή επιχειρηματολογία για τους άλλους, τα παιδιά του ενός εξ αυτών εσπούδαζαν στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών! Παρά την αντιδραστική αυτή κίνηση, το Σχολαρχείον Αγίου Βλασίου ελειτούργησεν επιτυχώς μέχρι του 1910, οπότε έκλεισε ελλείψει μαθητών.

Ότε το 1910 το Σχολαρχείον Αγίου Βλασίου έκλεισε, ο Ιωάννης Κούρος είχε τριακονταετή εκπαιδευτική υπηρεσία. Αντί δε να ζητήση μετάθεση και να τοποθετηθή στην Πάτρα ή το Μεσολόγγι, οπότε θα εξελίσσετο και υπηρεσιακώς προαγόμενος και σε Γενικόν Επιθεωρητή, απογοητευμένος και αηδιασμένος υπέβαλε τα δικαιολογητικά του για συνταξιοδότηση. Ήταν τότε πενήντα έξη μόλις ετών. Πικραμένος από τα συμβάντα απέθανε σε ηλικία πενήντα οκτώ ετών το 1912, ήτοι πρό εκατόν ετών από σήμερα, αφήκε δε ορφανά πέντε ανήλικα παιδιά, εκ των οποίων τα τέσσερα κορίτσια.

Την γόνιμη τριακονταετή εκπαιδευτική υπηρεσία και ουσιαστική προσφορά του Ιωάννου Κούρου διασώζει εναργώς η τοπική παράδοση και επικυρώνει αδιάψευστα ή πλειάς των μαθητών του, οι οποίοι διεκρίθησαν εις τα Γράμματα και την κοινωνίαν, ανελθόντες και σε ύπατα αξιώματα. Εκ των διαπρεπεστέρων ενδεικτικώς αναφέρονται οι εις τον Προυσόν φοιτήσαντες, ο Στρατηγός και πολιτικός Γεώργιος Κονδύλης, ο αναδειχθείς Γενικός Διευθυντής της Αγροτικής Τραπέζης Παπαλουκάς, ο Γυμνασιάρχης Αγρινίου Εμμανουήλ Θεοδωρόπουλος, οι τέσσερις αδελφοί επιστήμονες ονόματι Παπαθανασίου από το χωριό Βουτύρου Ευρυτανίας και πολλοί άλλοι. Ο πατέρας των τεσσάρων επιστημόνων αδελφών Παπαθανασίου ήταν δάσκαλος και προτίμησε το μακρινό σχολαρχείο Προυσού, λόγω του γνωστού δια το ήθος του, την διδακτική του Ικανότητα και τη μοναδική πληρότητα και επάρκεια Σχολάρχου του Ιωαν. Κούρου, που απέχει 33 χιλιόμετρα, παρά το κοντινό Σχολαρχείο του Καρπενησίου που απέχει 3 χιλιόμετρα μόνο, από το Βουτύρου. Εκ των αριστευσάντων εις το Σχολαρχείον Αγίου Βλασίου αναφέρονται η διδασκάλισσα Κωνσταντίνα Παπαδημητρίου, ο Γενικός Επιθεωρητής Μέσης Εκπαιδεύσεως Γεώργιος Εμμανουήλ Σπυριδάκης, ο αδελφός του Συνταγματάρχης Σπυριδάκης και ο Αντισυνταγματάρχης, Βλάσης Σαφαρίκας.

Ο Ιωάννης Κούρος, ο ιδρυτής του Σχολαρχείου Αγίου Βλασίου, υπήρξε άνδρας επιφανής, οραματιστής, πρωτοπόρος εις έργα πολιτισμού και ευποιΐας, κοινωνικός, αναμορφωτής, αλτρουϊστής, «εργάτης δόκιμος» και «άρτιος άνθρωπος» κατά την χριστιανικήν δεοντολογίαν. Ως εκπαιδευτικός διεκρίνετο δια την ευρυμάθειαν, την παιδαγωγική συγκρότηση, την διδακτική ικανότητα, την μέχρις αυτοθυσίας αφοσίωση στο καθήκον. Υποδειγματική υπήρξε η αγάπη του για την γενέτειρα, γενόμενος τελικώς θυσία για τον Άγιο Βλάσιο και τα Παρακαμπύλια, τον ουρανό των οποίων με την προσωπικότητα και το έργον του κατηύγασε ως φωτεινός φάρος μέσα στο σκότος των Παρακαμπυλίων, της εποχής του.

Εύλογος και απολύτως δικαιολογημένη προς τον ενάρετον άνθρωπον, τον ευσυνείδητον εκπαιδευτικόν και τον ακάματον κοινωνικόν εργάτην Ιωάννην Κούρον ήτο η απονεμηθείσα πρό διετίας τιμή από τον μεγαλύτερον εγγονόν του Γιάννην Τσαλάκον, ως εκφραστήν κοινού αιτήματος, με ανίδρυση προτομής του σε περίοπτη θέση του χωριού Άγιος Βλάσιος. Ως επιβαλλομένη συνέχεια της τιμής εκείνης έρχεται η σημερινή εκδήλωση μνήμης με συνολική αναφορά στον άνθρωπο, τον εκπαιδευτικό και τον ευεργετικώς δράσαντα αείμνηστον Ιωάννην Κωνσταντίνου Κούρον.


ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Θα ήτο δι΄εμέ βαρύτατον σφάλμα η παράλειψη, η οποία θα εκρίνετο και ως εκδήλωση αχαριστίας, αν δεν ωμολογούσα την ουσιαστικότατη συμβολή στην έρευνα του χρονικού δια το Σχολαρχείον Αγίου Βλασίου και τον Ιδρυτήν του Σχολάρχην Ιωάννην Κούρον. To έργον αυτό επωμίσθη από την άλλη πλευρά ο κ. Φώτιος Μάλαινος, έγκριτος Φιλόλογος και Θεολόγος, Δ/ντης του Α΄ Λυκείου Αγρινίου. Ο κ. Μάλαινος ερεύνησε στα κατώγια του Α΄ Λυκείου Αγρινίου και ανεύρε ολόκληρο το Αρχείον του Σχολαρχείου Αγίου Βλασίου. Από αυτό προκύπτει όλη η δράση αλλά και η προσωπικότητα και το ψυχικό μεγαλείο του Ιδρυτού του Σχολάρχου Ιωάννου Κούρου, το οποίο και παρουσίασε, στο Συνέδριο των «Παρακαμπυλίων Χθες-Σήμερα-Αύριο», της 19-20/6/2010 ο κ. Μάλαινος, αρχίζοντας την ομιλία του, χωρίς καν να γνωριζόμαστε, ως εκείνη τη στιγμή, με προσεφώνησε, καλώντας με ως «εγγονόν και κατ΄ευθείαν απόγονο του μεγάλου εκπαιδευτικού Σχολάρχου Ιωάννου Κούρου». Πράξιν την οποίαν ιδιαιτέρως εκτιμώ, ως άκρως τιμητική τόσο για μένα και τον Πάππο μου, αλλά και για τον ίδιο τον ομιλητή και δια τον κάτωθι πρόσθετον λόγον, οφείλω δε χάριτες και εξαίρω, εγκωμιάζω και επαινώ δια την συμβολήν του στην αναστήλωση του ονόματος του Ιωάννου Κούρου και την προβολήν του μεγάλου, φωτοδοτικού, μορφωτικού και κοινωνικού έργου αυτού, είναι ότι: ο κύριος Φώτιος Μάλαινος, είναι συνεπώνυμος και εκ πλαγίου απωτάτου βαθμού συγγενής, του τότε πολιτευτού και δημάρχου, προ 100 ετών και πλέον, ο οποίος έκλεισε και κατήργησε το Σχολαρχείο Αγίου Βλασίου, δια της αναβαθμίσεως του 4ταξίου Δημοτικού Σχολείου σε 6τάξιο, δια να μην πηγαίνουν τα παιδιά στο Σχολαρχείο, σε αντίθεση με τον ιδρυτή του Σχολαρχείου Αγίου Βλασίου, σχολάρχην Ιωάννην Κούρον, φωτοδότην και αναμορφωτήν του Αγίου Βλασίου και των Παρακαμπυλίων. Είναι προς μεγάλην τιμήν του κ. Φώτη Μάλαινου, ότι αντιπαρήλθε την αντιπαλότητα και τυχόν μικροψυχία του εκ πλαγίου απωτάτου βαθμού συγγενούς του, και ανέδειξε εαυτόν ο κ. Μάλαινος με την έρευνά του στα αρχεία 100 ετών, σε χρονολογικά δεύτερο αναστηλωτή του ονόματος του Σχολάρχου Ιωάννου Κούρου και δη με την ομιλία του στο Συνέδριο των Παρακαμπυλίων περί του Σχολαρχείου Αγίου Βλασίου και του ιδρυτού του Σχολάρχου Ιωάννου Κούρου, προερχόμενος από την κατά το απώτερο παρελθόν αντίθετη και αντίπαλη πλευρά.

Η σημερινή δε παρουσία του κ. Φώτη Μάλαινου αποτελεί από την άλλη πλευρά πανηγυρική αναγνώριση της προσωπικότητος του Σχολάρχου Ιωάννου Κούρου και του ρόλου τον οποίον διεδραμάτισε στα δρώμενα των Παρακαμπυλίων της εποχής του. Ο Ιωάννης Κων. Κούρος υπήρξε φωτοδότης, κοινωνικός αναμορφωτής, άριστος εκπαιδευτικός, διδάχος της κοινωνίας των Παρακαμπυλίων και αλτρουϊστής που ηνάλωσε την ζωήν του, δια την πρόοδον και την ευημερίαν των Παρακαμπυλίων.-

Σε λίγο ο κ.Μάλαινος θα με διαδεχθεί σε αυτό το βήμα. Παρακαλώ να τον υποδεχθείτε με ηχηρό χειροκρότημα, όπως το αξίζει.

Επέπρωτο δε, να περάσουν εκατό ακριβώς χρόνια από το θάνατο του Σχολάρχου Ιωάννου Κούρου, για να μάθουν επί τέλους σήμερα οι Παρακαμπύλιοι, αλλά και όλοι οι άλλοι, ότι ο Ιωάννης Κούρος, Σχολάρχης Αγίου Βλασίου, ιδρυτής του Σχολαρχείου, ανήρ επιφανής, οραματιστής, πρωτοπόρος, αλτρουιστής, φωτοδότης και διδάχος της τοπικής κοινωνίας των Παρακαμπυλίων, αναγνωρίζεται σήμερα και από τις δύο πλευρές και πανταχόθεν, στη μεγάλη αυτή συγκέντρωση των ΑγιοΒλασιτών και Παρακαμπυλίων, ως άστρον λαμπερόν, που κατήγαυσεν στον ουρανό των Παρακαμπυλίων στα μέσα του προπερασμένου Αιώνα.

Η στιγμή αυτή είναι ιερή, ιστορική και λίαν συγκινητική ιδίως δια τους επιγόνους του Σχολάρχου Ιωάννου Κούρου.

Μύρια ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Σε όλους και για όλα! Σας ευχαριστώ.ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΤΣΑΛΑΚΟΣ

ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΧΕΛΩΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΓΙΟΒΛΑΣΙΤΩΝ ΑΘΗΝΑΣ ΕΠΙ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗ ΤΣΑΛΑΚΟΥ


ΧΡΟΝΟΣ Β΄, Αθήνα Φλεβάρης-Μάρτης 1982, αφ. φύλλου 11 (282)



Η ΕΤΗΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ



Την Κυριακή στις 21 του Μάρτη σε μια από τις άνετες Αίθουσες του ωραίου Ξενοδοχείου ΗΝΙΟΧΟΣ, έγινε η προβλεπόμενη από το καταστατικό του Συλλόγου μας ετήσια Γενική Συνέλευση στην οποία και παρευρέθηκαν πολλά από τα μέλη μας. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι προσήλθαν για εγγραφή και καινούρια μέλη. Κατά τις πληροφορίες ορισμένων από αυτούς υπάρχει προθυμία και άλλων, τόσο για την εγγραφή τους στο σύλλογο μας όσο και γα την εγγραφή τους σαν συνδρομητών του «ΑΧΕΛΩΟΥ».

Την έναρξη, της συνεδρίασης για τη Γεν. Συνέλευση έκανε ο πρόεδρος του Συλλόγου μας Γιάννης Τσαλάκος, υποδεικνύοντας σαν Πρόεδρο της Συνέλευσης για την καλλίτερη διεξαγωγή της συζήτησης, τον συγχωριανό μας και μέλος φυσικά του συλλόγου μας Κώστα Κοντογιάννη που ομόφωνα έγινε αποδεκτός από όλα τα παρευρισκόμενα μέλη. 

Στη συνέχεια ο Πρόεδρος του Συλλόγου μας ευχαρίστησε τους αδελφούς Οικονόμου και τον συγχωριανό μας Νίκο Κούρο για την ευγενική τους προσφορά και πάλι, όπως και κάθε άλλη φορά με την παραχώρηση αίθουσας του Ξενοδοχείου τους για τη Συνέλευση μας. Πράγμα που εκτός του ότι μας δίνεται δωρεάν, συμβάλλει και στην επιτυχία των συγκεντρώσεων μας, με την αίσθηση ότι θα βρεθούμε για μια - δυο ώρες στο πολιτισμένο και άνετο περιβάλλον του Ξενοδοχείου τους.

Ύστερα ενημέρωσε τη Γεν. Συνέλευση, ότι το Δ.Σ. του Συλλόγου ανακήρυξε τον προηγούμενο Πρόεδρο συγχωριανό μας γιατρό Κίμωνα Σταματόπουλο, πού ήταν και πρώτος εκλεγμένος Πρόεδρος του συλλόγου μας σε επίτιμο Πρόεδρο. Η Γενική Συνέλευση ομόφωνα έκανε δεκτή την απόφαση και στη συνέχεια έδωσε το λόγο στον Γενικό Γραμματέα του συλλόγου μας Βλάση Παπαγεωργίου για την παρουσίαση και ανάπτυξη των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης. [...]



Η ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ

ΣΥΛΛΟΓ. ΑΓΙΟΒΛΑΣΙΤΩΝ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ

Ασκληπιού 19, Αθήνα (144)

Αριθ. πρωτ. 22.Αθήνα 18 Γενάρη 1982

Προς

Toν κ. Πρόεδρο της Κοινότητος Άγιου Βλασίου

Τ ρ ι χω ν ί δ α ς

Απ' ό,τι γνωρίζουμε το Υπουργείο Συντονισμού ζήτησε με εγκύκλιο του από τους Δήμους και τις Κοινότητες της χώρας να καθορίσουν τρία Ιεραρχημένα, τρία από τα περισσότερο αναγκαία να εκτελεσθούν έργα προκειμένου να γίνουν οι ανάλογες προβλέψεις στον προϋπολογισμό του Κράτους για την χρηματοδότησή τους.

Νομίζουμε, ότι σκόπιμο θάταν να γίνουν γνωστά και από τις στήλες του ΑΧΕΛΩΟΥ τα έργα που η Κοινότητα επέλεξε για την κατά προτίμηση εκτέλεση τους, γι' αυτό και θα παρακαλούσαμε να μας γνωρίσετε σχετικά.

Με την ευκαιρία αυτή θα θέλαμε γενικότερα να μάς γνωρίσετε τις πιστώσεις, οι οποίες δόθηκαν στην Κοινότητα μας από τα διάφορα Υπουργεία την τελευταία τετραετία και τα έργα για τα οποία διατέθηκαν,ώστε να μπορέσουμε να επισημάνουμε αν αυτές είναι ανάλογες με τις ανάγκες του τόπου μας, ώστε με συγκεκριμένα στοιχεία να μπορεί να διεκδικήσει η Κοινότητα μεγαλύτερη και σε ποιο βαθμό οικονομική ενίσχυση καθώς και σχετικές απόψεις και παρατηρήσεις σας πάνω στο θέμα αυτό.

Με τιμή

Ο Πρόεδρος

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΛΑΚΟΣ

-----------------------
Ο Γενικός Γραμματέας

ΒΛΑΣΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ


Το parakampylia news εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια του στους συγγενείς και στους οικείους του αποθανόντος συμπατριώτη μας Ιωάννη Τσαλάκου.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου